Job 26
1 Job odpowiedział:
2 Ale pokrzepiłeś bezsilnego! Pięknie wzmocniłeś osłabione ramię!
3 Dobrze doradziłeś pozbawionemu mądrości! Dałeś mu niezłą lekcję rozsądku!
4 Za czyją sprawą wypowiedziałeś te słowa? Kto ci je podsunął?
5 Drżą cienie zmarłych głęboko pod wodami, dreszcz przenika tych, którzy tam mieszkają.
6 Świat umarłych stoi przed Nim otworem, brak okrycia krainie zniszczenia.
7 On rozciąga północne niebo nad pustką i ziemię zawiesza nad nicością.
8 Gromadzi wody w swoich chmurach, lecz nie pękają pod ich naporem.
9 Zasłania widok swojego tronu, rozpościerając wokół niego obłok.
10 Zakreślił okrąg nad wodami aż po granicę światła z mrokiem.
11 Chwieją się przed Nim filary niebios, milkną na Jego upomnienie.
12 On w swojej mocy uspokoił morze, swoją mądrością zmiażdżył Rahaba.
13 Swoim podmuchem rozjaśnia niebo, przebił swym ciosem zwinnego węża.
14 Wszystkie te sprawy to tylko rąbek Jego dzieł, to niczym szept o Jego sprawach, czy zatem ktoś potrafiłby zrozumieć, gdyby On zagrzmiał w całej swej potędze?!