Hebrews 3
1 Ուստի, Աստուծոյ նուիրուած եղբայրներ, դուք՝ որ իրմով կոչուած էք երկինքի թագաւորութեան մաս կազմելու, նայեցէ՛ք Յիսուսի, որ Աստուծոյ կողմէ ղրկուեցաւ՝ Քահանայապետ ըլլալու եւ մեր հաւատքի խոստովանութիւնը Աստուծոյ մատուցանելու համար։
2 Անիկա հաւատարիմ եղաւ զինք այդ պաշտօնին կոչող Աստուծոյ, ճիշդ ինչպէս Սուրբ գիրքը Մովսէսի համար կ՚ըսէ, թէ՝ «Հաւատարիմ էր Աստուծոյ ամբողջ տանը մէջ»։
3 Արդ, ինչպէս տունի մը պարագային՝ տունէն աւելի զայն շինողին կ՚երթայ պատիւը, այնպէս ալ Մովսէսէն շատ աւելի պատիւի արժանի է Յիսուս։
4 Անշուշտ ոեւէ տուն մէկու մը կողմէ կը շինուի. իսկ ամէն ինչ շինողը Աստուած է։
5 Որովհետեւ Մովսէս ինք «Հաւատարիմ էր Աստուծոյ ամբողջ տանը մէջ», իբրեւ վերակացու ծառայ մը՝ որուն պաշտօնն էր Աստուծոյ խօսելիքները ժողովուրդին յայտնել.
6 մինչդեռ Քրիստոս հաւատարիմ է իբրեւ Որդի՝ իր սեփական տան վրայ։ Իսկ իր տունը մե՛նք ենք, եթէ մինչեւ վերջ անխախտ պահենք մեր վստահութիւնը եւ մեր յոյսը, որով կը պարծենանք։
7 Ահա թէ ինչու, ինչպէս որ կ՚ըսէ Սուրբ Հոգին.– «Այսօր երբ կը լսէք Աստուծոյ ձայնը,
8 ձեր սիրտերը մի՛ փակէք ձեր հայրերուն պէս, որոնք իրեն դէմ ըմբոստացան փորձութեան ժամանակին, անապատին մէջ։
9 Այնտեղ ձեր հայրերը զիս փորձեցին,– կ՚ըսէ Աստուած,– փորձի ենթարկեցին զիս, տեսնելով հանդերձ իմ գործերս։
10 Քառասուն տարիներ շարունակ այդ սերունդը զզուեցուց զիս, եւ ես ըսի.– Իրենց միտքը միշտ հեռու է ինձմէ, երբեք չուզեցին իմ ճամբաներս ճանչնալ։
11 Այնպէս որ, բարկութեանս մէջ երդում ըրի՝ ըսելով. “Երբեք պիտի չմտնեն այն երկիրը ուր հանգիստ մը պատրաստած եմ իրենց համար”»։
12 Զգուշացէ՛ք, եղբայրներ, չըլլա՛յ որ ձեզմէ ոեւէ մէկը սիրտով չարանայ եւ անհաւատութեամբ մերժէ ճանչնալ զԱստուած, կեանքի աղբիւրը։
13 Այլ, որքան ատեն որ Սուրբ գիրքին ըսած «Այսօր» ը ձեզի եւս կը վերաբերի՝ յորդորեցէ՛ք իրար ամէն օր, որպէսզի ոեւէ մէկը մեղքերէ տարուելով իր սիրտը չփակէ Աստուծոյ դիմաց.
14 որովհետեւ այլեւս Քրիստոսի մաս կը կազմենք, եթէ մինչեւ վերջ անխախտ պահենք սկիզբէն մեր ձեռք բերած վստահութիւնը։
15 Ահա թէ ինչու՝ կ՚ըսէ.– «Այսօր երբ կը լսէք Աստուծոյ ձայնը, ձեր սիրտերը մի՛ փակէք, ինչպէս անցեալին անոր դէմ ըմբոստացաք»։
16 Որո՞նք էին որ Աստուծոյ ձայնը լսեցին բայց ըմբոստացան անոր դէմ. Մովսէսի առաջնորդութեամբ Եգիպտոսէն ելած ձեր հայրերը չէի՞ն։
17 Աստուած որմէ՞ զզուեցաւ քառասուն տարիներ շարունակ. անոնցմէ չէ՞ր, որոնք յանցանք գործեցին իր դէմ եւ որոնց ոսկորները տարտղնուեցան անապատին մէջ։
18 Որո՞նց համար երդում ըրաւ, որ պիտի չմտնեն այն երկիրը՝ ուր իրենց հանգիստ մը պատրաստած էր, եթէ ոչ անոնց՝ որոնք անհնազանդ գտնուեցան իրեն։
19 Եւ կը տեսնենք որ իրապէս չկրցան մտնել, իրենց անհաւատարմութեան պատճառով։