Hebrews 2
1 Այս պատճառով ալ, պէտք է շատ աւելի ուշադիր ըլլանք վերեւ ըսուածներուն, որպէսզի չըլլայ որ փրկութեան ճամբէն հեռանանք։
2 Որովհետեւ՝ եթէ հրեշտակներու ձեռքով տրուած պատգամը անխախտելի օրէնք նկատուեցաւ, եւ անոր դէմ գործուած ոեւէ յանցանք կամ անհնազանդութիւն իր արդար պատիժը ստացաւ,
3 ի՞նչպէս մենք կրնանք պատիժէ զերծ մնալ, եթէ կարեւորութեամբ նկատի չառնենք այն մեծ փրկութիւնը, որուն մասին նախ Տէրը ինք խօսեցաւ եւ որուն վկայութիւնը մեզի տուին զայն իրմէ լսողները։
4 Աստուած ինք ալ այդ փրկութեան իր վկայութիւնը տուաւ՝ նշաններով ու հրաշքներով, բազմատեսակ սքանչելիքներով եւ Սուրբ Հոգիին պարգեւներովը, ինչպէս որ ինք կամեցաւ։
5 Արդարեւ, Աստուած հրեշտակներուն իշխանութեան չենթարկեց գալիք աշխարհը, որուն մասին կը խօսինք։
6 Այդ մասին սաղմոսագիրը տեղ մը կ՚ըսէ.– «Ի՞նչէ մարդը, որ կը յիշես զայն. ի՞նչ է մարդ արարածը, որ հոգածութիւն ցոյց կու տաս անոր։
7 Զայն հրեշտակներէն քիչ մը վար դասեցիր, փառքով ու պատուով զայն պսակեցիր։ Քու բոլոր ստեղծածներուդ վերակացու կարգեցիր զայն,
8 եւ ամէն ինչ անոր իշխանութեան ենթարկեցիր»։ Արդ, «ամէն ինչ անոր իշխանութեան ենթարկեց» ըսելով կը հասկնայ՝ թէ չմնաց բան մը որ անոր չենթարկուեցաւ։ Բայց ներկայիս մենք ամէն ինչ մարդուն ենթարկուած չենք տեսներ տակաւին։
9 Մինչդեռ «փառքով ու պատուով» պսակուած կը տեսնենք Յիսուսը, որ «հրեշտակներէն քիչ մը վար» դասուեցաւ՝ մահուան չարչարանքը յանձն առնելու համար, որպէսզի Աստուծոյ շնորհքով բոլոր մարդոց փոխարէն մահը ճաշակէ։
10 Որովհետեւ Աստուած, որ իրեն համար ստեղծեց եւ իրմով կը պահէ ամէն ինչ, իր բոլոր որդիները մասնակից դարձնելու համար իր փառքին՝ յարմար գտաւ, որ զանոնք փրկութեան առաջնորդողը՝ Յիսուս ի՛նք օրինակը տայ չարչարանքներէն անցնելով կատարելութեան հասնելու։
11 Արդ, քանի որ թէ՛ Քրիստոս, որ մարդիկը իրենց մեղքերէն կը սրբէ, եւ թէ՛ սրբուողները՝ նոյն մէկ Հօր զաւակներն են, Քրիստոս ամօթ չի համարեր իր «եղբայրները» կոչել զանոնք.
12 այլ՝ խօսքը Աստուծոյ ուղղելով՝ կ՚ըսէ.– «Իմ եղբայրներուս պիտի պատմեմ քու մասիդ. քու ժողովուրդիդ հաւաքոյթին մէջ պիտի օրհներգեմ քեզ»։
13 Իսկ ուրիշ տեղ մը կ՚ըսէ. «Ես Աստուծոյ պիտի վստահիմ», եւ անմիջապէս կ՚աւելցնէ. «Ահաւասիկ ես եւ այն զաւակները, որ Աստուած ինծի տուաւ»։
14 Արդ, քանի որ այս զաւակները մարդիկ են, մարմինով ու արիւնով, Քրիստոս ինքն ալ անոնց նման եղաւ, հաղորդակից՝ անոնց մարդկութեան, որպէսզի իր մահով ոչնչացնէ Սատանան, որ մահուան իշխանութիւնը ունէր,
15 եւ ազատագրէ անոնք՝ որոնք իրենց ամբողջ կեանքը մահուան վախովը կ՚անցընէին, ստրուկներու պէս։
16 Շատ յստակ է, որ այս ազատագրութիւնը հրեշտակներուն չի վերաբերիր, այլ՝ Աբրահամի զաւակներուն։
17 Ահա թէ ինչու՝ նաեւ Քրիստոս ամէն ինչով պէտք էր իր «եղբայր» ներուն նման ըլլար, որպէսզի կարենար ողորմած եւ վստահելի քահանայապետ մը ըլլալ Աստուծոյ քով, Աստուծոյ ժողովուրդին մեղքերը քաւելու համար։
18 Եւ որովհետեւ ինք չարչարուելով փորձուեցաւ, կրնայ օգնել փորձութեան մէջ եղողներուն։