Psalms 32
1 Dawidowy. Pieśń pouczająca. O, jak szczęśliwy jest ten, któremu przebaczono nieprawość I którego grzech został zakryty!
2 Jak szczęśliwy jest człowiek, któremu PAN nie poczyta winy I którego duch jest wolny od fałszu!
3 Kiedy milczałem, słabły moje kości, Z powodu bólu, który mi wciąż towarzyszył,
4 Ponieważ dniem i nocą ciążyła na mnie Twoja ręka, A moja rześkość znikła jak podczas letniej suszy.
5 Wówczas wyznałem Ci mój grzech, Przestałem skrywać moją winę. Stwierdziłem: Wyznam, na przekór sobie, me nieprawości PANU — Wtedy Ty odpuściłeś winę mego grzechu.
6 Niech więc modli się do Ciebie Każdy oddany Tobie, gdy jest czas na szukanie. Tak, nie dosięgną go wody nawet największych powodzi.
7 Ty jesteś moją kryjówką, przed uciskiem ochraniasz, Sprawiasz, że zewsząd słyszę okrzyk wybawienia.
8 Pouczę cię, wskażę ci drogę, którą masz iść; Będę ci służył radą, na tobie spocznie mój wzrok.
9 Nie bądźcie nierozumni jak koń albo muł — Trzeba wędzidła lub uzdy, by je opanować!
10 Na bezbożnego spadają rozliczne cierpienia, Kto jednak ufa PANU, tego otacza łaska.
11 Weselcie się w PANU! Radujcie się, sprawiedliwi! Wiwatujcie, wszyscy ludzie prawego serca!