Lamentations 5
1 Kujtohu, o Zot, për çfarë na gjeti, shikoje e vëreje poshtërimin tonë.
2 Trashëgimia jonë u kaloi të huajve, shtëpitë tona të panjohurve.
3 U bëmë jetimë pa atë, nënat tona si të veja.
4 Për ujin na duhen para, edhe drutë e kanë një çmim.
5 Na kanë rënë në qafë, u zalisëm e nuk gjejmë prehje.
6 I shtrijmë dorën Egjiptit e Asirisë për t'u nginjur me bukë.
7 Etërit tanë mëkatuan e nuk janë më, por fajin e tyre e mbartim ne.
8 Skllevërit na sundojnë, s'ka kush na shpëton prej dorës së tyre.
9 Luajmë me jetën për bukë përballë shpatës së shkretëtirës.
10 Furrë na u bë lëkura nga zhegu i urisë.
11 Gratë u dhunuan në Sion, vashat në qytetet e Judës.
12 Princat i varën me duart e veta, pleqtë nuk i nderojnë.
13 Të rinjtë mbartin mokrën, djelmoshat luhaten nën barrën e druve.
14 Pleqtë nuk dalin te portat, rinia e la muzikën.
15 Zemrës sonë iu shua gëzimi, vallja na u kthye në zi.
16 Kurora na ra nga koka, mjerë ne, se mëkatuam.
17 Prandaj na u mek zemra, prandaj na u errën sytë,
18 se u shkretua mali i Sionit, dhelprat enden nëpër të.
19 Por ti, o Zot, mbetesh përgjithmonë, froni yt, brez pas brezi.
20 Pse na harrove fare? A do të na braktisësh gjatë?
21 Na kthe te ti, o Zot, e ne do të kthehemi, përtëriji ditët tona si dikur.
22 Mos na ke dëbuar përgjithmonë dhe je tejet i zemëruar me ne?