Bible

1 خداوند می‌فرماید: «وای بر فرزندان گردنکش که تدبیرهایی را به انجام می‌رسانند که تدبیرهای من نیست، پیمانهایی می‌بندند که از روح من نیست، و بدین‌گونه گناه بر گناه می‌افزایند؛ 2 که به جهت فرود شدن به مصر رهسپار می‌شوند، بی‌‌آنکه از من مشورت بخواهند، و به حمایت فرعون پناه می‌برند، و زیر سایۀ مصر امنیت می‌جویند. 3 اما حمایت فرعون مایۀ شرمساری‌تان خواهد بود و امنیت در سایۀ مصر، اسباب رسوایی‌تان. 4 زیرا هرچند صاحبمنصبانش در صوعَن هستند و فرستادگانش به خانیس رسیده‌اند، 5 لیکن همه به واسطۀ قومی که فایده‌ای بدیشان نتواند رسانید شرمسار خواهند شد، قومی که نه مددی بدیشان خواهد رسانید و نه فایده‌ای، بلکه تنها مایۀ شرمساری و سرافکندگی‌شان خواهد بود.» 6 وحی دربارۀ حیوانات نِگِب: از میان دیار تنگی و فشار، دیار شیران نر و ماده، و افعی‌ها و مارهای آتشینِ جهنده، فرستادگانْ ثروت خویش را بر پشت الاغان و گنجهای خویش بر کوهان شتران حمل می‌کنند، و به جانب قومی رهسپارند که فایده‌ای بدیشان نمی‌رساند، 7 به جانب مصر که کمکش بی‌ارزش است و بیهوده، و از این رو او را ’اژدهای بی‌خاصیت‘ نامیده‌ام. 8 حال برو و این را برای ایشان بر لوحی بنویس و بر طوماری بنگار، تا شهادتی باشد ماندگار، برای ایام آینده. 9 اینان قومی عِصیانگر و فرزندانی فریبکارند، فرزندانی که نمی‌خواهند به شریعت خداوند گوش بسپارند. 10 به انبیا می‌گویند: «نبوت نکنید،» و به رؤیابینندگان می‌گویند: «برای ما به حقیقت رؤیا نبینید. سخنان دل‌نواز به ما بگویید، رؤیاهای فریبنده ببینید. 11 از راه منحرف شوید، طریقت را ترک گویید، و دیگر با ما از قدوس اسرائیل سخن مگویید.» 12 بنابراین قدوس اسرائیل چنین می‌گوید: «چون این پیام را نپذیرفتید و بر ظلم و فساد اعتماد کرده، بر آنها تکیه نمودید، 13 پس این گناه برای شما همچون دیواری خواهد بود شکاف‌خورده و شکمدار، که در یک آن به‌ناگاه فرو می‌ریزد؛ 14 و ریزش آن بسان در هم شکستن کوزه‌ای خواهد بود که چنان خرد شود که تکه‌ای از آن نتوان یافت تا بِدان زغالی از آتشدان یا اندک آبی از حوض برگیرند.» 15 زیرا خداوندگارْ یهوه، قدوس اسرائیل چنین می‌گوید: «نجات شما در توبه و آسودگی است، و نیروی شما در آرامی و توکل، اما نخواستید. 16 گفتید: ”نه! بلکه سوار بر اسبان می‌گریزیم!“ پس خواهید گریخت. گفتید: ”سوار بر اسبان تیزرو می‌رویم!“ پس تعقیب‌کنندگانتان نیز تیزرو خواهند بود. 17 از تهدید یک تن هزار خواهند گریخت، و از تهدید پنج تن همگی فرار خواهید کرد، تا آنگاه که چون چوب بیرقی بر کوه و عَلمی بر تپه بر جا مانید.» 18 اما خداوند منتظر است تا با شما بر حسب فیض عمل کند؛ او برمی‌خیزد تا بر شما رحمت نماید. زیرا یهوه خدای عدالت است؛ خوشا به حال همۀ آنان که برای او انتظار می‌کشند. 19 به‌یقین که قومی در صَهیون ساکن خواهند شد، و شما دیگر در اورشلیم نخواهید گریست. بلکه آنگاه که فریاد برآورید، او با شما بر حسب فیض عمل خواهد کرد، و به‌محض شنیدن صدایتان شما را اجابت خواهد نمود. 20 اگرچه خداوندگار تو را نانِ تنگی و آبِ مصیبت دهد، اما رهنمای تو دیگر از نظرت پنهان نخواهد بود، بلکه او را به چشم خود خواهی دید. 21 آنگاه که به چپ یا راست بروی، از پشت سر آوازی خواهی شنید که می‌گوید: «راه این است؛ در آن گام بردار!» 22 آنگاه تمثالهای تراشیدۀ نقره‌پوش و بتهای ریخته شدۀ طلاکوب را نجس خواهی شمرد و آنها را چون جامۀ نجس به دور افکنده، به آنها خواهید گفت: «بیرون شوید!» 23 او بر بذری که در زمین کاشته‌ای باران خواهد فرستاد، و نانی که از زمین برمی‌آید غنی و فراوان خواهد بود. در آن روز، گله‌هایت در مراتع وسیع خواهند چرید، 24 و گاوان و الاغهایت که زمین را شیار می‌کنند، علوفۀ خوش‌‌طعمی را که با کج‌‌بیل و شانه افشانده شده است، خواهند خورد. 25 در روز کشتار عظیم، آنگاه که برجها فرو می‌افتند، بر هر کوه بلند و هر تپۀ مرتفع نهرهای آب جاری خواهد شد. 26 آنگاه که خداوند شکستگی قوم خویش را ببندد و جراحتهایی را که خود وارد آورده شفا دهد، نور ماه همچون نور خورشید خواهد بود و نور آفتاب هفت چندان، مانند روشنایی هفت روز. 27 هان، نام یهوه از دور می‌آید، با خشمی آتشین و دودی غلیظ. لبانش پر از غضب است و زبانش آتشی است فرو برنده. 28 دَم او بسان نهری است سرشار که تا به گردن می‌رسد. قومها را به غربالِ فنا الک خواهد کرد، و بر دهان ملتها لگامِ گمراهی خواهد نهاد. 29 و شما را سرودی خواهد بود، بسان سرود شبِ عیدی مقدس؛ و دل شما شادمان خواهد شد، همچون زمانی که قوم با آواز نی به کوه خداوند، آن صخرۀ اسرائیل، رهسپار می‌گردند. 30 و خداوند آواز مَهیب خود را خواهد شنوانید و بازوی خویش را نمایان خواهد ساخت، بازویی که با خشم آتشین و آتش فرو برنده، و با باران سیل‌آسا و توفان و تگرگ، فرود می‌آید. 31 آری، آشور از آواز خداوند هراسان خواهد شد، و خداوند به عصای خود ایشان را خواهد زد. 32 و هر ضربتی که خداوند به عصای تأدیب خود بر وی بنوازد، با آواز دف و بربط همراه خواهد بود؛ آری، او به بازوی پُر تاب و توان خویش با ایشان خواهد جنگید. 33 زیرا دیرزمانی است که آتشگاه آماده شده و برای پادشاه مهیا گشته است: آتشدانِ آن عمیق و عریض گشته و از هیزم و آتش مالامال است؛ و دَم خداوند، همچون نهری از گوگرد مشتعل، آن را برمی‌افروزد.