Romans 8
1 S’ësht’ adha ndonjë dëm ndashti për ata që janë mbë Krishtinë Iisunë, që nuk’ ecëjënë sikundr’ është kurmi, po sikundr’ është Shpirti.
2 Sepse nomi i Shpirtit së jetësë mbë Krishtinë Iisunë, më lefterosi mua nga nomi i fajit edhe i vdekëjësë.
3 Sespe atë që s’mund të bën nomi, sepse ish i sëmurë nga aformi e kurmit, Perndia si dërgoi bir’ e saj ndë kurm që shëmbëllen me kurm të fajit, edhe për faj, dëmëtoi fajnë mbë kurm.
4 Që të paguhej e drejta e nomit mbë nevet, që nukë ecëjëmë sikundr’ është kurmi, po sikundr’ është Shpirti.
5 Sepse ata që ecëjënë si do kurmi, punët’ e kurmit silloisjënë. E ata që ecëjënë si do Shpirti, silloisjënë punët’ e Shpirtit.
6 Sepse atë që sillois kurmi, është vdekëjë. E atë që sillois Shpirti është jetë e paq.
7 Sepse silloi e kurmit është hasmëri te Perndia, sepse nukë bindetë mbë nom të Perndisë, sepse as nukë mund.
8 E ata që janë (ecëjënë) mbë kurm, nukë mundjënë të pëlqejënë Perndisë.
9 Po juvet nukë jini ndë kurm, po ndë Shpirt, sepse rri Shpirti i Perndisë mbë ju. Ma nd’është ndonjë që s’ka Shpirtin’ e Krishtit, kij nuk’ ësht’ i Krishtit.
10 Pa nd’është Krishti mbë juvet, kurmi vërtet ësht’ i vdekurë për aformi të fajit. Ma Shpirti rron nga an’ e së drejtësë.
11 Ma nd’është që rri mbë juvet Shpirti i atij që ngjalli nga të vdekuritë Iisunë, ai që ngjalli Krishtinë nga të vdekuritë, do të ngjalljë edhe trupatë tuaj që vdesënë, me mes të Shpirtit së tij që rri mbë juvet.
12 Jemi adha borçli, vëllazër, jo ndë kurm, të rrojëmë kurmërisht.
13 Sepse ndë rroni kundrë kurmi, do të vdisni. Ma ndë bëfçi të vdesënë punët’ e kurmit me Shpirt, do të rroni.
14 Sespe sa qivernisenë me Shpirt të Perndisë, këta janë të bijt’ e Perndisë.
15 Sepse nukë kini marrë përsëri Shpirtin’ e skllavisë për frikë, po kini marrë Shpirtin’ e Iothesisë mbë bij, që me atë thërresëmë: Avva, o Tatë.
16 Sespe kij Shpirti ep besë ndë Shpirt tanë, që navet jemi bijt’ e Perndisë.
17 E ndë jemi djelm, jemi edhe pjesëtarë, pjesëtarë të Perndisë, e pjesëtarë bashkë me Krishtinë. Po nd’është që besojëmë me të bashkë, që edhe të lëvdonemi me të bashkë.
18 Sepse unë e kam për të vërtetë që të pësuarat’ e kësaj kohet nukë barabarisenë me nder që do të çfaqetë mbë nevet.
19 Sepse këjo dinia e bërë, rri ndë të ruajturë e pret të çfaquritë e bijet së Perndisë.
20 Sepse diniaja e bërë është bindurë ndë prishëjë, jo me dashuri të saj, po t’atij që e ka bindurë.
21 Me shpëresë, se edhe këjo dinia e bërë, do të lefterosetë nga skllavia e prishëjësë, mbë lefteri të nderit të bijet së Perndisë.
22 Sepse e dimë që gjithë bashkë punët’ e bëra rëkojënë, e janë ndë të dhëmburë të pjellësë ngjera mbë sot.
23 E jo këjo vetëmë, po edhe na vetë që kemi anën’ e Shpirtit, edhe na vetë rëkojëmë mbë vetëhe, tuke priturë iothesinë të bijet së Perndisë, e lefterin’ e kurmit sonë.
24 Sepse ndë shpëresë jemi sosurë. E shpëresa duketë, nuk’ është shpëresë, sepse qish të shpërejë njeri, atë që sheh?
25 E nd’është që shpërejmë atë që nukë shohëmë, na shpërejmë me anë të durimit.
26 Kështu edhe Shpirti na ndih ndë smundëja tona, sepse nukë dimë qish ujdis ndë të luturë të kërkojmë atë që na duhetë, ma Shpirti lutetë për nevet me të rëkuarë të padigjuarë.
27 E ai që ksetaks zëmëratë, njeh atë që do Shpirti kur lutetë si do Perndia për Shënjtorë.
28 Navet adha e dimë që gjithë punëtë venë mirë për ata që duanë Perndinë, për ata që sikundrë qe dashuri e tij janë thirrturë.
29 Sepse ata që ka njohurë më përpara (Perndia) ata i ka edhe proorisurë që të bënenë të tillëtë sikundr’ ësht’ edhe ikon’ e birit së saj, që të jetë ai prototok (i parë) ndë shumë vëllazër.
30 E ata pa që ka ai proorisurë, këta i ka edhe thirrë. E ata që ka thirrë, këta i ka edhe dhiqeosurë. E ata që ka dhiqeosurë, këta i ka edhe nderuarë.
31 Ç’të thomi për këto punëra? nd’është Perndia për nevet, kush do të jetë kondrë nesh?
32 Ajo që nukë kurceu as bir’ e saj, po e dha atë mbë vdekëjë për gjithë navet, qish do të mos na dhërojë bashkë me të gjithë punëtë nevet?
33 Kush do të bëjë kallëzim kondrë të zgjedhuret së Perndisë? Perndia është që ju ep të drejtë.
34 Kush është që i dëmëton? Krishti është që vdiq, e më tepërë që u ngjall, edhe rri mb’anë të djathëtë të Perndisë, e lutetë për nevet.
35 Kush do të na ndajë adha nevet nga dashuria e Krishtit? Mbase shtrëngimi, a gulçimi, a të ndjekuritë, a uja, a të sveshuritë, a të rrizikarturitë, a kordha?
36 (Sikundr’ është shkruarë, që për tij vdesëmë gjithë ditënë; na kanë posi dhëntë për të therturë).
37 Po ndë mes të gjithë këture na mundjëmë më shumë me anë t’atij që na deshi nevet.
38 Se unë kam besë që as vdekëja, as jeta, as Ëngjëjtë, as arhitë, as fuqitë, as ato që janë ndashti, as ato që do të vijënë?
39 As të lartëtë, as të poshtëtë, as ndonjë punë tjatër e bërë mund të na ndajë navet nga ajo dashuri e Perndisë, që është mbë Krishtinë Iisunë, Zotnë tënë.