Acts 3
1 Edhe Pietri e Gjionni po hypshinë bashkë ndë tempull, mbë të nandën’ orën e të falunit.
2 Edhe nji nieri qi ishte çal çë prei barkut s’amësë vet barei mbë kraha, të cillin’ e vejinë përditë te dera e tempullit qi thohet’ e Bukurë, me lypunë lëmoshënë prei atyne qi hyjinë ndë tempull.
3 Ai kur pa Pietrin, edhe Gjionninë se kishinë për me hymë ndë tempull, lypte me marrë lëmoshënë prei atyneve.
4 Edhe Pietri shtiu sytë mb’ate bashkë me Gjionnin’, e tha: Shiko neve.
5 Edhe ai shikonte ata me kujdes, tue shpëryem me marrë ndonji gja send prei atyneve.
6 Atëherë Pietri i tha: Argjand e ar s’kam; po ate qi kam, këte të ap - Mb’emënit të Iesu-Krishtit Nazoreasit ngreu edhe ec.
7 Edhe si e kapi prei dorësë diathtë, e ngriti; edhe përnjiherë iu forcuenë shojet’ edhe nyjet’ e kambëvet.
8 Edhe mbassi hovi përpietë, qindroi mbë kambë, edhe ecëte; edhe hyni bashkë me ata ndë tempull, tue ecun’ e tue hovunë përpietë, e tue lavduem Perëndinë.
9 Edhe gjithë populli e pa tue ecun’ e tue lavduem Perëndinë.
10 Sepse e ngjifinë se kyi ishte ai qi rrinte mbi derën’ e Bukurë të tempullit për lëmoshënë; edhe u mërekulluen’ e duelnë jashtë menç për këte punë qi gjaiti mb’ate.
11 Edhe ai çali qi u shëndosh kur po mbante Pietrin’ edhe Gjionninë, gjithë populli turrei mbas atyneve ndë kamarë qi quhet’ e Solomonit, tue u mërekulluem.
12 Edhe Pietri kur pa, iu përgjeq popullit: O burra Israelitë, përse mërekulloheni për këte punë? Apor përse shtini sytë mbë ne, sikurse e kemi bamë na këte me ecunë prei fuqisë t’onë, a prei besësë t’onë?
13 Perëndia i Abrahamit, edhe i Isaakut, edhe i Iakobit, Perëndia i atënavet t’anë, lavdoi dialin’ e vet Iesunë, të cillinë ju e dhatë ndër duer, edhe e mohuetë për faqe Pilatit, kur ai pa me udhë me e lishuem.
14 Po ju mohuetë Shenjtin’ edhe të Dreitënë, edhe lyptë ndë vend t’ati me u falunë juve nji nieri gjaksuer;
15 edhe vratë kryet’ e jetësë, të cillinë Perëndia e ngjalli prei së vdekunish, të cillit na jemi deshmitarë.
16 Edhe emëni i ati me anë të besësë mb’emënit t’ati forcoi këte qi veni ore, edhe qi e ngjifni; edhe ajo besa prei anës’ ati i dha gjithë këte shëndet përpara gjithë jush.
17 Edhe tashti, o vëllazën, e dij se e punuetë këte prei së paditëmesë, sikurse edhe të parëtë tuei.
18 Por Perëndia, sa tha çë përpara me anë të gojësë gjithë profetënavet vet, se Krishti kishte për me pësuem, kështu i mbushi.
19 Pendohi pra, edhe këthehi, qi t’u shuhenë juve fajetë, kur të vinë kohënat’ e të prajtëmesë prei faqesë Zotit;
20 edhe ai ka me dërguem Iesu Krishtinë, qi ashtë predikuem çë përpara mbë ju,
21 të cillinë duhetë me e pritunë qielli deri mb’ato kohëna qi të vihenë mbë vend të gjitha ato qi foli Perëndia çë jetën’ e parë me anë të gojësë gjithë shenjtënavet vet profetënavet.
22 Sepse Moiseu u tha atënavet t’anë: “Se Zoti Perëndia juei ka me u ngritunë juve nji Profet prei vëllazënish tuei, porsi mue; ati keni me i ndëgjuem mbë të gjitha, për çdo qi t’u flasi juve.
23 Edhe çdo shpirt qi të mos i ndëgjojë ati profeti, ka me u shuem prei popullit”.
24 Edhe gjithë profetënitë çë prei Samuelit e mbaskëndai, sa folnë, dhanë za çë përpara edhe për këto ditt.
25 Ju jeni bijt’ e profetënavet, edhe të dhiatësë qi vuni Perëndia ndërmiet atënavet t’anë, tue i thanë Abrahamit: “Edhe ndë farët tande kanë me u bekuem gjithë kombet’ e dheut”.
26 Mbë ju ma përpara Perëndia, mbassi ngjalli Dialin’ e vet Iesunë, e dërgoi për me u bekuem juve, kur të këthehetë gjithë-se-cilli prei jush prei së këqiash tueja.