Bible

1 Por Zoti do të ketë dhembshuri për Jakobin e do ta zgjedhë përsëri Izraelin dhe në tokën e tyre sërish do t'i vendosë. Me ta do të bashkohen edhe të huajt e do të lidhen me shtëpinë e Jakobit. 2 Popuj të tjerë do t'i marrin izraelitët e do t'i çojnë në vendin e tyre. Atëherë shtëpia e Izraelit do t'i marrë si trashëgimi në tokën e Zotit e do t'i bëjë shërbëtorë e shërbëtore për vete. Ata që i patën robëruar do të bëhen robërit e tyre dhe izraelitët do të sundojnë mbi ata që dikur i sundonin. 3 Kur Zoti të të ketë çliruar prej vuajtjes, prej mjerimit e prej skllavërisë së rëndë, nën zgjedhën e së cilës ishe, 4 do të thuash këtë fjalë shpotitëse kundër mbretit të Babilonisë: Si mbaroi kështu tirani? Si mori fund shtypja? 5 Zoti e theu shkopin e të paudhëve, skeptrin e tiranëve e copëtoi, 6 që i godiste popujt me furi, që i gjuante pa pushim, që me zemërim i nënshtronte kombet, që i përndiqte pa mëshirë. 7 E qetë prehet toka mbarë, brohorasin kudo me gëzim. 8 Për ty gëzojnë edhe bredhat, gëzojnë cedrat e Libanit: «Që atëherë kur u shove ti, s'erdhi më kush për të na prerë!». 9 Edhe skëterra poshtë për ty u vu në lëvizje, ardhjen tënde duke pritur, për ty i ngriti hijet e të vdekurve, të gjithë ata që dikur sundonin tokën, prej froneve të tyre i bëri të ngrihen gjithë mbretërit e kombeve. 10 Të gjithë do të marrin fjalën. «U këpute edhe ti si ne», do të thonë, «Edhe ti u bëre njëlloj si ne». 11 Në skëterrë u plandos madhëria jote, bashkë me tingëllimën e harpave të tua, krimbat do të kesh tani për shtrojë, vemjet për mbulesë. 12 Po si re prej qiellit, o dritësjellës, ti, o biri i agimit? U përplase përdhe edhe ti, ti që mbi kombet ngadhënjeje. 13 Në zemër ti thoshe: «Në qiell kam për t'u ngjitur, fronin mbi yjet e Perëndisë do ta ngre. Do të ulem mbi malin e tubimit, atje në skaj të veriut. 14 Do të ngjitem përsipër reve, do të bëhem si i Tejlarti». 15 Por, ja që je plandosur në skëterrë, në skajin më të thellë të gropës. 16 Kush të sheh, sytë t'i ngul, me vëmendje të vështron: «A nuk është ky ai që trandte tokën, që i bënte mbretëritë të dridheshin? 17 Ai që botën shkretëtirë e bëri, që qytetet ia rrafshoi e të burgosurit kurrë nuk i liroi?». 18 Tërë mbretërit e kombeve, të gjithë prehen me lavdi, secili në varrin e vet. 19 Por ty të kanë flakur jashtë varrit, si atë degën e kalbur, i mbështjellë me të therurit, me të shpuarit nga shpata, të hedhur mbi pllakat e varrit, si kufomë shkelur me këmbë. 20 Ti nuk do të varrosesh si ata, se vendin tënd e ke shkretuar, e popullin tënd e ke shfarosur. Fara e keqbërësve nuk do të përmendet më kurrë. 21 Bëni gati shfarosjen për bijtë e tij, për paudhësinë e etërve të tyre, që të mos ngrihen më për të zotëruar tokën, që të mos mbushin më faqen e dheut. 22 Do të ngrihem kundër tyre, kumton Zoti i ushtrive, Babilonisë do t'ia shfaros emrin, bashkë me ç't'i ketë mbetur, me farë e me fis, kumton Zoti, 23 do ta bëj fole iriqësh, do ta kthej në moçal. Do ta fshij me fshesë shkatërrimi, kumton Zoti i ushtrive. 24 Zoti i ushtrive është betuar: përnjëmend, siç e mendova, ashtu do të ndodhë, siç e shestova, ashtu do të jetë. 25 Do ta mposht Asirinë në tokën time, në malet e mia do ta shkel me këmbë. Zgjedha e saj do të hiqet prej tyre, barra e saj do t'u bjerë prej shpatullave. 26 Ky është vendimi i marrë kundër mbarë tokës, ky është krahu i shtrirë mbi mbarë kombet! 27 Sepse kështu vendosi Zoti i ushtrive, kush mund të kundërshtojë? Krahu i tij është shtrirë tashmë, kush mund t'ia kthejë pas? 28 Vitin që vdiq mbreti Ahaz, u bë kjo profeci: 29 mos u gëzo ti, o Filiste e tërë, se u thye shkopi që të rrihte. Nga rrënja e gjarprit do të dalë nepërka e pjella e tij do të jetë dragua fluturues. 30 Të parëlindurit e skamnorëve do të kenë ç'të hanë e të varfrit do të pushojnë në qetësi. Me uri do ta zhbij rrënjën tënde e ç'të ketë mbetur prej teje do të vritet. 31 Vajto, o portë! Jepja gjëmës, o qytet! Dridhu ti, o Filiste e tërë, se po vjen tymi nga veriu e nga radhët e tij s'ikën kush. 32 E ç'përgjigje do t'u japin lajmëtarëve të kombeve? «Sionin e ka themeluar Zoti. Në të do të gjejnë strehim të mjerët e popullit të tij».