Numbers 32
1 Synowie Rubena i synowie Gada posiadali bardzo liczne stada. Gdy więc przyjrzeli się ziemi Jazer i ziemi Gilead, stwierdzili, że jest to dobre miejsce dla stad.
2 Przyszli więc do Mojżesza, do kapłana Eleazara, do książąt zgromadzenia i zaczęli:
3 Atarot i Dibon, Jazer i Nimra, Cheszbon i Elale, Sebam, Nebo i Beon,
4 to znaczy ta ziemia, którą PAN podbił na oczach Izraela, jest ziemią wspaniałą dla stad, a właśnie twoi słudzy mają ich sporo.
5 Jeśli znaleźliśmy łaskę w twoich oczach — ciągnęli — to daj, prosimy, tę ziemię twoim sługom na własność. Nie przeprowadzaj nas przez Jordan.
6 Po tych słowach synów Gada i synów Rubena Mojżesz powiedział: Czy to znaczy, że wasi bracia mają iść na wojnę, podczas gdy wy tu sobie zamieszkacie?!
7 Dlaczego zniechęcacie synów Izraela do przeprawienia się do ziemi, którą dał im PAN?
8 Tak zachowali się wasi ojcowie! Wysłałem ich z Kadesz-Barnea. Mieli obejrzeć tę ziemię.
9 Tymczasem oni doszli do doliny Eszkol, zbadali kraj, a potem wrócili i odwodzili Izraelitów od wejścia do ziemi, którą dał im PAN!
10 Jeszcze tego samego dnia PAN bardzo się rozgniewał:
11 Zapewniam — przysiągł — że ci ludzie, którzy wyszli z Egiptu, od dwudziestego roku życia wzwyż, nie zobaczą tej ziemi, którą przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. Nie zobaczą jej, ponieważ nie byli w pełni za Mną.
12 Wyjątkiem był Kaleb, syn Jefunego, Kenizyta, i Jozue, syn Nuna. Tylko oni bez reszty stali po stronie PANA.
13 Tak więc PAN rozgniewał się na Izraela. Sprawił, że lud tułał się po pustyni przez czterdzieści lat, aż w końcu wyginęło całe to pokolenie postępujące źle w oczach PANA.
14 A teraz wy się zjawiacie w miejsce waszych ojców, wy, pomiot grzesznych ludzi, aby tym bardziej wzmóc gniew PANA względem Izraela!
15 Bo jeśli przestaniecie kroczyć za Nim, przedłuży On jego tułaczkę po pustyni i w ten sposób doprowadzicie ten lud do zagłady!
16 Oni jednak wyjaśnili dokładniej: Pobudujemy tu tylko zagrody dla naszych stad i miasta dla naszych dzieci.
17 Sami z bronią w ręku ruszymy przed Izraelitami, aż wprowadzimy ich do ich miejsc. Tylko nasze dzieci zabezpieczymy w warownych miastach z powodu mieszkańców tej ziemi.
18 Nie powrócimy jednak do naszych domów, dopóki każdy z Izraela nie obejmie swojego dziedzictwa.
19 Sami nie będziemy z nimi dziedziczyć po tamtej stronie Jordanu i dalej, ponieważ nasze dziedzictwo przypadnie nam po tej, wschodniej stronie.
20 Mojżesz odpowiedział: Jeśli dotrzymacie tego słowa, to znaczy, jeśli rzeczywiście z bronią w ręku wyruszycie przed PANEM na wojnę;
21 jeśli przeprawicie się przed Nim przez Jordan i będziecie walczyć po tamtej stronie, aż wypędzi On swoich wrogów;
22 jeśli powrócicie dopiero, gdy ziemia zostanie przez Niego podbita, to będziecie bez zarzutu wobec PANA i wobec Izraela, a ta ziemia stanie się wobec Niego waszą posiadłością.
23 Lecz jeśli nie postąpicie tak, jak obiecujecie, to pamiętajcie: zgrzeszycie względem PANA. Wiedzcie też, że wasz grzech was dopadnie.
24 Zbudujcie więc sobie miasta dla swoich dzieci i zagrody dla swoich owiec, potem jednak postąpcie tak, jak przyrzekliście!
25 W odpowiedzi synowie Gada i synowie Rubena zapewnili Mojżesza: My, twoi słudzy, uczynimy tak, jak nasz pan nakazuje.
26 Nasze dzieci i żony, nasz dobytek i całe bydło zostawimy w miastach Gileadu,
27 my zaś, twoi słudzy, wszyscy z bronią w ręku, przejdziemy jako zastęp przed PANEM na wojnę — tak, jak powiedziałeś.
28 Po tym zapewnieniu Mojżesz wydał w ich sprawie rozkaz kapłanowi Eleazarowi i Jozuemu, synowi Nuna, oraz naczelnikom rodów plemion Izraela:
29 Jeśli synowie Gada i synowie Rubena przeprawią się z wami przez Jordan — powiedział — wszyscy uzbrojeni i przed obliczem PANA gotowi na wojnę; jeśli też ta ziemia zostanie przez was podbita, to dacie im ziemię Gilead na własność.
30 Ale jeśli z bronią w ręku nie przeprawią się z wami, to otrzymają posiadłość wśród was w ziemi Kanaan.
31 Synowie Gada i synowie Rubena zapewnili raz jeszcze: Postąpimy tak, jak PAN polecił twoim sługom.
32 My, uzbrojeni, przeprawimy się przed PANEM do ziemi Kanaan, a nasze dziedzictwo otrzymamy po tej stronie Jordanu.
33 Wówczas Mojżesz dał im, to jest synom Gada, synom Rubena i połowie plemienia Manassesa, syna Józefa, królestwo Sychona, króla Amorytów, i królestwo Oga, króla Baszanu, ziemię wraz z jej miastami i obszarami wokoło tych miast.
34 Synowie Gada odbudowali Dibon, Atarot, Aroer,
35 Atrot-Szofan, Jazer, Jogboha,
36 Bet-Nimra i Bet-Haran, miasta warowne, a także zagrody dla owiec.
37 Synowie Rubena odbudowali Cheszbon, Elale, Kiriataim,
38 Nebo i Baal-Meon — pod zmienionymi nazwami — oraz Sibmę, a odbudowanym przez siebie miastom nadali swoje nazwy.
39 Synowie Makira, syna Manassesa, wyruszyli zaś na Gilead, zdobyli je i wypędzili Amorytów, którzy tam mieszkali.
40 Mojżesz dał więc Gilead Makirowi, synowi Manassesa, i on tam się osiedlił.
41 Także Jair, syn Manassesa, wyruszył i zdobył ich osady, i nazwał je Osadami Jaira.
42 W końcu, Nobach wyruszył, zdobył Kenat wraz z jego osiedlami i — od swego imienia — nadał im nazwę Nobach.