Ephesians 4
1 U lutem juve pra un’ i lidhuni mbë Krishtinë, të ecëni sikurse vëjen mb’ate të thërritunitë qi u thërritet,
2 me qish do urti e butësinë, me zemërë të gjanë, tue duruem njiani tietërinë me dashuni,
3 tue nxituem të rueni të bashkuemit’ e Shpirtit me anë të lidhëmesë paqtimit.
4 Nji korp e nji shpirt, sikurse edhe u thërritët me nji shpëresë të thërritëmesë tuei:
5 nji Zot, nji besë, nji pagëzim,
6 nji Perëndi edhe At’ i të gjithëve, qi ashtë mbi të gjitha, edhe për të gjitha, edhe ndër gjithë ju.
7 Edhe gjithë-se-cillit prei nesh iu dha hir mbas matëjesë dhunëtisë Krishtit.
8 Përandai thotë: “Si hipi nalt, bani rop robëninë, edhe u dha të dhana nierëzëvet”.
9 (Edhe se “ai hipi”, qish ashtë, veç se edhe sdripi ma përpara mbë ma të poshtëmet anët e dheut?
10 Ai qi sdripi, ai vetë ashtë’ edhe qi hipi përsipër gjithë qijevet, qi të mbushi të gjitha.)
11 Edhe ai disa i bani apostuj, e disa profetën, e disa ungjillëzorë, e disa bari e mieshtra,
12 për me bamë gati shenjtënitë për punën’ e shërbimit për të ndërtuemit’ e korpit Krishtit,
13 deri sa të gjithë t’ia mbërrimë të bashkuemesë besës’ edhe së ngjofëmesë Birit Perëndisë, ndë burr të kullutë, ndë masë të moshësë të mbushëmesë Krishtit,
14 qi të mos jemi ma foshnje, marrë prei valësh detit, e prumë këtu e atie prei qish do ere të mësimit, prei rrenësë nierëzëvet, prei dinakërisë për me i gjetun’ udhë gënjimit,
15 por të jemi të vërtetë ndë dashuni, të shtohemi tek ai prei së gjithash, i cilli ashtë kryetë, do me thanë Krishti;
16 prei ati gjithë korpi përmbëledhunë bashkë e lidhunë bashkë me qish do të puthtueme t’atyne copavet qi punojnë bashkë, mbas të vepëruemit me masë të gjithë-se-cillës’ anë, ban të rritunit’ e korpit për të ndërtuemit’ e vet me dashuni.
17 Këte pra thom, edhe baj deshmi mbë Zotinë, të mos ecëni ma, sikurse ecinë kombet’ e tierë ndë kotësinët të mendiesë vet,
18 errësuem prei mendiesë, e larguem veç prei jetësë Perëndisë, për të paditunitë qi ashtë ndër ata, për të verbuemit’ e zemërësë vet,
19 të cillëtë sepse nukë ndiejnë vetëhenë, dhanë vetëhen’ e atyne ndë fulliqëni, qi të punojnë qish do ndynësi me lakëmim.
20 Por ju nuk’ e keni xanë kështu Krishtinë,
21 ndë e keni ndëgjuem ate për të vërtetë, e jeni mësuem mb’ate, sikurse asht’ e vërtetë mbë Iesunë,
22 të leni mbë-nj-anë nierin’ e vietërë qi vdiretë mbas dëshërimesh gënjimit, sikurse veishitë ma pari,
23 edhe të përtërihi ndë shpirt të mendiesë tuei,
24 e të vishni nierin’ e ri, qi ashtë ndërtuem mbas Perëndisë me dreitënin’ e me shenjtënin’ e së vërtetësë.
25 Përandai lini mbë-nj-anë rrenënë, e “gjithë-se-cilli le të flasi të vërtetënë me të afërmin’ e vet”, sepse jemi krahat’ e njiani tietërit.
26 - “Zemërohi, e mos fëjeni”, le të mos perëndojë dielli mbë zemërimt tuei,
27 as mos i bani vend diallit.
28 - Ai qi vieth le të mos viedhi ma, por ma tepërë le të mundohetë tue punuem të mirënë me duert’ e veta, qi të ketë t’i api ati qi ka nevojë.
29 - Qish do fjalë e kalbëtë le të mos dali prei gojësë tuei, por ajo qi asht’ e mirë për të ndërtuemit e nevojësë, qi t’u api hir atyne qi ndëgjojnë.
30 Edhe mos idhënoni Shpirtinë Shenjt të Perëndisë, qi me ate jeni bulosunë për ditën’ e shpërblimit.
31 Qish do idhësinë e zemërim e mëni e të bërtitun’ e të nemunë, le të hiqetë prei jush, bashkë me qish do të keqe,
32 edhe bahi mbë njiani tietërinë të mirë, zemër-dhimtshim, tue ia falunë njiani tietërit, sikurse edhe Perëndia ua fali juve me anë të Krishtit.