Ezekiel 47
1 Potem zaprowadził mnie z powrotem do wejścia przybytku. Zauważyłem, że spod progu przybytku wypływa woda w kierunku wschodnim, gdyż przybytek zwrócony był ku wschodowi, a woda spływała spod bocznej prawej ściany przybytku, z południowej strony ołtarza.
2 Następnie wyprowadził mnie przez bramę północną i drogą wokół murów doprowadził do bramy zewnętrznej, zwróconej ku wschodowi. Zauważyłem, że woda wytryska z jej prawej strony.
3 Mój przewodnik, ze sznurem mierniczym w ręku, ruszył na wschód. Odmierzył tysiąc łokci i kazał mi przejść przez wodę. Sięgała mi po kostki.
4 I znów odmierzył tysiąc łokci, prosząc, bym przeszedł przez wodę. Przeszedłem. Sięgała mi po kolana. Odmierzył następne tysiąc łokci i znów kazał mi przejść przez wodę. Sięgała mi po pas.
5 Gdy odmierzył kolejne tysiąc łokci, była to już rzeka. Nie dało się jej przejść. Rzeka była zbyt głęboka. Można było płynąć. Nie można było przejść.
6 Czy zwróciłeś na to uwagę, synu człowieczy? — zapytał mnie mój przewodnik. Następnie polecił, bym wyruszył z powrotem brzegiem rzeki.
7 Wracając, zauważyłem na jej brzegach wiele drzew. Rosły po obu stronach.
8 Ta woda — wyjaśnił mój przewodnik — płynie ku obszarom na wschodzie. Tam spływa na step, a następnie wpada do morza, morza martwego, i czyni jego wodę wodą zdrową!
9 Dokądkolwiek ta rzeka dociera, tam zaczyna roić się od istot żywych! Uzdrawia ona wodę swoim nurtem i sprawia, że pojawia się wkrótce mnóstwo ryb.
10 Od En-Gedi po En-Eglaim stać będą rybacy, urządzą tam suszarnie dla swych sieci! Będą tam ryby, takie jak w Morzu Wielkim, i będzie ich naprawdę bardzo wiele.
11 Tylko bagna i bajora będą słone, będzie można pozyskiwać z nich sól.
12 A nad rzeką, na obu jej brzegach, rosnąć będą przeróżne drzewa owocowe. Ich liść nie zżółknie i nie zabraknie na nich owoców. Co miesiąc dojrzewać będą świeże, gdyż woda w rzece wypływa ze świątyni. Owoce drzew będą źródłem pożywienia, a ich liście będą niosły uzdrowienie.
13 Tak mówi Wszechmocny PAN: W tych granicach podzielicie ziemię na własność dziedziczną między dwanaście plemion Izraela. Dziedzictwo potomków Józefa będzie przy tym podwójne.
14 Każdemu przydzielicie tyle samo. Ta ziemia będzie waszym dziedzictwem zgodnie z obietnicą, którą złożyłem waszym ojcom.
15 A oto jej granica północna. Będzie ona przebiegać od Morza Wielkiego na wschód w kierunku Chetlon, obok Chamat do Zedad.
16 Następnie przez Berota, Sibraim położone między Damaszkiem a Chamat, do Chaser-Hatikon na granicy z Chawranem.
17 Granica północna biec zatem będzie od morza do Chasar-Enon, na północ od Damaszku i dalej na północ do granicy z Chamat.
18 Granica wschodnia biec będzie między Chawranem a Damaszkiem, między Gileadem a ziemią Izraela, potem w dół Jordanu i brzegiem Morza Wschodniego do Tamar — oto granica wschodnia.
19 Od strony Negebu na południu granica biec będzie od Tamar do źródeł Meribat-Kadesz, w dół Potoku Egipskiego do Morza Wielkiego. Tak przebiegać będzie granica południowa od strony Negebu.
20 Granicę zachodnią stanowić będzie Morze Wielkie aż do miejsca, skąd się wyrusza w drogę do Chamat — to jest granica zachodnia.
21 Podzielicie tę ziemię między siebie według plemion Izraela.
22 Poprzydzielacie ją losem jako własność dziedziczną między siebie i między obcych przybyszów, tych, którzy wśród was zamieszkali i wśród was urodzili swoje dzieci. Będziecie ich traktować jak rodowitych Izraelitów. Przydzielicie im losem dziedzictwo, tak jak sobie, wśród plemion Izraela.
23 Otrzymają oni swą własność w tym plemieniu, na którego obszarze mieszkają — oświadcza Wszechmocny PAN.