Jeremiah 12
1 Ikaw ay matuwid, Oh Panginoon, nang akoy makipagtalo sa iyo; gayon may makikipagmatuwiranan ako sa iyo: bakit gumiginhawa ang lakad ng masama? bakit nangatitiwasay silang lahat na nagsisigawa ng may lubhang kataksilan?
2 Iyong itinanim sila, oo, silay nangagkaugat; nagsisitubo, oo, silay nangagbubunga: ikaw ay malapit sa kanilang bibig, at malayo sa kanilang mga puso.
3 Ngunit ikaw, Oh Panginoon, nakakakilala sa akin; iyong nakikita ako, at tinatarok mo ang aking puso: itaboy mo silang gaya ng mga tupa sa patayan, at ihanda mo sila sa kaarawan ng pagpatay.
4 Hanggang kailan tatangis ang lupain, at matutuyo ang mga damo sa buong lupain? dahil sa kasamaan nila na nagsisitahan doon, nilipol ang mga hayop, at ang mga ibon; sapagkat kanilang sinabi, Hindi niya makikita ang ating huling kawakasan.
5 Kung ikaw ay tumakbo na kasama ng nangaglalakad, at kanilang pinagod ka, paano ngang makikipagunahan ka sa mga kabayo? at bagaman sa lupain ng kapayapaan ay tiwasay ka, gayon may paano ang gagawin mo sa kapalaluan ng Jordan?
6 Sapagkat ang iyong mga kapatid man at ang sangbahayan ng iyong magulang, ay nagsigawa ring may kataksilan sa iyo; nagsihiyaw rin ng malakas sa hulihan mo: huwag mong paniwalaan sila, bagaman silay nangagsasalita ng mga mabuting salita sa iyo.
7 Aking pinabayaan ang aking bahay, aking itinakuwil ang aking mana; aking ibinigay ang giliw na sinta ng aking kaluluwa sa kamay ng kaniyang mga kaaway.
8 Sa akin ang mana ko ay naging parang leon sa gubat: kaniyang inilakas ang kaniyang tinig laban sa akin; kayat aking ipinagtanim siya.
9 Ang akin bagang mana sa akin ay naging parang mangdadagit na ibong batikbatik? ang mga mangdadagit na ibon baga ay laban sa kaniya sa palibot? kayoy magsiyaon, inyong pagpulungin ang lahat na hayop sa parang, inyong dalhin sila rito upang magsipanakmal.
10 Sinira ng maraming pastor ang aking ubasan, kanilang niyapakan ng paa ang aking bahagi, kanilang ginawa ang aking mahalagang bahagi na ilang na sira.
11 Kanilang ginawa, itong isang kagibaan; tumatangis sa akin, palibhasay sira; ang buong lupain ay nasira, sapagkat walang taong gumugunita.
12 Mga manglilipol ay nagsidating sa lahat na luwal na kaitaasan sa ilang: sapagkat ang tabak ng Panginoon ay nananakmal mula sa isang dulo ng lupain hanggang sa kabilang dulo ng lupain walang taong may kapayapaan.
13 Silay nangaghasik ng trigo, at nagsiani ng mga tinik: silay nangagpakahirap, at walang pinakikinabang: at kayoy mangapapahiya sa inyong mga gawa, dahil sa mabangis na galit ng Panginoon.
14 Ganito ang sabi ng Panginoon laban sa lahat na masama kong kapuwa, na nagsisigalaw ng mana sa aking bayang Israel, Narito, akin silang bubunutin sa kanilang lupain, at aking bubunutin ang sangbahayan ni Juda sa gitna nila.
15 At mangyayari, na pagkatapos na aking mabunot sila, akoy babalik at maaawa sa kanila; at aking ibabalik sila uli, bawat tao ay sa kaniyang mana, at bawat tao ay sa kaniyang lupain.
16 At mangyayari, kung kanilang matutuhang masikap ang mga lakad ng aking bayan, ang pagsumpa sa pangalan ko, Buhay ang Panginoon; sa makatuwid bagay gaya ng kanilang itinuro sa bayan ko na pagsumpa sa pangalan ni Baal: ay mangatatayo nga sila sa gitna ng aking bayan.
17 Ngunit kung hindi nila didinggin, akin ngang bubunutin ang bansang yaon, na bubunutin at lilipulin sabi ng Panginoon.