Isaiah 25
1 O Zot, ti je Perëndia im, ty të madhëroj, emrin tënd përlëvdoj, se i përmbushe qëllimet e tua të mrekullueshme, që nga lashtësia ato janë fort të besueshme.
2 Qytetin e ktheve në pirg gërmadhash, qytezën e fortifikuar në rrënojë. Kështjella e të huajve s'është më qytet e s'do të rindërtohet më kurrë.
3 Prandaj populli i fortë të lavdëron, qyteti i kombeve të tmerrshme të ka frikë.
4 Ti ke qenë streha e skamnorit, vendstrehimi i të varfrit në pikëllim, streha kundër stuhisë, hija kundër të nxehtit, sepse furia e gjakatarëve është si stuhia që përplaset në mur,
5 është si i nxehti në tokë të djegur. Poteren e të huajve do ta nënshtrosh, si të nxehtin me hijen e reve, këngën e gjakatarëve do ta fashitësh.
6 Zoti i ushtrive do të bëjë mbi këtë mal një gosti me mish të majmë për të gjithë popujt, një gosti me verëra të vjetra, plot me mish të majmë e me palcë, me verëra të vjetra e të zgjedhura.
7 Mbi këtë mal do ta shqyejë velin, që fytyrën e gjithë popujve mbulonte, velin e shtrirë mbi të gjitha kombet.
8 Përgjithmonë do ta zhdukë vdekjen, Zoti Perëndi do t'i thajë lotët nga çdo fytyrë, do t'ia heqë qortimin popullit të tij në mbarë tokën, se kështu ka thënë Zoti.
9 «Ja, ky është Perëndia ynë!», do të thuhet atë ditë. «Tek ai kemi shpresuar e ai na shpëtoi. Ky është Zoti, tek i cili kemi shpresuar, le të gëzojmë e të ngazëllejmë për shpëtimin e tij».
10 Ja, dora e Zotit mbi këtë mal do të prehet! Nën të Moabi do të dërrmohet, siç shtypet kashta në gropë të plehut.
11 Në mes të tij duart do t'i shtrijë, siç i shtrin notari kur noton, krenaria e tij do të përulet, me gjithë rropatjen e duarve të tij.
12 Fortesat e mureve të tua mbrojtëse ai do t'i shkatërrojë, do t'i rrafshojë, do t'i hedhë përdhe, pluhur do t'i bëjë.