Acts 17
1 Ամփիպոլիս եւ Ապոլոնիա քաղաքները շրջելէ ետք, Պօղոս եւ Շիղա Թեսաղոնիկէ եկան, ուր Հրեաներու ժողովարան մը կար։
2 Պօղոս ըստ իր սովորութեան ժողովարան գնաց եւ երեք Շաբաթ օրեր անոնց խօսեցաւ։
3 Կը բանար ու կը բացատրէր Սուրբ գիրքերը, անոնցմով կ՚ապացուցանէր, թէ ի՛նչպէս Քրիստոս պիտի չարչարուէր ու մեռելներէն յարութիւն առնէր, եւ կ՚ըսէր. –Այն Յիսուսը, որ ես ձեզի կը քարոզեմ, ա՛ն է Քրիստոսը՝ խոստացուած Փրկիչը։
4 Թեսաղոնիկեցի Հրեաներէն ոման հաւատացին եւ Պօղոսի ու Շիղայի յարեցան։ Նոյնպէս անոնց յարեցան շատ մը աստուածապաշտ Յոյներ եւ նկատառելի թիւով երեւելի կիներ։
5 Հրեայ ղեկավարները նախանձեցան եւ փողոցներէն քանի մը դատարկապորտ անօրէններ հաւաքելով՝ ամբոխ կազմեցին, ամբողջ քաղաքը խռովեցին եւ Յասոնի տան վրայ խուժեցին՝ Պօղոսն ու Շիղան բռնելու եւ ժողովուրդին առջեւ հանելու համար։
6 Բայց երբ զանոնք չգտան, Յասոնն ու քանի մը ուրիշ հաւատացեալներ քաշեցին տարին քաղաքի իշխաններուն առջեւ, պոռալով. –Այս մարդիկը, որոնք ամբողջ աշխարհը իրար անցուցին, հիմա մեր քաղաքը եկեր են,
7 եւ Յասոն իր տունը առեր է զիրենք։ Ասոնք բոլորը կայսրին հրահանգներուն հակառակ կը գործեն, որովհետեւ ուրի՛շ թագաւոր մը կը ճանչնան՝ Յիսուս անունով։
8 Այս խօսքերով անոնք խռովեցուցին ամբոխը եւ քաղաքի իշխանները։
9 Սակայն իշխանները Յասոնէն եւ միւս քրիստոնեաներէն երաշխաւորութիւն առնելով՝ ազատ արձակեցին զանոնք։
10 Հազիւ գիշերը վրայ հասած՝ քրիստոնեաներ Բերիա ղրկեցին Պօղոսն ու Շիղան, որոնք երբ հոն հասան՝ Հրեաներու ժողովարանը գացին։
11 Բերիայի Հրեաները աւելի ազատամիտ էին քան Թեսաղոնիկեցիները, ուստի մեծ յօժարութեամբ ընդունեցին Աստուծոյ խօսքը եւ ամէն օր Սուրբ գիրքերը կը քննէին, տեսնելու համար թէ ճշմարի՞տ են Պօղոսի քարոզածները։
12 Անոնցմէ շատեր հաւատացին։ Նմանապէս հաւատացին բազմաթիւ ազնուական Յոյն կիներ եւ այրեր։
13 Բայց երբ Թեսաղոնիկէի Հրեաները իմացան թէ Պօղոս Բերիայի մէջ եւս Աստուծոյ խօսքը քարոզեց, հոն ալ եկան՝ ժողովուրդը գրգռելու եւ խռովութիւն ստեղծելու համար։
14 Ուստի հաւատացեալները անմիջապէս Պօղոսը մինչեւ ծովեզերք ղրկեցին, իսկ Շիղա եւ Տիմոթէոս հոն մնացին։
15 Պօղոսի ընկերացողները զինք մինչեւ Աթէնք հասցուցին եւ ապա Բերիա դարձան, Շիղայի եւ Տիմոթէոսի համար Պօղոսէն պատուէր առնելով՝ որ շուտով գան իր մօտ։
16 Աթէնքի մէջ, մինչ Պօղոս անոնց կը սպասէր, զայրոյթով կը լեցուէր՝ տեսնելով որ քաղաքը կռապաշտութեան մէջ թաղուած էր։
17 Ուստի ո՛չ միայն ժողովարանին մէջ կը խօսէր Հրեաներուն եւ աստուածապաշտ Յոյներուն, այլ նաեւ հրապարակի վրայ ամէն օր կը խօսէր՝ որո՛նց որ հանդիպէր։
18 Եպիկուրեան եւ Ստոյիկեան իմաստասէրներէն ոմանք կը հակաճառէին իրեն։ Ուրիշներ կ՚ըսէին. –Այս իմաստակը ի՞նչ ըսել կ՚ուզէ։ Իսկ ուրիշներ կ՚ըսէին. –Կ՚երեւի թէ օտար աստուածներ կը քարոզէ։ Որովհետեւ Յիսուսի մասին կը խօսէր եւ յարութեան աւետիսը կու տար անոնց։
19 Ուստի առին զինք եւ տարին Արիսպագոս եւ կ՚ըսէին. –Կրնա՞նք լսել՝ թէ ի՛նչ է այդ նոր վարդապետութիւնը, որուն մասին կը խօսիս։
20 Օտարոտի նորութիւններ ըսիր մեզի. հետեւաբար կ՚ուզենք գիտնալ թէ ի՛նչ են ատոնք։
21 Որովհետեւ ընդհանրապէս բոլոր Աթենացիները եւ հոն բնակող օտարականները ուրիշ զբաղում չունէին՝ բացի վերջին նորութիւնները լսելէ եւ պատմելէ։
22 Պօղոս Արիսպագոսին մէջտեղը կանգնեցաւ եւ ըսաւ. –Ո՜վ Աթենացիներ, կը տեսնեմ որ ծայր աստիճան կրօնասէր էք ամէն ինչով.
23 որովհետեւ երբ կը պտըտէի եւ աչքէ կ՚անցընէի ձեր պաշտամունքի վայրերը, տեսայ բագին մը, որուն վրայ գրուած էր. «Անծանօթ Աստուծոյ»։ Ահա, ինչ որ դուք առանց ճանչնալու կը պաշտէք՝ նոյնը կը քարոզեմ ես ձեզի։
24 Այն Աստուածը՝ որ ստեղծեց աշխարհը եւ ինչ որ կայ անոր մէջ, ան՝ որ երկինքի եւ երկրի Տէրն է, որ ո՛չ ձեռակերտ տաճարներու մէջ կը բնակի,
25 ո՛չ ալ մարդոց կողմէ ծառայութեան կը կարօտի մարդոց պէս։ Ան է որ բոլորին կեանք, շունչ եւ ամէն ինչ կու տայ։
26 Ան է որ միակ մարդէ մը ամբողջ մարդկութիւնը յառաջ բերաւ,
27 որպէսզի աշխարհի բոլոր կողմերը բնակին։ Յատուկ ժամանակաշրջաններ սահմանեց եւ բնակութեան սահմաններ ճշդեց անոնց, որպէսզի զԱստուած փնտռեն, եւ թերեւս խարխափելով գտնեն զայն։ Եւ արդարեւ հեռու ալ չէ մեզմէ իւրաքանչիւրէն։
28 Որովհետեւ «Իրմով է որ կ՚ապրինք, կը շարժինք եւ կանք», ինչպէս որ ձեր բանաստեղծներէն մէկն ալ ըսած է՝ «Մենք անոր զաւակներն ենք»։
29 Քանի ուրեմն Աստուծոյ զաւակներն ենք, ի՞նչպէս կրնանք խորհիլ՝ թէ աստուածութիւնը ոսկիով, արծաթով կամ քարով շինուած եւ մարդկային ճարտարութեան ու մտքի ծնունդ եղող քանդակներու կը նմանի։
30 Բայց արդ, Աստուած կամաւորաբար մոռնալով այդ ժամանակները, երբ մարդիկ չէին ճանչնար զինք, հիմա ամենուրեք բոլոր մարդոց կը պատուիրէ՝ ապաշխարել։
31 Որովհետեւ օր մը սահմանեց, երբ արդարութեամբ պիտի դատէ ամբողջ աշխարհը մարդու մը ձեռքով, որուն միջոցաւ ուզեց հաւատք ներշնչել բոլորին՝ զայն մեռելներէն յարուցանելով։
32 Երբ մեռելներու յարութեան մասին լսեցին, ոմանք սկսան ծաղրել, իսկ ուրիշներ ըսին. –Այս մասին ուրիշ անգամ նորէն կ՚ուզենք լսել քեզմէ։
33 Այսպիսով Պօղոս թողուց զանոնք եւ գնաց։
34 Բայց քանի մը հոգիներ իրեն յարեցան եւ հաւատացին։ Ասոնց մէջ էին Դիոնիսիոս Արիսպագացին, Դամարիս անունով կին մը եւ ասոնց հետ ուրիշներ։