Isaiah 32
1 اینک پادشاهی به عدالت سلطنت خواهد کرد، و حکمرانان به انصاف حکم خواهند راند.
2 هر یک همچون پناهگاهی در برابر باد و سرپناهی در برابر توفان خواهند بود؛ همچون نهرهای آب در بیابان خشک، و سایۀ صخرهای بزرگ در صحرای سوزان.
3 آنگاه چشمان بینندگان تار نخواهد شد، و گوشهای شنوندگان خواهد شنید.
4 دلِ شتابندگانْ معرفت را درک خواهد کرد، و زبان اَلکَنان فصیح و بلیغ خواهد گردید.
5 شخص خبیث دیگر شریف خوانده نخواهد شد، و شخص رذل دیگر نجیب نامیده نخواهد گردید.
6 چراکه خبیث به خباثت سخن میگوید و دل او به شرارت اشتغال دارد. فساد را پیشه کرده است و دربارۀ خداوند عقاید نادرست میپراکَنَد. گرسنگان را تهیدست رها میکند و آب را از تشنهلبان دریغ میدارد.
7 راه و روش شخص رذل، شریرانه است؛ او تدابیر شریرانه میاندیشد تا فقیران را به سخنان دروغ نابود سازد، و نیازمندان را از دادرسی به دور دارد.
8 اما شریفان به شرافت تدبیر میکنند، و به شرافت استوار خواهند ماند.
9 ای زنانِ آسودهخیال، برخیزید و سخنم را بشنوید! ای دخترانِ مطمئن، به آنچه میگویم گوش فرا دهید!
10 پس از حدود یک سال شما که مطمئنید، مضطرب خواهید شد؛ چراکه محصول انگور ضایع خواهد شد و موسم چیدن میوه نخواهد آمد.
11 ای زنان آسودهخیال، بر خود بلرزید! و ای دختران مطمئن، مضطرب شوید! لباس از تن برکَنید و عریان شوید، و پلاس بر کمر ببندید!
12 برای مزارع دلپذیر و برای موهای پر بار؛
13 و برای سرزمین قوم من که به خار و خَس پوشیده است؛ آری، برای همۀ خانههای شادمانی و برای این شهرِ سرمست!
14 زیرا که قصر، متروک خواهد شد، و شهر پرجنب و جوش، واگذاشته خواهد گردید؛ قلعه و دیدبانگاه به زمین خالی بدل خواهد شد، به جولانگاهِ خران وحشی و چراگاهِ گلهها.
15 تا آنگاه که روح از اعلی بر ما ریخته شود، و بیابان به بوستان بدل گردد و بوستان، همچون جنگل به نظر آید.
16 آنگاه انصاف در بیابان ساکن خواهد شد، و عدالت در بوستان اقامت خواهد گزید.
17 ثمرۀ عدالت، سلامتی خواهد بود و نتیجۀ عدالت، آرامی و امنیت تا ابدالاباد.
18 قوم من در منزلگاههای مملو از آرامش، و مسکنهای ایمن و استراحتگاههای پر از آسایش ساکن خواهند شد.
19 جنگل از بارش تگرگ سراسر صاف خواهد شد و شهر با خاک یکسان خواهد گردید.
20 اما شما چه مبارک خواهید بود که بر کنار نهرها بذر خواهید پاشید و گاوان و الاغهایتان را به آزادی رها خواهید ساخت.