Bible

1 وای بر آنان که برای کمک، به مصر فرود می‌آیند و بر اسبان توکل می‌کنند، که اعتمادشان بر کثرت ارابه‌ها و قدرت سوارکاران است، اما به قدوس اسرائیل نظر نمی‌کنند و از خداوند یاری نمی‌طلبند. 2 اما او نیز حکیم است و بلا نازل می‌کند؛ او از کلام خود بازنمی‌گردد، بلکه بر ضد خاندان شریران برمی‌خیزد، و بر ضد آنان که بدکاران را یاری می‌رسانند. 3 اما مصریان انسانند و نه خدا؛ اسبانشان جسمند و نه روح. آنگاه که خداوند دست خود را دراز کند یاری‌رساننده خواهد لغزید، یاری‌گیرنده خواهد افتاد، و هر دو با هم هلاک خواهند شد. 4 خداوند به من چنین گفته است: «بدان‌سان که شیر و شیر ژیان بر طعمۀ خود می‌غرّد، و هرچند تمام گروه چوپانان بر او گرد آیند، از فریادهای ایشان نمی‌هراسد و از غوغای‌شان مضطرب نمی‌گردد، به همان‌سان خداوند لشکرها نیز فرود خواهد آمد تا بر کوه صَهیون و تَلّ آن نبرد کند. 5 همچون پرندگان در پرواز، خداوند لشکرها از اورشلیم حفاظت خواهد کرد. او از آن محافظت کرده، رهایی‌اش خواهد بخشید؛ و از آن درگذشته، رستگارش خواهد ساخت.» 6 ای بنی‌اسرائیل، به سوی او که سخت بر وی عِصیان ورزیده‌اید، بازگشت کنید. 7 زیرا در آن روز تمامی شما بتهای طلا و نقره را که دستان گناه‌آلودتان ساخته است، ترک خواهید کرد. 8 «آنگاه آشور به شمشیری که از انسان نیست خواهد افتاد؛ آری، شمشیری که از بنی‌آدم نیست او را فرو خواهد بلعید. از برابر شمشیر خواهد گریخت، و جوانانش جملگی به بیگاری گماشته خواهند شد. 9 صخرۀ او از ترس زائل خواهد شد، و سردارانش از عَلَمِ جنگ به هراس خواهند افتاد،» این را خداوندی می‌فرماید که آتش او در صَهیون است و تنورش در اورشلیم.