Bible

1 A nukë diji, vëllazër (sepse unë kuvëndoj mbë njerëz që dinë nomnë) që nomi urdhëron njerinë ngjera sa rron. 2 Sepse gruaja e martuarë është lidhurë ndë nom të burrit ngjera sa rron ai; ma ndë vdektë burri saj, lefterosetë gruaja nga nomi i burrit së saj. 3 Kur rron adha burri saj, nd’u bashkoftë me tjatër burrë, bënetë kurvë. Ma ndë vdektë burri saj, është lefterosurë nga nomi, që të mos jetë ajo kurvë, nd’u martoftë me tjatër burrë. 4 Kështu edhe ju vëllazërit e mi, jini vdekurë ndë nom me mes të kurmit së Krishtit, që të martoni me tjatër burrë, me atë që u ngre nga të vdekuritë, që të bëjëmë pemmë mbë Perndinë. 5 Sepse kur jeshëm nevet njerëz të mishit, pësimet’ e fajevet që çfaqishnë nga nomi punoijnë ndë anë të kurmit sonë, për të prurë pemmë të vdekëjësë. 6 Po ndashti jemi lefterosurë nga nomi i vdekëjësë që jeshëm lidhurë mbë të, që të punojëmë sikundr’ është Shpirti i ri, e jo sikundrë qe gramma e lashtë. 7 Ç’do të thomi adha? Nomi është një faj? Jo, kurrë. Ma unë nukë kam njohurë fajnë, përveçme me mes të nomit, sepse nukë kam njohurë as dëshërimnë, të mos kish pasurë thënë nomi: Mos dëshëro. 8 E si mori aformi faji, me anë të së porsiturit, bëri mbë mua çdolloi dëshërim, sepse pa nom faji qe i vdekurë. 9 E unë njëherë rrojë pa nom, ma si erdhi porsia, faji u kthe të rron. 10 E unë vdiqa. E u gjënd që ajo porsi që m’u dha për jetë, u bë vdekëjë për mua. 11 Se faji si mori aformi prej asaj porsiet, më gënjeu mua, e me mes të saj më vrau. 12 Për atë punë nomi është Shënjt, e porsia shënjte, e drejtë, edhe e mirë. 13 Një punë dha që ësht’ e mirë, u bë për mua vdekëjë? Jo, kurrë. Po faji, që të dukej si faj me mes të një punësë mirë për mua më bëri vdekëjënë, që të bënej faja më shumë fajëtorë nga aformi e porsisë. 14 Sepse e dimë që nomi është i Shpirtit, ma unë jam i kurmit, skllav i shiturë ndënë faj. 15 Sepse atë që bëj, nuk’ e njoh, se nukë bëj atë që dua, po bëj atë që urrej. 16 E ndë bëfça atë që nukë dua, thom bashkë me nom se ësht’ i mirë. 17 Ndashti dha më nuk’ e bëj unë atë, po faji që rri tek unë (e bën). 18 Sepse e di që nukë rri tek u (domethënë ndë kurm tim) ndonjë e mirë, sepse të dashuritë e kam me vetëhe, ma të bëj të mirënë, nukë gjej udhë. 19 Sepse nukë bëj të mirënë që dua, po të keqenë që nukë dua, atë bëj. 20 E nd’është që bëj unë atë që nukë dua, nuk’ e bëj më atë unë, po faji, që rri tek u. 21 E gjej adha nomnë ndë vetëhe time, kur dua të bëj të mirënë, që është e keqia që rri përpara meje. 22 Sepse gëzonem mbë nom të Perndisë, sikundr’ është njeriu i brëndëshm. 23 Ma shoh një tjatër nom që rri ndë trup tim kundreq ndë nom të mëndiesë sime, e më bën mua skllav ndë nom të fajit që është ndë kurm tim. 24 I mjeri unë njeri! Kush do të më shpëtojë nga kij kurm i vdekëjësë? 25 Lëvdoj Perndinë me anë të Iisuit Hristoit Zotit sonë. Un’ adha me mënd punoj nomn’ e Perndisë, e me kurm, nomn’ e fajit.