Bible

1 Զատիկի տօնին նախօրեակին, Յիսուս գիտնալով թէ հասած է ժամը, երբ այս աշխարհէն իր Հօրը քով պիտի երթայ, սիրեց անոնք որոնք այս աշխարհի մէջ իրեն հետեւորդ էին եւ ծայր աստիճան սիրեց զանոնք։ 2 Երբ Յիսուս եւ իր աշակերտները ընթրիք կ՚ընէին, Սատանան արդէն իսկ Իսկարիոտացի Սիմոնի որդիին՝ Յուդայի մտքին մէջ դրած էր Յիսուսը մատնելու խորհուրդը։ 3 Յիսուս գիտնալով հանդերձ որ Հայրը ամէն իշխանութիւն տուած է իրեն եւ թէ ինք Աստուծմէ եկած է եւ Աստուծոյ կ՚երթայ, 4 ելաւ սեղանէն, մէկ կողմ դրաւ իր վրայի հագուստը եւ ղենջակ մը առնելով՝ մէջքին կապեց։ 5 Ապա ջուր առնելով՝ լեցուց կոնքին մէջ եւ սկսաւ աշակերտներուն ոտքերը լուալ եւ մէջքին կապած ղենջակով սրբել։ 6 Երբ եկաւ Սիմոն Պետրոսի մօտ, անիկա ըսաւ. – Տէ՛ր, դո՞ւն իմ ոտքերս պիտի լուաս։ 7 Յիսուս պատասխանեց. – Ինչ որ կ՚ընեմ՝ դուն հիմա չես հասկնար, բայց յետոյ պիտի հասկնաս։ 8 Պետրոս ըսաւ. – Երբե՛ք դուն իմ ոտքերս պիտի չլուաս։ Յիսուս պատասխանեց. – Եթէ ոտքերդ չլուամ՝ ինծի հետ բաժին պիտի չունենաս։ – 9 Տէ՛ր,– ըսաւ Սիմոն Պետրոս,– ուրեմն ո՛չ միայն ոտ– քերս լուա, այլ նաեւ ձեռքերս եւ գլուխս։ 10 Յիսուս պատասխանեց. – Ան որ լուացուած է՝ մաքուր կ՚ըլլայ, հետեւաբար միայն ոտքերը լուալ պէտք է։ Դուք մաքուր էք, բայց ո՛չ բոլորդ։ 11 Քանի Յիսուս գիտէր թէ ո՛վ պիտի մատնէր զինք, ահա թէ ինչո՛ւ ըսաւ՝ «Դուք մաքուր էք, բայց ո՛չ բոլորդ»։ 12 Յիսուս իր աշակերտներուն ոտքերը լուալէ ետք՝ հագաւ իր հագուստները եւ կրկին սեղան բազմեցաւ։ Ապա հարցուց. – Գիտէ՞ք ինչ ըրի ձեզի։ 13 Դուք զիս « Վարդապետ » եւ «Տէր» կը կոչէք, եւ ճիշդ կ՚ըսէք, որովհետեւ իրապէս ալ եմ։ 14 Արդ, եթէ ես՝ որ Տէր եւ Վարդապետ եմ՝ լուացի ձեր ոտքերը, դուք ալ պարտաւոր էք իրարու ոտքերը լուալ։ 15 Ես ձեզի օրինակ մը տուի, որպէսզի դուք ալ իրարու ընէք այն՝ ինչ որ ես ձեզի ըրի։ 16 Լա՛ւ գիտցէք, թէ ծառան իր տիրոջմէ մեծ չէ եւ ոչ ալ ղրկուածը՝ զինք ղրկողէն։ 17 Եթէ ասիկա գիտէք, երանելի պիտի ըլլաք՝ եթէ գործադրէք զայն։ 18 Խօսքս բոլորիդ համար չէ, որովհետեւ ես կը ճանչնամ ընտրածներս. այլ որպէսզի իրականանայ Սուրբ գիրքին խօսքը, որ կ՚ըսէ. «Ան որ ինծի հետ հաց կ՚ուտէր՝ դաւաճանեց ինծի»։ 19 Հիմակուընէ իսկ կ՚ըսեմ ձեզի, տակաւին ասիկա չպատահած, որպէսզի երբ պատահի՝ հաւատաք թէ Ես եմ։ 20 Լա՛ւ գիտցէք, թէ ով որ կ՚ընդունի ան՝ որ ես պիտի ղրկեմ՝ զիս ընդունած կ՚ըլլայ, եւ ով որ զիս կ՚ընդունի՝ ընդունած կ՚ըլլայ զիս ղրկողը։ 21 Այս խօսքերը ըսելէ ետք՝ Յիսուս հոգեպէս խռովեցաւ եւ բացայայտօրէն ըսաւ. – Լա՛ւ գիտցէք, թէ ձեզմէ մէկը պիտի մատնէ զիս։ 22 Աշակերտները իրարու կը նայէին, շուարած՝ թէ որո՞ւն համարկ՚ըսէ։ 23 Աշակերտներէն մէկը, զոր Յիսուս կը սիրէր, բազմած էր Յիսուսի կողքին։ 24 Սիմոն Պետրոս նշան ըրաւ անոր՝ հարցնելու թէ որո՞ւն համար կ՚ըսէ։ 25 Այդ աշակերտը Յիսուսի կողմը դառնալով՝ հարցուց. – Տէ՛ր, ո՞վ է։ 26 Յիսուս պատասխանեց. – Պատառը թաթխելով որո՛ւն որ տամ՝ ան է։ Եւ պատառը թաթխելով տուաւ Իսկարիոտացի Յուդային։ 27 Յուդա հազիւ պատառը առած՝ Սատանան իր մէջ մտաւ։ Յիսուս ըսաւ անոր. – Ինչ որ պիտի ընես՝ շուտով ըրէ։ 28 Սեղանին շուրջ նստողներէն ո՛չ ոք հասկցաւ, թէ ինչո՛ւ այս խօսքը ըսաւ անոր։ 29 Եւ որովհետեւ Յուդայի մօտ կը գտնուէր գանձանակը, աշակերտներէն ոմանք կարծեցին՝ թէ Յիսուս անոր ըսաւ. «Գնա՛ եւ տօնին առիթով ինչ որ մեզի պէտք է՝ գնէ, եւ կամ աղքատներուն բան մը տուր»։ 30 Յուդա պատառը առնելէ ետք՝ անմիջապէս դուրս ելաւ։ Եւ գիշեր էր։ 31 Յուդայի մեկնելէն ետք, Յիսուս ըսաւ. – Այժմ փառաւորուեցաւ Մարդու Որդին եւ Աստուած փառաւորուեցաւ անով։ 32 Եւ եթէ Աստուած փառաւորուեցաւ անով, Աստուած ալ զայն պիտի փառաւորէ իրմով. եւ շուտով պիտի փառաւորէ զայն։ 33 Որդեակնե՛ր, կարճ ժամանակ մըն ալ ձեզի հետ եմ. պիտի փնտռէք զիս։ Եւ ինչպէս որ Հրեայ ղեկավարներուն ըսի՝ ձեզիալ կ՚ըսեմ. «Հոն՝ ուր ես կ՚երթամ, դուք չէք կրնար գալ»։ 34 Նոր պատուիրան մը կու տամ ձեզի.– Սիրեցէ՛ք իրար։ Ինչպէս ես ձեզ սիրեցի՝ դուք ալ իրար սիրեցէք։ 35 Ձեր իրար սիրելով է որ մարդիկ պիտի գիտնան, թէ դուք իմ աշակերտներս էք։ – 36 Տէ՛ր, ո՞ւր կ՚երթաս,– հարցուց Սիմոն Պետրոս։ Յիսուս պատասխանեց. – Հոն՝ ուր ես կ՚երթամ, այժմ չես կրնար գալ, բայց յետոյ պիտի գաս ետեւէս։ 37 Պետրոս ըսաւ. – Տէ՛ր, ինչո՞ւ հիմա չեմ կրնար հետեւիլ քեզի։ Կեանքս անգամ կը զոհեմ քեզի համար։ 38 Յիսուս պատասխանեց. – Կեա՞նքդ պիտի զոհես ինծի համար։ Լա՛ւ գիտցիր, որ աքաղաղը չկանչած՝ դուն երեք անգամ պիտի ուրանաս զիս։