Bible

1 Następnie Bóg pobłogosławił Noego oraz jego synów. Powiedział: Rozradzajcie się i rozmnażajcie, i napełniajcie ziemię. 2 Wielki strach przed wami spadnie na każde zwierzę ziemi i na całe ptactwo niebios, na wszystko, co się porusza po ziemi i na wszystkie ryby morskie — powierzam je wszystkie waszej władzy. 3 Wszystko, co się rusza i żyje, może być dla was pokarmem — daję wam to wszystko, podobnie jak warzywa i owoce. 4 Nie wolno wam jednak jeść mięsa z jego duszą, z jego krwią. 5 Na pewno też będę domagał się waszej krwi, waszych dusz, od wszelkiego zwierzęcia i od każdego człowieka. Od każdego człowieka będę żądał krwi jego brata. 6 Kto przelewa ludzką krew, tego krew też przeleje człowiek, Bóg bowiem stworzył człowieka na swój obraz. 7 Wy zaś rozradzajcie się i rozmnażajcie! Niech was na ziemi przybywa, bądźcie na niej liczni! 8 Następnie oświadczył Bóg Noemu oraz jego synom: 9 Oto Ja, Ja ustanawiam moje przymierze z wami i z waszym potomstwem po was, 10 z wszystkimi zwierzętami, które są przy was, to jest z ptactwem, z bydłem, z każdym zwierzęciem ziemi, które jak wy wyszło z arki — z całą zwierzyną ziemi. 11 Ustanawiam z wami moje przymierze, że już nie zniszczę potopem żadnej żywej istoty i że już nie będzie potopu, który by zniszczył ziemię. 12 To będzie znakiem przymierza — mówił dalej Bóg — które Ja ustanawiam między Mną a wami i między każdym zwierzęciem, które jest z wami — po wszystkie pokolenia: 13 Otóż umieszczam na obłoku mój łuk. On będzie znakiem przymierza między Mną a ziemią. 14 Gdy skłębię obłok nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk, 15 wówczas wspomnę na moje przymierze, zawarte między Mną a wami oraz między wszystkimi zwierzętami, i nie dopuszczę już do potopu, który zniszczyłby wszystko, co żyje. 16 Gdy więc na obłoku pojawi się łuk, spojrzę na niego, by wspomnieć wieczne przymierze między Bogiem a wszelkim zwierzęciem, wszelkim ciałem, które żyje na ziemi. 17 Oto znak przymierza — oświadczył Bóg Noemu — które ustanowiłem między Mną a wszelką istotą, która żyje na ziemi. 18 Synami Noego, którzy wraz z nim wyszli z arki, byli: Sem, Cham i Jafet. Cham natomiast był ojcem Kanaana. 19 Ci trzej byli synami Noego i od nich pochodzi cała ludzkość na ziemi. 20 Noe został rolnikiem i zasadził winnicę. 21 Pewnego razu upił się winem i zasnął odkryty w swoim namiocie. 22 Cham, ojciec Kanaana, zobaczył wówczas nagość swego ojca, wyszedł na zewnątrz i opowiedział o tym swoim braciom. 23 Wtedy Sem i Jafet wzięli szatę, narzucili ją sobie na ramiona, podeszli tyłem i przykryli swego nagiego ojca. Nie zobaczyli go jednak nagiego, ponieważ ich twarze były odwrócone. 24 A gdy Noe zbudził się po upiciu i dowiedział się, co mu uczynił jego młodszy syn, 25 powiedział: Kanaan będzie przeklęty, niewolnikiem niewolników będzie dla swoich braci! 26 Oświadczył też: Błogosławiony niech będzie PAN, Bóg Sema, a Kanaan będzie jego sługą! 27 Bóg poszerzy granice Jafeta i zamieszka on w namiotach Sema, a Kanaan będzie jego sługą! 28 Noe żył po potopie jeszcze trzysta pięćdziesiąt lat. 29 W sumie zatem żył lat dziewięćset pięćdziesiąt — i umarł.