Psalms 147
1 Alleluja! O, jak to dobrze grać naszemu Bogu, Jakie to wspaniałe! Piękna jest pieśń chwały!
2 PAN odbudowuje Jerozolimę, Gromadzi rozproszonych z Izraela.
3 Jest lekarzem złamanych serc, Jest tym, który opatruje ludzkie rany.
4 On wyznacza liczbę gwiazd, Wszystkim nadaje imiona.
5 Wielki jest nasz Pan i potężny w swej mocy, A Jego mądrość jest niezgłębiona.
6 PAN wywyższa pokornych, A bezbożnych poniża aż do ziemi.
7 Śpiewajcie PANU z wdzięcznością, Grajcie naszemu Bogu na cytrze!
8 On zasnuwa niebiosa obłokami, Przygotowuje dla ziemi deszcz I sprawia, że góry porastają trawą.
9 On daje bydłu pożywienie I karmi młode kruki, kiedy Go wzywają.
10 On nie zachwyca się siłą rumaka, Nie robią na Nim wrażenia mięśnie męskich nóg.
11 PAN darzy sympatią tych, którzy się Go boją I którzy pokładają nadzieję w Jego łasce.
12 Uwielbiaj PANA, Jerozolimo! Syjonie, chwal swojego Boga!
13 To On wzmocnił zasuwy twoich bram, Błogosławił twym dzieciom mieszkającym pośród ciebie.
14 On zapewnia twym granicom pokój I karmi cię najlepszą pszenicą.
15 On posyła swój rozkaz na ziemię — A szybko biegnie Jego Słowo —
16 I zsyła śnieg niczym kłębki wełny, Niczym popiół rozsypuje szron.
17 Rozrzuca grad jak okruchy, Przed Jego mrozem — czy ktoś się ostoi?
18 Posyła również swe Słowo i sprowadza odwilż, Wionie swym wiatrem i płyną wody.
19 On też oznajmił Jakubowi swe Słowo, Wprowadził swe ustawy i prawa w Izraelu.
20 Nie uczynił tak innemu narodowi, Dlatego nie znają one Jego postanowień. Alleluja!