Psalms 2
1 Hoekom gaan die nasies so tekere, en bedink die volke nuttelose planne?
2 Die konings van die aarde het saamgesweer; die heersers span saam teen die Here en sy gesalfde.
3 Hulle sê: “Laat ons hulle kettings stukkend breek, onsself bevry van hulle slawebande.”
4 Maar Hy wat vanuit die hemel heers, lag oor hulle. Die Here spot met hulle.
5 In sy toorn praat Hy met hulle, en in sy woede verskrik Hy hulle:
6 “Ek het hom op Sion, my heilige berg, as my koning aangestel.”
7 Ek wil vertel van die Here se besluit. Hy het vir my gesê: “Jy is my seun. Vandag het Ek jou Pa geword.
8 Vra My, en Ek gee vir jou nasies as erfporsie, die einde van die aarde as jou besitting.
9 Met ’n ysterstaf sal jy hulle stukkend slaan, soos ’n kleipot hulle verpletter.”
10 Wees nou verstandig, o konings! Wees gewaarsku, regeerders van die aarde!
11 Dien die Here met eerbied en juig oor Hom met bewing.
12 Onderwerp julle aan God sodat Hy nie toornig word en jy op die pad omkom nie. Want sy toorn ontvlam gou, maar daar is vreugde vir almal wat by Hom skuil.