Psalms 105
1 Përlëvdoni Zotin, thirreni emrin e tij, shpallni mes popujve veprat e tij.
2 Këndojini atij e thurini lavde, kumtoni gjithë mrekullitë e tij.
3 Krenohuni me emrin e tij të shenjtë, u gëzoftë zemra e atyre që kërkojnë Zotin.
4 Kërkojeni Zotin dhe fuqinë e tij, kërkojeni përherë fytyrën e tij.
5 Kujtoni mrekullitë që bëri, çuditë dhe gjykimet e gojës së tij,
6 o pasardhës të Abrahamit, shërbëtorit të tij, o bij të Jakobit, të zgjedhurit e tij.
7 Ai është Zoti, Perëndia ynë; mbi mbarë dheun vendimet e tij.
8 Ai e kujton përherë besëlidhjen e tij, fjalën që urdhëroi për një mijë brezni,
9 besëlidhjen që bëri me Abrahamin, premtimin që i dha Isakut.
10 Ia caktoi si rregull Jakobit, Izraelit si besëlidhje përjetë,
11 kur tha: «Ty do të ta jap tokën e Kanaanit si pjesë të trashëgimisë suaj»,
12 kur ishin të hequr në numër, të paktë e ardhacakë,
13 tek endeshin nga një komb te tjetri, nga një mbretëri te një tjetër popull.
14 Nuk lejoi t'i shtypte askush, mbretërit për hir të tyre qortoi:
15 «Mos m'i prekni të vajosurit, profetët e mi mos i lëndoni».
16 Urinë solli në atë vend, theu çdo enë buke.
17 Dërgoi para tyre një njeri, Jozefin, që u shit si skllav.
18 Me pranga ia shtrënguan këmbët, hekura i vunë rreth qafës,
19 derisa u përmbush fjala e tij, fjala e Zotit e sprovoi atë.
20 I dërgoi fjalë mbreti që ta lironin, sunduesi i popujve e la të lirë.
21 Zot të shtëpisë së tij e bëri, sundues mbi gjithë zotërimin e tij,
22 që t'i ndreqte princat sipas gjykimit të tij e t'u mësonte pleqve urtinë.
23 Atëherë Izraeli shkoi në Egjipt, Jakobi u vendos në tokën e Kamit.
24 Dhe Zoti e shtoi shumë popullin e vet, më të fortë se armiqtë e tij e bëri.
25 Ua ndryshoi zemrën egjiptianëve, që popullin e tij ta urrenin, që kundër shërbëtorëve të tij me dredhi të silleshin.
26 Dërgoi Moisiun, shërbëtorin e tij, Aronin, që vetë e kishte zgjedhur.
27 Kryen mes tyre shenjat e tij, mrekullitë në tokën e Kamit.
28 Dërgoi errësirën e u bë terr, fjalët e tij nuk i kundërshtoi kush.
29 Ujërat ua ktheu në gjak, peshqit i ngordhi.
30 Vendi i tyre gëloi me bretkosa, deri edhe në dhomat e mbretërve.
31 Foli Zoti e u vërsulën mori mizash, mushkonjat mbarë trojet mbuluan.
32 U dërgoi breshër në vend të shiut, flakë zjarri mbi vendin e tyre.
33 Ua goditi vreshtat e fiqtë, pemët e tokave të tyre i theu.
34 Foli dhe ia behën karkalecat, vemje, që s'kishin të numëruar.
35 Ua hëngrën gjithë bimësinë e vendit, prodhimet e tokës ua përpinë.
36 Goditi gjithë të parëlindurit e vendit, frytin e parë të pjellorisë së tyre.
37 I nxori izraelitët me argjend e me ar, ndër fiset e tyre s'kish njeri të këputur.
38 U gëzua Egjipti kur ata u nisën, se i kishte zënë tmerri prej tyre.
39 Renë shtriu për t'i mbuluar, zjarrin për t'u bërë dritë natën.
40 Kërkuan e shkurta u dërgoi, me bukë prej qiellit i ngiu.
41 Çau shkëmbin e buruan ujëra, lumenj rrodhën nëpër shkretëtirë.
42 I ra ndër mend fjala e tij e shenjtë, që Abrahamit, shërbëtorit të tij, i kishte thënë.
43 Popullin e vet e nxori me ngazëllim, plot gëzim të zgjedhurit e tij.
44 Tokat e kombeve u dha, mundin e popujve trashëguan,
45 që të mbajnë rregullat e tij e të zbatojnë ligjet e tij. Aleluja!