Job 33
1 «Tani, o Job, dëgjo çfarë do të them e tërë fjalëve të mia vëru vesh!
2 Ja, unë hap gojën e gjuha nën qiellzë flet.
3 Nga zemra e sinqertë fjalët mua më rrjedhin e buzët e mia e dinë se flasin me pastri.
4 Shpirti i Perëndisë mua më bëri, fryma e të gjithëpushtetshmit jetën mua ma dha.
5 Gjegjmu, po qe i zoti, gatitu para meje e zër vend.
6 Ja, te Perëndia njësoj si ti unë jam, nga balta edhe unë u nxora.
7 Mos ki, pra, frikë prej meje e trysnia ime mos të të rëndojë.
8 Ti fole, po, e zërin e fjalëve të tua me veshët e mi e dëgjova:
9 “Jam i pastër, s'kam bërë shkelje, nuk kam faj e s'kam ligësi.
10 Ja, Perëndia gjen shkas për të më bërë armik.
11 Këmbët në pranga m'i vë, i mbikëqyr tërë shtigjet e mia”.
12 E unë të them: këtu nuk ke të drejtë. Më i madh se çdo njeri është Perëndia.
13 Pse matesh me të e thua s'të kthen çdo fjalë?
14 Një herë flet Perëndia e të dytën herë nuk rroket.
15 Në ëndërr, natën në vegim, kur mbi njerëzinë kllapia bie, e ndër shtroja ata dremisin,
16 njerëzve ai veshët ua hap e ua mbush me udhëzime,
17 për ta kthyer njerëzinë nga zararet e për ta zhveshur nga krenia,
18 për t'ia shpëtuar shpirtin nga gropa e jetën nga ushta vringëlluese.
19 Ai e qorton me dhimbje në shtrojë e me dridhje kockash pa pushim,
20 aq sa në jetë edhe buka i neveritet e në shpirt edhe gjella më e këndshme.
21 Mishi i tij fishket e s'shihet më e i dalin kockat që nuk i shiheshin.
22 Gropës shpirti i tij iu qas e vdekjeprurësve jeta e tij.
23 Ah, sikur të vijë pranë një engjëll, një ndër një mijë ndërmjetësues, për t'i treguar njerëzisë të drejtën,
24 për t'i dhënë hir e për të thënë: “Shpëtoje, o Perëndi, nga gropa ku po bie! E gjeta unë shpagimin”.
25 Më shumë se në rini do të zhdërvillet mishi i tij e në ditët e djalërisë prapë do të kthehet.
26 Perëndisë do t'i lutet e ai do ta pranojë, me galdim fytyrën do t'ia shohë e njeriut drejtësinë prapë do t'ia kthejë.
27 Do të hasë në njerëz e do t'u thotë: “Mëkatova, por prapësia që bëra nuk m'u kthye.
28 Ai ma shpëtoi shpirtin nga groposja e tani, i gjallë, mund të kundroj dritën”.
29 Ja, të gjitha këto i bën Perëndia, dy-tri herë, për njeriun,
30 për t'ia rinxjerrë nga gropa shpirtin, jetën me dritë për t'ia shndritur.
31 Ki mendjen, Job, e më dëgjo, ti hesht e unë do të flas.
32 Nëse ke diçka për të thënë, përgjigjmu, fol, se të drejtë dua të të jap.
33 Nëse s'ke asgjë, ti më dëgjo, hesht e unë do të ta mësoj urtinë».