Zechariah 7
1 At nangyari, nang ikaapat na taon ng haring si Dario, na ang salita ng Panginoon ay dumating kay Zacarias nang ikaapat na araw ng ikasiyam na buwan, sa makatuwid bagay sa Chislev.
2 Sinugo nga ng mga taga Beth-el si Sareser at si Regem-melech, at ang kanilang mga lalake, upang hilingin ang lingap ng Panginoon,
3 At upang magsalita sa mga saserdote ng bahay ng Panginoon ng mga hukbo, at sa mga propeta, na sabihin, Iiyak baga ako sa ikalimang buwan, na akoy hihiwalay, gaya ng aking ginawa nitong maraming taon?
4 Nang magkagayoy dumating ang salita ng Panginoon ng mga hukbo sa akin, na nagsasabi,
5 Salitain mo sa lahat ng tao ng lupain at sa mga saserdote, na iyong sabihin, Nang kayoy magayuno, at tumangis ng ikalima at ikapitong buwan, nito ngang pitong pung taon, kayo bagay nagayunong lubos sa akin, para sa akin?
6 At pagka kayoy nagsisikain, at pagka kayoy nagsisiinom, di baga kayoy nagsisikain sa ganang inyong sarili at nagsisiinom, sa ganang inyong sarili?
7 Di baga ninyo dapat dinggin ang mga salita na isinigaw ng Panginoon sa pamamagitan ng mga unang propeta, nang ang Jerusalem ay tinatahanan at nasa kaginhawahan, at ang mga bayan niyaon na nangasa palibot niya, at ang Timugan, at ang mababang lupain ay tinatahanan?
8 At ang salita ng Panginoon ay dumating kay Zacarias na nagsasabi,
9 Ganito ang sinalita ng Panginoon ng mga hukbo, na nagsasabi, Mangaglapat kayo ng tunay na kahatulan, at magpakita ng kaawaan at ng kahabagan ang bawat isa sa kaniyang kapatid,
10 At huwag ninyong pighatiin ang babaing bao, ni ang ulila man, ang taga ibang lupa, ni ang dukha man; at sinoman sa inyo ay huwag magisip ng kasamaan sa inyong puso laban sa kaniyang kapatid.
11 Ngunit kanilang tinanggihang dinggin, at kanilang iniurong ang balikat, at nagtakip ng pakinig, upang huwag nilang marinig.
12 Oo, kanilang ginawa na parang batong diamante ang kanilang puso upang huwag magsidinig ng kautusan, at ng mga salita na ipinasugo ng Panginoon ng mga hukbo sa pamamagitan ng kaniyang Espiritu, ng mga unang propeta: kayat dumating ang malaking poot na mula sa Panginoon ng mga hukbo.
13 At nangyari, na kung paanong siyay sumigaw, at hindi nila dininig, ay gayon sila sisigaw, at hindi ko didinggin, sabi ng Panginoon ng mga hukbo;
14 Kundi aking pangangalatin sila sa pamamagitan ng ipoipo sa gitna ng lahat na bansa na hindi nila nakilala. Ganito nasira ang lupain pagkatapos nila, na anopat walang tao na nagdadaan o nagbabalik: sapagkat kanilang inihandusay na sira ang kaayaayang lupain.