Psalms 9
1 Vir die •musiekleier. Op “Dood van die seun”. 'n Psalm. Van Dawid.
2 Ek wil die Here prys met my hele hart; ek wil van al u wonderdade vertel.
3 Ek wil bly wees en my in U verheug; ek wil u Naam besing, Allerhoogste.
4 Wanneer my vyande terugdeins, struikel hulle en kom hulle om vanweë u teenwoordigheid,
5 want U het my reg in my regsaak gehandhaaf. U het op die troon gesit as 'n regverdige regter.
6 U het die nasies tereggewys, die goddeloses vernietig; hulle naam het U vir altyd en ewig uitgewis.
7 Die vyand – hulle is tot niet, puinhope vir goed. Die stede het U ontwortel. Die herinneringe aan hulle, dit het verdwyn.
8 Die Here regeer vir ewig; Hy vestig sy troon vir die regspraak.
9 Hý oordeel die wêreld in •geregtigheid; oor die nasies spreek Hy reg met billikheid.
10 Die Here sal 'n toevlugsoord wees vir die onderdrukte, 'n toevlugsoord in tye van nood.
11 Wie u Naam ken, kan op U vertrou, want U laat hulle wat U soek nie in die steek nie, Here.
12 Besing die Here wat in Sion regeer; maak sy dade onder die volke bekend.
13 Want Hy wat bloedvergieting vergeld, dink aan die magteloses; Hy vergeet nie hulle hulpgeroep nie.
14 Wees my genadig, Here, kyk hoe my haters my verdruk – U wat my kan wegruk uit die poorte van die dood –
15 sodat ek van al u lofwaardige dade kan vertel in die poorte van die dogter van Sion. Ek wil juig oor die verlossing wat U bring.
16 Nasies het weggesink in die vangkuil wat hulle gemaak het; in daardie vangnet wat hulle gespan het, is hulle voete gevang.
17 Die Here het Homself bekend gemaak: Hy laat reg geskied; goddeloses raak in hulle eie handewerk verstrik.
18 Goddeloses draai om na die •doderyk, al die nasies wat God vergeet.
19 Maar die behoeftiges sal nie vir altyd vergeet word nie; die magteloses se hoop is nie vir altyd verlore nie.
20 Staan op, Here, mense moet nie die oorhand kry nie; laat nasies voor U teregstaan.
21 Vervul hulle met vrees, Here; die nasies moet besef dat hulle net mense is.