Bible

1 Jobi iu përgjigj Zotit e i tha: 2 «E di se gjithçka mundesh e asnjë shestim s'e ke të pamundur. 3 Kush t'i mbulon synimet me padije? Prandaj fola pa kuptuar, se nuk i njoh mrekullitë. 4 Por ti më dëgjo e unë do të flas. Unë do të të pyes e ti më mëso. 5 Unë të njihja veç me të dëgjuar, por tani të panë sytë e mi, 6 prandaj më vjen keq e pendohem në pluhur e hi». 7 Pasi i tha Jobit këto fjalë, Zoti i foli Elifaz Temanitit: «Kundër teje është ndezur zemërimi im e kundër dy shokëve të tu, sepse nuk folët drejtë për mua, si shërbëtori im Jobi. 8 Tani merrni shtatë buaj e shtatë desh e shkoni te shërbëtori im Jobi për t'i kushtuar si fli shkrumbimi për vete. Atëherë Jobi, shërbëtori im, do të lutet për ju dhe unë do t'ia dëgjoj lutjen e nuk do t'ju ndëshkoj për marrëzinë tuaj, sepse nuk folët drejtë për mua, si shërbëtori im Jobi». 9 Atëherë Elifaz Temaniti, Bildad Shuhiti e Cofar Namatiti shkuan e bënë siç u tha Zoti dhe Zoti ia dëgjoi lutjen Jobit. 10 Kur Jobi u lut për miqtë e vet, Zoti ia ktheu begatinë dyfish më shumë se përpara. 11 Atëherë erdhën tek ai të gjithë vëllezërit e tij, të gjitha motrat e të gjithë ata që e kishin njohur më parë. Hëngrën bukë me të në shtëpinë e tij, e forcuan dhe e ngushëlluan për të gjithë pikëllimin që i kishte çuar Zoti. Pastaj secili i dhuroi nga një sasi parash e nga një unazë ari. 12 Zoti e bekoi jetën e pastajme të Jobit më shumë se të mëparshmen. Ai mori në zotërim katërmbëdhjetë mijë dele, gjashtë mijë deve, një mijë pendë qe e një mijë gomarica. 13 Pati edhe shtatë djem e tri vajza. 14 Të parën e quajti Jemima, të dytën Kezia e të tretën Kerenhapuka. 15 Mbi mbarë dheun nuk kishte gra më të bukura se bijat e Jobit dhe i ati ua la trashëgiminë atyre dhe vëllezërve të tyre. 16 Pastaj Jobi jetoi njëqind e dyzet vjet dhe pa bijtë e bijve të vet deri në të katërtin brez. 17 Jobi vdiq i moshuar e i nginjur me ditë.