Isaiah 31
1 Biada tym, którzy idą po pomoc do Egiptu, polegają na koniach, ufają rydwanom, że liczne, i jeźdźcom, że bardzo silni, a nie obchodzi ich Święty Izraela i nie szukają PANA!
2 A przecież On jest mądry i wie, jak osiąga się cel, a swoich słów nie cofa. Powstaje On przeciw domowi niegodziwych i przeciw pomocy złoczyńców.
3 A Egipt? To ludzie — nie Bóg! Ich konie? To ciało — nie duch! Gdy PAN wyciągnie swą rękę, potknie się obrońca i padnie broniony, i wszyscy razem poginą!
4 Gdyż tak powiedział do mnie PAN: Podobnie jak warczy lew i lwię nad swoim łupem, gdy przeciw niemu zwołują całą gromadę pasterzy — nie drży on przed ich głosami, na ich zgiełk się nie kuli — tak zstąpi PAN Zastępów, aby walczyć o górę Syjon i o jego wzgórze.
5 Jak latające ptaki — tak PAN Zastępów obroni Jerozolimę, obroni i wyratuje, przez swe przejście ją wybawi.
6 Nawróćcie się, synowie Izraela, do Tego, od którego tak daleko odeszliście!
7 W tym bowiem dniu porzuci każdy swe bożki srebrne oraz złote, które sporządziły dla was wasze grzeszne ręce.
8 I padnie Asyria od miecza, ale nie ludzkiego, nie ludzki miecz ją pochłonie. Przyjdzie jej uciekać przed mieczem, a kwiat męskiej siły pójdzie pod przymusem do robót.
9 I jej skała przepadnie ze strachu, a pod sztandarem stchórzą jej książęta — oświadcza PAN, którego płomień świeci na Syjonie, a palenisko z ogniem żarzy się w Jerozolimie.