Bible

1 Përse vlojnë kombet dhe popujt pëshpëritin kotësi? 2 Mbretërit e tokës po ngrihen dhe prijësit po mblidhen bashkë kundër Zotit e kundër të vajosurit të tij. 3 «T'i këputim vargonjtë e tyre, litarët e tyre t'i hedhim tej». 4 Ai që rri në qiell qesh, Zoti tallet me ta. 5 Atëherë, u flet me turfullimë, me zemërimin e vet i tmerron: 6 «Mbretin tim e vura në Sion, në malin tim të shenjtë». 7 Do të shpall vendimin e Zotit. Ai më tha: «Ti je biri im, sot të kam lindur. 8 Kërkomë e do të t'i jap kombet si trashëgim, tokën mbarë, që ta kesh nën zotërim. 9 Me skeptër hekuri do t'i thyesh, si enë poçari do t'i copëtosh». 10 Prandaj, silluni me urti, o mbretër, vini mend, o gjyqtarë të tokës. 11 Shërbejini Zotit me drojë, me dridhma gëzohuni; 12 nderoni birin e tij, që Zoti të mos zemërohet e ju të mos birreni udhës, se zemërimi i tij është i shpejtë. Lum të gjithë ata që tek ai strehohen.