Bible

1 Zoti më tha: «Merr një rrasë të madhe e shkruaj në të me shkrim të rëndomtë: “Për Maher Shalal Hash Bazin ”». 2 Mora me vete si dëshmitarë të besuar priftin Urjah dhe Zakarinë, birin e Jeberekiahut. 3 Mandej fjeta me profeteshën. Ajo u ngjiz e lindi djalë. E Zoti më tha: «Quaje Maher Shalal Hash Baz, 4 sepse para se djali të dijë të thotë “ati im” apo “nëna ime”, pasuria e Damaskut dhe plaçkat e Samarisë do të çohen para mbretit të Asirisë». 5 Zoti më foli sërish e më tha: 6 «Meqë ky popull e përbuzi ujin e Shiloahut, atë ujë që ëmbël rrjedh, e u kënaq me Recinin e me birin e Remaliahut, 7 ja, Zoti do të sjellë mbi ta ujërat e rrëmbyer të Eufratit, pra, mbretin e Asirisë me tërë lavdinë e tij. Ai do të dalë prej shtratit e gjithë brigjet do t'i përmbytë. 8 Do të vërshojë mbi Judën, do ta mbulojë e do ta mbytë, deri në fyt do t'i arrijë. Krahët e tij të hapur do të mbulojnë tërë trojet e tua, o Emanuel». 9 Bëhuni bashkë, o popuj, keni për t'u thyer! Dëgjoni gjithë ju, o skajet e dheut, ngjishini armët, keni për t'u thyer, ngjishini, pra, keni për t'u thyer! 10 Sendërgjoni, por kot e keni, jepni urdhra, do të jenë pa vlerë, se Perëndia është me ne. 11 Ja se ç'më tha Zoti, kur më kapi për dore e më paralajmëroi që të mos eci udhës së këtij populli: 12 «Mos quani përbetim gjithçka që ky popull quan përbetim, çka ai ka frikë mos e kini frikë e mos u dridhni». 13 Zotin e ushtrive, atë shenjtëroni, atë të keni frikë, prej tij tmerrohuni. 14 Ai do të jetë shenjtërorja, por edhe guri i pengesës, ai do të jetë shkëmbi, ku do të rrëzohen dy shtëpitë e Izraelit, ai do të jetë kurthi e laku i banorëve të Jerusalemit. 15 Mes tyre shumë do të pengohen, do të bien e do të copëtohen, do t'i mbërthejë laku e do të kapen. 16 Lidhe këtë dëshmi, vulose këtë ligj ndër nxënësit e mi. 17 E unë do të pres Zotin, që e ka fshehur fytyrën nga shtëpia e Jakobit, e tek ai do të shpresoj. 18 Ja, unë e djemtë, që më dha Zoti, jemi për Izraelin shenjë e paralajmërim prej Zotit të ushtrive që banon në malin e Sionit. 19 Do t'ju thonë: «Këshillohuni me shpirtra të vdekurish, me shortarë, që murmuritin e pëshpëritin. A nuk duhet të këshillohet populli me perënditë e veta, të pyesë të vdekurit për të gjallët?». 20 Përmbajuni ligjit e dëshmisë! Po të mos flasin sipas kësaj fjale, nuk kanë për t'ia arritur agimit. 21 I këputur e i uritur do të endet udhëve, e kur të ketë uri, do të tërbohet, mbretin e Perëndinë e vet do të mallkojë. Do t'i hedhë sytë drejt qiellit, 22 do ta hedhë vështrimin mbi tokë, e ja, mjerim dhe errësirë, zymtësi ndrydhëse e mug i dendur. 23 Por, nuk do të ketë më zymtësi, atje ku më parë kishte mjerim. Në të shkuarën vërtet e përçmoi tokën e Zabulonit e tokën e Neftaliut, por në të ardhmen do ta bëjë të lavdishme udhën përgjatë detit, brigjet përtej Jordanit, Galilenë e kombeve.