Amos 6
1 «Mjerë ata që krekosen në Sion, që ndihen të sigurt në malin e Samarisë, mjerë paria e kombit të përzgjedhur, te të cilët shtëpia e Izraelit shkon për ndihmë.
2 Kaloni nëpër Kalneh e vështroni, shkoni prej andej në Hamat Rabah, zbrisni te Gati i Filistesë. A mos jeni më të mirë se këto kombe? A është vendi i tyre më i madh se vendi juaj?
3 O ju, që shpërfillni ditën e mjerimit e pushtetin e dhunës nxisni.
4 Mjerë ata që shtrihen në shtretër të fildishtë, që shtriqen divaneve, e hanë qengjat e kopesë dhe viçat e stallës.
5 Ata luajnë me lirën e si Davidi sajojnë vegla muzikore,
6 pinë verë me tas, veten vajosin me vaj të përzgjedhur e për rrënojat e Jozefit nuk lëngojnë.
7 Ndaj do të jenë në krye të të shpërngulurve, fund do të marrë gazi i tyre i shfrenuar.
8 U betua Zoti, Zoti im për veten e vet, kumton Zoti, Perëndia i ushtrive: “Më neveritet krenaria e Jakobit, fortesat e tij i urrej e qytetin me ç'ka brenda do ta dorëzoj”.
9 Nëse mbesin dhjetë vetë në një shtëpi, edhe ata do të vdesin.
10 Një nga të afërmit, ai që djeg kufomat, kur të nxjerrë eshtrat nga shtëpia do të pyesë: “A ka mbetur ndonjë tjetër brenda?”. I afërti në fund të shtëpisë do të përgjigjet: “Jo!”. E më pas do të thotë: “Hesht! Se nuk bën të përmendet emri i Zotit!”.
11 Ja, Zoti po jep urdhër, shtëpinë e madhe do ta bëjë copë e çikë, shtëpinë e vogël do ta bëjë thërrime.
12 A kalërojnë kuajt mbi shkëmbinj? A lërohet shkëmbi me qe? Por, ju e kthyet të drejtën në helm, frytin e drejtësisë në farmak.
13 O ju që mburreni për Lo Debarin, e thoni: “A nuk e pushtuam me forcën tonë?”.
14 Ja, po ngre kundër jush një komb, o shtëpia e Izraelit, kumton Zoti, Perëndia i ushtrive, do t'ju shtypin që nga Lebo Hamati deri në luginën e Arabahut».