Bible

1 Ի՞նչ է հաւատքը։ Հաւատք՝ կը նշանակէվստահ ըլլալ այն բաներուն՝ որոնց կը յուսանք, եւ համոզուած ըլլալ այն բաներուն՝ որոնք չեն երեւիր։ 2 Արդ, այսպիսի հաւատքով մըն էր, որ նախնի ժամանակներու մարդիկ Աստուծոյ կողմէ ընդունուեցան։ 3 Հաւատքով է որ կը հասկնանք տիեզերքին ստեղծումը Աստուծոյ խօսքով, որով տեսանելի այս տիեզերքը ոչինչէն գոյացաւ։ 4 Իր հաւատքով էր որ Աբէլ Կայէնէն շա՛տ աւելի լաւ զոհ մատուցանեց Աստուծոյ, եւ այդ հաւատքին համար ալ Աստուած վկայեց իր արդար ըլլալուն մասին, ընդունելով իր մատուցած նուէրները։ Եւ թէպէտ Աբէլ մեռաւ, բայց իր հաւատքին օրինակը խօսուն կը մնայ միշտ։ 5 Իր հաւատքին համար էր որ Ենովք երկինք փոխադրուեցաւ, առանց մահ տեսնելու. եւ իր մարմինը չգտնուեցաւ, քանի Աստուած զայն փոխադրած էր արդէն։ Սուրբ գիրքերը կը վկայեն, թէ երկինք փոխադրուելէ առաջ՝ Ենովք Աստուծոյ հաճութիւնը շահած էր։ 6 Իսկ առանց հաւատքի անկարելի է Աստուծոյ հաճութիւնը շահիլ։ Արդարեւ, Աստուծոյ մօտեցողը պէտք է հաւատայ՝ թէ ան գոյութիւն ունի եւ կը վարձատրէ անոնք որ զինք կը փնտռեն։ 7 Իր հաւատքով էր որ Նոյ երկիւղածութեամբ անսաց Աստուծմէ ստացած իր հրահանգին՝ գալիք եւ դեռ անտեսանելի բաներու մասին, եւ տապանը շինելով իր ընտանիքը փրկեց։ Նոյ իր հաւատքով՝ իր ժամանակի մարդիկը դատապարտեց եւ ժառանգեց հաւատքէն եկող արդարութիւնը։ 8 Իր հաւատքով էր որ Աբրահամ հնազանդեցաւ Աստուծոյ կոչին, որ ելլէ երթայ այն տեղը՝ որ իբրեւ ժառանգութիւն պիտի ստանար. եւ ճամբայ ելաւ, առանց գիտնալու թէ ո՛ւր կ՚երթայ։ 9 Հաւատքով էր որ պանդուխտի պէս ապրեցաւ այն օտար երկրին մէջ, որ Աստուած խոստումով իրեն տուած էր, եւ վրաններու տակ բնակեցաւ Իսահակի եւ Յակոբի հետ միասին, որոնք նոյն խոստացուած երկրին ժառանգորդներն էին։ 10 Որովհետեւ ինք կը սպասէր այն միւս մնայուն քաղաքին, որուն ճարտարապետն ու շինողը Աստուած է։ 11 Իր հաւատքով էր որ Սառա ինք ալ, որ ամուլ էր, որդեծնութեան սերմը ընդունելու զօրութիւնը ստացաւ եւ իր յառաջացած տարիքին մէջ զաւակ ծնաւ, որովհետեւ վստահութիւն ունեցաւ Աստուծոյ վրայ, որ զաւակ խոստացաւ իրենց։ 12 Եւ այսպէս, միակ անձէ մը՝ Աբրահամէն, որ այլեւս սերնդագործելու անկարող կը սեպուէր, ամբողջ սերունդներ ծնան, երկինքի աստղերուն չափ անթիւ եւ ծովեզրի աւազահատիկներուն չափ անհամար։ 13 Յիշուած բոլոր անձերն ալ հաւատքով մեռան, առանց խոստացուած բաները ստացած ըլլալու. այլ միայն հեռուէն տեսան զանոնք եւ ուրախացան, խոստովանելով՝ թէ իրենք օտար եւ պանդուխտ են այս աշխարհի մէջ։ 14 Արդ, այս ձեւով արտայայտուողները յստակօրէն ցոյց կու տան՝ թէ հայրենիք մը կը փնտռեն։ 15 Այդ հայրենիքը եթէ այն երկիրը ըլլար՝ ուրկէ իրենք ելան, հոն վերադառնալու ժամանակը ունէին։ 16 Բայց իրականին մէջ աւելի ազնուական հայրենիքի մը, երկնաւոր հայրենիքին կը ձգտէին, որովհետեւ գիտէին թէ Աստուած իրենց համար քաղաք մը պատրաստած է։ Ահա թէ ինչու՝ Աստուած ամօթ չի համարեր զանոնք իրը դաւանիլ եւ անոնց Աստուածը կոչուիլ։ 17 Հաւատքով էր որ Աբրահամ զոհ մատուցանեց Իսահակը, երբ Աստուած զինք կը փորձէր։ Մատուցանեց իր մէկ հատիկ զաւակը, հակառակ այն իրողութեան՝ որ անոր համար խոստում ստացած էր։ 18 Որովհետեւ Աստուած Աբրահամի ըսած էր. «Իսահակը պիտի ըլլայ քու սերունդդ շարունակողը»։ 19 Աբրահամ նկատի առաւ, որ Աստուած մեռելներէն ալ կրնայ յարուցանել Իսահակը. ուստի իբրեւ մեռելներու յարութեան օրինակ՝ ետ ստացաւ իր զաւակը։ 20 Գալիք իրականութեանց հաւատքով էր որ Իսահակ օրհնեց Յակոբն ու Եսաւը։ 21 Հաւատքով էր որ Յակոբ իր մահուընէն առաջ օրհնեց Յովսէփի որդիներէն իւրաքանչիւրը, եւ «իր գաւազանին ծայրին կռթնելով՝ երկրպագութիւն ըրաւ Աստուծոյ»։ 22 Հաւատքով էր որ Յովսէփ իր վախճանման պահուն յիշեցուց Իսրայէլի ժողովուրդին Եգիպտոսէն ելլելու խոստումը, եւ կարգադրութիւն ըրաւ նաեւ իր աճիւններուն փոխադրութեան համար։ 23 Հաւատքով էր որ Մովսէսի ծնողները տեսնելով ծնած մանուկին կայտառ ըլլալը՝ մինչեւ երեք ամիս պահեցին զայն, առանց վախնալու թագաւորին հրամանէն։ 24 Հաւատքով էր որ Մովսէս երբ մեծցաւ՝ մերժեց փարաւոնին աղջկան զաւակը կոչուիլ։ 25 Նախընտրեց Աստուծոյ ժողովուրդին հետ չարչարուիլ, քան՝ կարճ ժամանակի մը համար մեղքերու հաճոյքը վայելել։ 26 Եգիպտոսի գանձերէն շա՜տ աւելի մեծ հարստութիւն նկատեց՝ Քրիստոսի կրած նախատինքները կրել, որովհետեւ աչքերը յառած էր Աստուծոյ վարձատրութեան։ 27 Հաւատքով էր որ Եգիպտոսը թողուց, առանց վախնալու թագաւորին զայրոյթէն, եւ իբրեւ անտեսանելի Աստուածը տեսնող մարդ՝ գիտցաւ համբերել։ 28 Հաւատքով էր որ Զատիկը հաստատեց եւ հրահանգեց արիւն սրսկել դռներուն վրայ, որպէսզի մահուան հրեշտակը չմօտենայ Իսրայէլի անդրանիկ զաւակներուն։ 29 Հաւատքով էր որ Իսրայէլի ժողովուրդը Կարմիր ծովէն անցաւ՝ չոր գետնի վրայէն անցնելու պէս. մինչ երբ Եգիպտացիները նոյն բանը փորձեցին՝ ընկղմեցան։ 30 Հաւատքով էր որ Երիքովի պարիսպները կործանեցան, երբ Իսրայէլացիներ եօթը օր անոնց շուրջը դարձան։ 31 Եւ հաւատքով էր որ Ռախաբ պոռնիկը չսպաննուեցաւ Աստուծոյ անհնազանդ մարդոց հետ, քանի խաղաղութեամբ հիւրընկալած էր Իսրայէլացի լրտեսները։ 32 Ալ ի՛նչ շարունակեմ. ժամանակս չի բաւեր որ պատմեմ Գեդէոնի, Բարակի, Սամփսոնի, Յեփթայէի, Դաւիթի ու Սամուէլի եւ միւս մարգարէներուն մասին, 33 որոնք իրենց հաւատքով՝ թագաւորներ պարտութեան մատնեցին, արդարութիւն գործեցին եւ Աստուծոյ խոստումներուն տիրացան։ Առիւծներու բերանները գոցեցին, 34 կրակին զօրութիւնը մարեցին, սուրին բերանէն ազատեցան։ Իրենց տկարութեան մէջ Աստուծմով զօրացան, պատերազմի մէջ անպարտելի դարձան եւ օտարներուն բանակները ընկճեցին։ 35 Հաւատքով՝ կիներ տեսան իրենց մեռելներուն յարութիւն առնելը։ Շատեր տանջանքի տակ մեռան՝ մերժելով ազատութիւնը, որպէսզի լաւագոյն կեանքի մը համար յարութիւն առնեն։ 36 Ուրիշներ նախատինքներու եւ ծեծերու ենթարկուեցան, շղթաներու եւ բանտերու համը առին։ 37 Քարկոծուեցան, սղոցուեցան, փորձութեանց մատնուեցան, սուրով սպաննուեցան, ոչխարի կամ այծի մորթով ծածկուած շրջեցան՝ զրկանք, հալածանք ու չարչարանք կրելով, 38 թափառական ապրելով անապատներու մէջ կամ լեռներու վրայ, քարայրներու կամ խոռոչներու մէջ։ Արդարեւ աշխարհը արժանի չէր այդ մարդոց։ 39 Ասոնք բոլորը իրենց հաւատքով վկայուած ըլլալով հանդերձ՝ չստացան Աստուծոյ խոստումը. 40 որովհետեւ Աստուած մեզի համար աւելի լաւ բան մը նախատեսած ըլլալով՝ չուզեց որ անոնք խոստումին իրականացման հասնին առանց մեզի։