Bible

1 Profeci për luginën e Vegimit: ç'të ka ndodhur, pra, që ke hipur i gjithi mbi çati, 2 ty, o qytet plot zhurmë, qytet i trazuar, qytet plot gëzim? Të vdekurit e tu s'i vrau shpata, në luftë ata nuk ranë. 3 Të gjithë prijësit e tu ia mbathën, u zunë robër e hark nuk kishin. Ç'kishte mbetur te ti u kap, u robërua pa shkuar larg. 4 Prandaj po ju them: «Largojini sytë nga unë, do të qaj plot hidhërim. E mos kërkoni të më ngushëlloni për shkatërrimin e bijës së popullit tim». 5 Se kjo ditë e Zotit, Zotit të ushtrive, është ditë tmerri, shkatërrimi e zvetënimi. Në luginën e Vegimit u shemb muri, britma për ndihmë dëgjohen maleve. 6 Elami rroku kukurën, me qerre e me kalorës, Kiri e nxori shqytin. 7 Luginat e tua më të mira me qerre e me kalorës u mbushën. Përballë portës janë rreshtuar 8 e Judës i është hequr mburoja. Atë ditë i hodhët sytë nga armët e Pallatit të Pyllit. 9 Patë sa të shumta ishin të çarat e mureve në qytetin e Davidit dhe mblodhët ujërat e pellgut të poshtëm. 10 Numëruat shtëpitë e Jerusalemit e shembët shtëpi për të përforcuar muret. 11 Mes dy mureve ndërtuat një ujëmbajtës, për të mbajtur ujin e pellgut të vjetër, por nuk i hodhët sytë nga ai që e kishte bërë, nuk e patë atë që e sendërgjoi qëmoti. 12 Ju thirri atë ditë Zoti, Zoti i ushtrive, që të qanit e të vajtonit, që kokat tuaja t'i rruanit e me grathore të ngjisheshit. 13 Por jo! Gëzonit e dëfrenit, thernit qe e hanit dhen, hanit mish e pinit verë. «Të hamë e të pimë», thoshit, «Se nesër do të vdesim». 14 Por Zoti i ushtrive më ka thënë në vesh: «Kjo paudhësi nuk do të shlyhet, deri kur të vdisni», thotë Zoti, Zoti i ushtrive. 15 Kështu thotë Zoti, Zoti i ushtrive: Ngrihu e shko tek oborrtari Shebna që është kujdestari i pallatit. 16 «Ç'do ti këtu?», thuaji. «Kë ke tëndin këtu, që je duke hapur varr?». Ke latuar në lartësi varrin tënd, ke gdhendur në shkëmb banesën tënde. 17 Por ja, Zoti do të të vërvitë me dhunë, o njeri, e do të të mbërthejë mirë. 18 Do të të mbështjellë mirë e mirë si lëmshin, me të dyja duart do të të vërvitë si topin në fushë, atje ke për të vdekur, atje do të marrin fund qerret e tua të lavdishme, o turpi i shtëpisë së zotërinjve të tu! 19 Do të të dëbojë nga detyra, do të të plandosë nga rangu. 20 Atë ditë do të thërras shërbëtorin tim, Eliakimin, birin e Hilkiahut. 21 Do ta vesh me petkun tënd, me brezin tënd do ta ngjesh, pushtetin tënd do t'ia jap atij. Do të jetë atë për banorët e Jerusalemit e për shtëpinë e Judës. 22 Mbi supe do t'i vë çelësin e shtëpisë së Davidit; ai do të çelë e askush s'do të mbyllë, ai do të mbyllë e askush s'do të çelë. 23 Do ta ngul si kunjin në tokë të fortë, froni i tij do të jetë lavdi për shtëpinë e atit të tij. 24 Prej tij do të varet tërë lavdia e shtëpisë së atit të tij, filizat e rinj e tërë degët, të gjitha enët e vogla, nga kupat deri te qypat e çdo lloji. 25 Atë ditë, kumton Zoti i ushtrive, do të hiqet kunji i ngulur në tokë të fortë, do të këputet e do të bjerë, gjithçka e varur tek ai do të copëtohet, se kështu ka folur Zoti.