Bible

1 Հիւանդմէկըկար, Ղազարոս անունով, որ Բեթանիայէն էր. այն գիւղէն, ուրկէ էին Մարիամ եւ քոյրը՝ Մարթա։ 2 Ասիկա այն Մարիամն էր, որ իւղով օծեց Տիրոջ ոտքերը եւ մազերով սրբեց, եւ որուն եղբայրն էր Ղազարոս, որ հիւանդ էր։ 3 Ղազարոսի քոյրերը մարդ ղրկեցին Յիսուսի մօտ, որպէսզի անոր ըսեն. – Տէ՛ր, քու սիրելի բարեկամդ հիւանդ է։ 4 Յիսուս երբ լսեց, ըսաւ. – Այս հիւանդութիւնը ո՛չ թէ մահուան, այլ Աստուծոյ փառքին պիտի ծառայէ եւ պատճառ պիտի ըլլայ որ Աստուծոյ Որդին փառաւորուի։ 5 Յիսուս կը սիրէր զանոնք՝ Մարթան, անոր քոյրը Մարիամը եւ Ղազարոսը։ 6 Սակայն հակառակ Ղազարոսի հիւանդութեան լուրը առնելուն, երկուօր եւս մնաց հոն՝ ուր կը գտնուէր։ 7 Յետոյ ըսաւ իր աշակերտներուն. – Եկէք կրկին Հրէաստան երթանք։ 8 Աշակերտները իրեն ըսին. – Վարդապե՛տ, Հրէաստանցիները դեռ նոր կ՚ուզէին քեզ քարկոծել, հիմա կրկի՞ն հոն կ՚երթաս։ 9 Յիսուս անոնց պատասխանեց. – Ցերեկը տասներկու ժամ չէ՞։ Ան որ ցերեկ ատեն կը քալէ՝ չի սայթաքիր, որովհետեւ այս աշխարհի լոյսով իր շուրջը կը տեսնէ։ 10 Բայց ան որ գիշեր ատեն կը քալէ՝ կը սայթաքի, որովհետեւ լոյս չունի։ 11 Յիսուս այս խօսքերը ըսելէ ետք՝ աւելցուց. – Մեր բարեկամը՝ Ղազարոս քնացած է, երթամ արթընցնեմ զինք։ 12 Աշակերտները իրեն ըսին. – Տէ՛ր, եթէ քնացած է՝ ուրեմն կ՚առողջանայ։ 13 Յիսուս Ղազարոսի մահուան ակնարկութիւն կ՚ընէր, մինչ աշակերտներուն այնպէս թուեցաւ՝ թէ անոր քնանալուն կ՚ակնարկէ։ 14 Այն ատեն բացայայտ կերպով ըսաւ. – Ղազարոս մեռաւ. 15 բայց ես հոն չըլլալուս՝ ձեզի համար ուրախ եմ, որովհետեւ դուք ինծի պիտի հաւատաք։ Ուրեմն եկէք իր քով երթանք։ 16 Թովմաս, որ Երկուորեակ կը կոչուէր, ընկերներուն ըսաւ. – Օ՛ն, եկէք մենք ալ երթանք իրեն հետ մեռնելու։ 17 Երբ Յիսուս Բեթանիա հասաւ, արդէն իսկ Ղազարոս չորս օրէ ի վեր թաղուած էր։ 18 Բեթանիա Երուսաղէմի մօտիկ է, միայն երեք քիլոմեթր հեռու։ 19 Հրեաներէն շատեր հոնկէ եկած էին Մարթայի եւ Մարիամի մօտ, զանոնք մխիթարելու համար իրենց եղբօր մահուան առիթով։ 20 Մարթա երբ լսեց թէ Յիսուս կու գայ, դիմաւորելու գնաց, մինչ Մարիամ տունը մնաց։ 21 Մարթա Յիսուսի ըսաւ. – Տէ՛ր, եթէ հոս ըլլայիր՝ եղբայրս չէր մեռներ։ 22 Բայց հիմա իսկ գիտեմ, թէ ի՛նչ որ Աստուծմէ խնդրես՝ Աստուած քեզի պիտի տայ։ 23 Յիսուս անոր ըսաւ. – Եղբայրդ յարութիւն պիտի առնէ։ 24 Մարթա պատասխանեց. – Գիտեմ որ յարութիւն պիտի առնէ վերջին օրը, յարութեան ատեն։ 25 Յիսուս ըսաւ. – Ե՛ս եմ յարութիւնը եւ կեանքը։ Ան որ ինծի կը հաւատայ, թէպէտեւ մեռնի՝ պիտի ապրի։ 26 Իսկ ան որ ողջ է եւ ինծի կը հաւատայ՝ երբեք պիտի չմեռնի։ Կը հաւատա՞ս ըսածիս։ – 27 Այո՛, Տէ՜ր,– պատասխանեց Մարթա,– կը հաւատամ թէ դուն ես Քրիստոսը, Աստուծոյ Որդին, որ աշխարհ պիտի գայիր։ 28 Մարթա այս խօսքերը ըսելէ ետք գնաց եւ իր քոյրը՝ Մարիամը կանչեց եւ փսփսալով ըսաւ. – Վարդապետը եկած է եւ քեզ կը կանչէ։ 29 Մարիամ լսելուն պէս ոտքի ելաւ եւ Յիսուսի մօտ գնաց։ 30 Յիսուս տակաւին գիւղ չէր մտած, այլ կեցած էր հոն՝ ուր Մարթա զինք դիմաւորած էր։ 31 Տան մէջ գտնուող Հրեաները, որոնք Մարիամը կը մխիթարէին, երբ տեսան որ աճապարանքով ոտքի ելլելով գնաց, հետեւեցան անոր, որովհետեւ կարծեցին թէ գերեզման կ՚երթայ՝ հոն լալու համար։ 32 Մարիամ հասաւ այնտեղ՝ ուր Յիսուս կեցած էր։ Հազիւ զայն տեսած, անոր ոտքերուն ինկաւ եւ ըսաւ. – Տէ՛ր, եթէ հոս ըլլայիր, եղբայրս չէր մեռներ։ 33 Յիսուս երբ տեսաւ Մարիամը որ կու լար, ինչպէս նաեւ անոր հետ եկող Հրեաները որոնք կու լային, հոգեպէս խռովեցաւ եւ յուզուած՝ 34 ըսաւ. – Ո՞ւր թաղեցիք զինք։ Անոնք ըսին. – Տէ՜ր, եկո՛ւր եւ տես։ 35 Յիսուս լացաւ։ 36 Հրեաները իրարու կ՚ըսէին. – Տեսէք թէ ո՛րքան կը սիրէր զայն։ 37 Ոմանք ալ կ՚ըսէին. – Այս մարդը որ կոյրին աչքը բացաւ, չէ՞ր կրնար այնպէս մը ընել՝ որ Ղազարոսը չմեռնէր։ 38 Յիսուս դարձեալ ներքնապէս յուզուեցաւ եւ մօտեցաւ գերեզմանին, որ քարայր մըն էր եւ որուն մուտքին քար մը դրած էին։ 39 Յիսուս ըսաւ. – Վերցուցէ՛ք քարը։ Մարթան, մեռնողին քոյրը, ըսաւ անոր. – Տէ՛ր, հիմա նեխած պէտք է ըլլայ, որովհետեւ չորս օրէ ի վեր թաղուած է։ 40 Յիսուս Մարթային ըսաւ. – Քեզի չըսի՞, որ եթէ հաւատաս՝ Աստուծոյ փառքը պիտի տեսնես։ 41 Երբ անոնք քարը վերցուցին, Յիսուս աչքերը վեր բարձրացուց եւ ըսաւ. – Հա՜յր, շնորհակալութիւն քեզի՝ որ լսեցիր զիս։ 42 Գիտեմ որ միշտ կը լսես զիս. բայց ինչ որ այժմ կ՚ըսեմ՝ շուրջս գտնուող ժողովուրդին համար կ՚ըսեմ, որպէսզի անոնք հաւատան թէ դուն ղրկեցիր զիս։ 43 Ասիկա ըսելէ ետք՝ բարձր ձայնով կանչեց. – Ղազարո՛ս, դո՛ւրս եկուր։ 44 Ու Ղազարոս դուրս ելաւ՝ ոտքերը եւ ձեռքերը պատանքով փաթթուած եւ երեսը վարշամակով ծածկուած։ Յիսուս ըսաւ անոնց. – Քակեցէ՛ք պատանքը եւ ձգեցէք որ երթայ։ 45 Հրեաներէն շատեր, որոնք Մարիամենց տունը եկած էին, երբ Յիսուսի կատարած այս հրաշքը տեսան, հաւատացին անոր։ 46 Սակայն ուրիշներ գացին Փարիսեցիներուն մօտ եւ պատմեցին ինչ որ Յիսուս կատարեց։ 47 Աւագ քահանաներն ու Փարիսեցիները կանչեցին Ատեանի անդամները եւ ըսին. – Ի՞նչ ընելու ենք, քանի այս մարդը բազմաթիւ հրաշքներ կը գործէ։ 48 Եթէ զինք այսպէս ձգենք՝ բոլորն ալ իրեն պիտի հաւատան, եւ Հռոմայեցիները պիտի գան ու կործանեն մեր տաճարն ու ազգը։ 49 Անոնցմէ մէկը, որուն անունը Կայիափա էր եւ որ այդ տարի Քահանայապետն էր, ըսաւ անոնց. – Դուք բան չէք գիտեր. 50 չէ՞ք խորհիր թէ մեզի համար աւելի լաւ է՝ որ մէկ հոգի մեռնի ժողովուրդին համար, քան թէ ամբողջ ազգը կորսուի։ 51 Այս խօսքերը անիկա ինքնիրմէ չըսաւ, այլ՝ այդ տարի Քահանայապետը ըլլալուն՝ մարգարէացաւ թէ Յիսուս պիտի մեռնէր իր ժողովուրդին համար։ 52 Եւ ո՛չ միայն Հրեայ ժողովուրդին համար, այլ՝ որպէսզի Աստուծոյ ցրուած որդիներն ալ ի մի հաւաքէ։ 53 Եւ այսպէս, այդ օրէն սկսեալ Հրեայ ղեկավարները որոշեցին սպաննել Յիսուսը։ 54 Յիսուս անկէ ետք համարձակ չէր շրջեր Հրէաստանի մէջ. ուստի այդտեղէն ելլելով՝ գնաց անապատին մօտիկ շրջանին մէկ քաղաքը, որ Եփրայիմ կը կոչուէր, եւ հոն մնաց իր աշակերտներուն հետ։ 55 Մօտ էր Հրեաներուն Զատիկը ։ Այդ գաւառէն շատեր Երուսաղէմ ելան, որպէսզի Զատիկէն առաջ մաքրուին իրենց ծիսական սովորութեան համաձայն։ 56 Անոնք Յիսուսը կը փնտռէին, եւ երբ տաճարին մէջ հաւաքուած էին՝ իրարու կը հարցնէին. – Ի՞նչ կը կարծէք. արդեօք տօնին առիթով հոս պիտի չգա՞յ։ 57 Աւագ քահանաներն ու Փարիսեցիները պատուիրած էին, որ եթէ մէկը անոր ուր ըլլալը գիտնայ՝ իմացնէ, որպէսզի ձերբակալեն զայն։