Psalms 89
1 Himn i Etan Ezrahitit.
2 Mirësive të tua, o Zot, do t'u këndoj në amshim, besnikërinë tënde do ta shpall brez pas brezi me gojën time.
3 Se thashë: «Mirësia jote mbetet në amshim, në qiej i ka rrënjët besnikëria jote».
4 E ti the: «Kam bërë një besëlidhje me të zgjedhurin tim, i jam betuar Davidit, shërbëtorit tim.
5 Pasardhësit e tu do t'i ruaj në amshim, fronin tënd do ta forcoj brez pas brezi».
6 Qiejt rrëfejnë mrekullitë e tua, o Zot, kuvendi i të shenjtëve të tu, besnikërinë tënde.
7 Kush ndër re krahasohet me Zotin? Ndër bijtë e perëndive, kush është si Zoti?
8 I tmerrshëm është Perëndia në kuvendin e të shenjtëve, i madh e i frikshëm për ata që e rrethojnë.
9 Kush është si ti, o Zot, Perëndi i ushtrive? I fuqishëm je, o Zot, me besnikërinë tënde rrethuar.
10 Ti e sundon tërbimin e detit, rrëmbimin e dallgëve të tij, ti e fashit.
11 Ti e dërrmove Rahabën dhe e plandose, armiqtë i shpërndave me krahun tënd të fuqishëm.
12 Yti është qielli, jotja edhe toka, ti e themelove botën dhe gjithçka në të.
13 Veriun e jugun ti i krijove, Tabori dhe Hermoni brohorasin për emrin tënd.
14 Krahu yt është plot fuqi, e fortë është dora jote, e djathta jote lart është ngritur.
15 Drejtësia dhe e drejta janë themeli i fronit tënd, mirësia dhe besnikëria të rrinë kundruall.
16 Lum ai popull, që di të brohorasë për ty, në dritën e pranisë sate do të ecë, o Zot.
17 Në emrin tënd do të ngazëllojnë tërë ditën, në drejtësinë tënde do të lartësohen.
18 Se ti je krenaria e fuqisë së tyre, me hirin tënd bëhemi edhe më të fortë.
19 Mbrojtja jonë vjen prej Zotit, mbreti ynë prej të shenjtit të Izraelit.
20 Në vegim fole dikur me besnikët e tu: «I dhashë ndihmë një trimoshi», the, «Lartësova një të zgjedhur prej popullit.
21 Gjeta Davidin, shërbëtorin tim, me vajin tim të shenjtë e vajosa.
22 Dora ime do të jetë përherë me të e krahu im do t'i japë forcë.
23 Armiku nuk do ta mposhtë, biri i paudhësisë nuk do t'i bëjë keq.
24 Para syve të tij do t'i thyej armiqtë e tij, ata që e urrejnë do t'i godas.
25 Besnikëria e mirësia ime do të jenë me të, në emrin tim do të bëhet gjithnjë e më i fortë.
26 Dorën e tij do ta shtrij mbi det, të djathtën e tij mbi lumenj.
27 Ai do të më thërrasë: “Ati im je ti, Perëndia im, shkëmbi i shpëtimit tim”,
28 e unë do ta bëj të parëlindurin tim, më të madhin ndër mbretërit e tokës.
29 Mirësia ime do të jetë me të përgjithmonë, besëlidhja me të do të mbetet e pathyeshme.
30 Pasardhësit e tij do t'i ruaj në amshim, fronin e tij për sa kohë të jenë qiejt.
31 Nëse bijtë e tij e lënë ligjin tim e sipas vendimeve të mia nuk ecin,
32 nëse i shkelin rregullat e mia e urdhërimet e mia nuk i mbajnë,
33 me thupër do t'i ndëshkoj shkeljet e tyre, paudhësinë e tyre me fshikullima,
34 por nuk do të heq dorë nga mirësia për të e besnikërinë time për të nuk do ta shkel.
35 Besëlidhjen time nuk do ta thyej, premtimin që bëra nuk do ta ndryshoj.
36 Jam betuar një herë për shenjtërinë time, se Davidin kurrë nuk do ta zhgënjej.
37 Pasardhësit e tij do të mbeten në amshim, sa dielli do të zgjatë froni i tij para meje.
38 Do të qëndrojë në amshim si hëna, një dëshmi e besueshme ndër re».
39 Por ti na hodhe tej e na përçmove, me të vajosurin tënd u zemërove.
40 Besëlidhjen me shërbëtorin tënd e prishe, kurorën e tij në baltë e përdhose.
41 Të gjitha muret ia rrënove, fortesat në gërmadha ia ktheve.
42 E plaçkitin gjithë sa kalojnë asaj udhe, është bërë gazi i fqinjëve të vet.
43 Lartësove të djathtën e kundërshtarëve të tij, të gjithë armiqtë e tij i bëre të gëzojnë.
44 Tehun e shpatës së tij e çmprehe, në betejë nuk e përkrahe.
45 I dhe fund madhështisë së tij, fronin e tij përtokë e hodhe.
46 Ditët e rinisë ia shkurtove, me turp e mbulove.
47 Deri kur, o Zot? A do të fshihesh përgjithmonë? A do të djegë si flaka zemërimi yt?
48 Kujtohu sa e shkurtër është jeta ime! A thua më kot i krijove gjithë bijtë e njerëzve?
49 Kush do të jetojë pa e parë vdekjen? Kush do t'ia shpëtojë shpirtin prej skëterrës?
50 Ku janë mirësitë e tua të dikurshme, o Zot, që ia premtove Davidit në besnikërinë tënde?
51 Kujto, o Zot, poshtërimin e shërbëtorëve të tu, fyerjen e shumë popujve, që më rëndon në gji,
52 poshtërimin që bëjnë armiqtë e tu, o Zot, çnderimin që i bëjnë hapave të të vajosurit tënd.
53 Bekuar qoftë Zoti në amshim! Amen! Amen!