Hebrews 4
1 Հետեւաբար, մինչ Աստուծոյ կողմէ՝ իր պատրաստած հանգիստը մտնելու խոստումը ի զօրու կը մնայ, չափազանց զգոյշ ըլլանք որ ոեւէ մէկը անկէ չզրկուի։
2 Որովհետեւ մեզի՛ եւս այդ աւետիսը տրուած է, ճիշդ ինչպէս անապատին մէջ եղողներուն տրուեցաւ։ Բայց աւետիսը լսելը օգուտ չըրաւ անոնց, որովհետեւ հաւատքով չկապուեցան իրենց լսածին։
3 Սակայն մենք, հաւատացողներս, պիտի մտնենք հանգիստը, որուն մասին Աստուած ըսաւ.– «Այնպէս որ, բարկութեանս մէջ երդում ըրի՝ ըսելով. “Երբեք պիտի չմտնեն այն երկիրը ուր հանգիստ մը պատրաստած եմ իրենց համար”»։ Այսպէս ըսաւ, հակառակ անոր՝ որ իր գործերը աւարտած էր ստեղծագործութեան ատենէն։
4 Որովհետեւ Սուրբ գիրքերուն մէջ տեղ մը եօթներորդ օրուան համար կ՚ըսէ. «Եւ եօթներորդ օրը Աստուած իր բոլոր գործերը աւարտելէ ետք՝ հանգչեցաւ»։
5 Իսկ այստեղ դարձեալ կ՚ըսէ. «Երբեք պիտի չմտնեն այն երկիրը ուր հանգիստ մը պատրաստած եմ իրենց համար»։
6 Արդ, որովհետեւ այդ աւետիսը առաջին լսողները Աստուծոյ պատրաստած հանգիստին չհասան, իրենց անհնազանդութեան պատճառով, եւ քանի դեռ ի զօրու կը մնայ այդ հանգիստը պարգեւելու խոստումը,
7 Աստուած ուրի՛շ օր մը կը սահմանէ, եւ ատիկա կ՚արտայայտէ՝ երբ Դաւիթի բերնով «Այսօր» ըսելով կը խօսի այնքան ժամանակ ետք, այն խօսքին մէջ՝ որ վերեւ մէջբերուեցաւ.– «Այսօր երբ կը լսէք Աստուծոյ ձայնը, ձեր սիրտերը մի՛ փակէք»։
8 Արդարեւ, եթէ Յեսու զիրենք խոստացուած հանգիստին հասցուցած ըլլար՝ Աստուած անկէ ետք այլեւս ուրիշ օրուան մասին պիտի չխօսէր։
9 Հետեւաբար, դեռ ուրիշ «հանգիստի օր» մը կայ, որ Աստուծոյ ժողովուրդին կը սպասէ։
10 Որովհետեւ Աստուծոյ պատրաստած հանգիստին հասնողը անոր օրինակով պիտի հանգչի իր գործերը աւարտելէ ետք, ինչպէս Աստուած ալ իր բոլոր գործերը աւարտելէ ետք «հանգչեցաւ»։
11 Ուստի փութանք այդ հանգիստին հասնելու, որպէսզի ոեւէ մէկը անկէ չզրկուի, ինչպէս եղաւ՝ անհնազանդ այդ սերունդը։
12 Որովհետեւ Աստուծոյ խօսքը կենդանի է եւ ազդու, աւելի հատու՝ քան ոեւէ երկսայրի սուր, եւ կը թափանցէ մարդուս շունչին ու հոգիին մէջ, մինչեւ ողն ու ծուծը, եւ կը քննէ մտածումներն ու սրտին խորհուրդները։
13 Եւ չկայ արարած մը որ Աստուծոյ տեսողութենէն վրիպի։ Անիկա պարզ ու յստակ կը տեսնէ ամէն ինչ, իրենց ամբողջ մերկութեամբ։ Եւ անոր է որ հաշիւ պիտի տանք։
14 Հետեւաբար ամուր պահենք մեր դաւանած հաւատքը, որովհետեւ հիմա երկինքի սրբարանը մտած մեծ Քահանայապետ մը ունինք, Յիսուսը, Աստուծոյ Որդին։
15 Քահանայապետ մը, որ կրնայ հասկնալ մեր տկարութիւնները եւ կարեկցիլ, քանի ի՛նչ բաներով որ մենք կը փորձուինք՝ ինք եւս փորձուած է, առանց սակայն մեղանչելու։
16 Ուստի համարձակօրէն մօտենանք Աստուծոյ շնորհքի աթոռին, ողորմութիւն գտնելու եւ շնորհք ստանալու համար, որպէսզի անոնք մեզի օգնեն անհրաժեշտութեան պարագային։