Psalms 104
1 Ek wil die Here prys! Here my God, hoe geweldig groot is U! U is beklee met majesteit en eer,
2 bedek met ’n mantel van lig. U span die hemelkoepel soos ’n tent;
3 U bou u woning in die waters daarbo. U maak die wolke u strydwa. U ry op die vlerke van die wind.
4 Die winde is u boodskappers, die weerligstrale u dienaars.
5 U vestig die aarde op sy fondamente sodat dit nooit sal bewe nie.
6 Diepwaters het dit soos ’n kleed bedek, water het bo-oor die berge gestaan.
7 U bevel het die water laat wegvlug; u magtige stem het hulle laat vlug.
8 Berge het verrys en valleie het gedaal na die plek wat U bepaal het.
9 U het vir die waters ’n perk gestel wat hulle nie mag oortree nie, sodat hulle nie die aarde oorspoel nie.
10 U laat fonteine water stort in klowe, wat stroom tussen die berge deur.
11 Daar drink elke dier van die veld, selfs wildedonkies les hulle dors.
12 Die voëls van die hemel maak nes langs die strome en sing tussen die bome se takke.
13 Uit u hemelwoonplek laat U reën op berge, U vul die aarde met die vrugte wat U laat groei.
14 U laat gras groei vir die beeste, en plante vir die mens, kos wat uit die aarde voortkom,
15 wyn om harte bly te maak, olie om die gesig te versorg, en brood om krag te voorsien.
16 Die bome van die Here kry volop reën, hierdie seders van die Libanon wat Hy geplant het.
17 Daar maak die voëls hulle neste, en bou die ooievaar sy nes in die toppe van hoë bome.
18 Die hoë berge is vir die klipbokke, en die rotse ’n skuilplek vir dassies.
19 Die maan het Hy gemaak om seisoene aan te dui, en die son weet wanneer om onder te gaan.
20 U stuur duisternis, en dit word nag, al die diere van die bos sluip rond.
21 Dan brul die leeus op soek na prooi; ook hulle vra kos van God.
22 Teen dagbreek sluip hulle weg om by hulle lêplekke te rus.
23 Dan gaan die mens na sy werk en arbei tot die aand.
24 Here, hoe baie is u werke! U het alles met wysheid gemaak. Die aarde is vol van u skepsels.
25 Daar is die oseaan, groot en wyd. Dit wemel van diere, lewende wesens, groot en klein.
26 Daar is die skepe wat oral rondvaar; en ook die Leviatan, wat U gemaak het om mee te speel.
27 Elkeen van hulle reken op U om kos te gee volgens behoefte.
28 U gee vir hulle, hulle versamel dit. U maak u hand oop, met die goeie word hulle versadig.
29 As U U onttrek, is hulle verskrik. Neem U hulle asem weg, dan sterf hulle en word weer stof.
30 U stuur u lewensasem, en lewe word geskep. Uit die grond laat U nuwe lewe spruit.
31 Mag die heerlikheid van die Here vir altyd duur! Mag die Here Hom verheug in al sy werke!
32 Hy kyk na die aarde, en dit skud; Hy raak aan die berge, en dit brand.
33 Lewenslank sal ek die Here besing, en God prys met my laaste asem.
34 Mag my gedagtes Hom verheug, want ek is bly in die Here.
35 Mag sondaars van die aarde af verdwyn; mag die goddeloses nie meer bestaan nie. Wat my betref, ek wil die Here loof! Prys die Here!