Ezekiel 22
1 PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
2 Czy ty, synu człowieczy, chcesz sądzić to miasto przelewania krwi? Czy chcesz je sądzić? Wytknij mu zatem jego obrzydliwości.
3 Powiedz: Tak mówi Wszechmocny PAN: O, ty grodzie, w którym przelewa się krew, by przybliżyć czas kary! O, ty grodzie, w którym wytwarza się bóstwa na własne skalanie!
4 Spoczywa na tobie wina za krew w tobie przelaną i zmaza za bóstwa w tobie wyrabiane! Przybliżył się przez to twój dzień! Dopełniły się twoje lata! Dlatego wydam cię na hańbę narodom, na drwiny we wszystkich krajach.
5 Zarówno te bliskie, jak i te dalekie drwić będą sobie z ciebie, ty, grodzie plugawego imienia i pełen zamętu!
6 Oto panujący Izraela, każdy na ile może, są w tobie tylko po to, aby przelewać krew!
7 Rodzice są lekceważeni! Obcych przybyszów spotyka w tobie krzywda. Sieroty i wdowy są szykanowane!
8 Lekceważysz, grodzie, to, co dla Mnie święte, i bezcześcisz moje szabaty.
9 Są w tobie oszczercy, aby przelewać krew, jada się u ciebie na wzgórzach ofiarnych, popełnia się w tobie niegodziwość!
10 Są w tobie tacy, którzy obcują z żonami ojców albo zmuszają do stosunków kobiety w okresie miesiączki!
11 Jeden żyje bezwstydnie z żoną swego bliźniego! Drugi niegodziwie śpi z własną synową! Jeszcze inny gwałci siostrę, córkę swojego ojca!
12 W tobie, za łapówkę, można skazać na śmierć! Trudnisz się lichwą, pobierasz odsetki; przez wyzysk, niegodziwie, gnębisz swojego bliźniego! A o Mnie u ciebie zapomniano — oświadcza Wszechmocny PAN.
13 Ale już wkrótce uderzę dłonią w ten twój niegodziwy zysk i ukrócę przelew krwi!
14 Zobaczymy, czy zachowasz pewność siebie! Zobaczymy, czy wytrzymają twoje ręce, gdy wezmę się za ciebie! Ja, PAN, zapowiadam ci coś, co uczynię!
15 I rozproszę cię pośród narodów, rozrzucę po różnych krajach i usunę z ciebie nieczystość.
16 Zostaniesz zbezczeszczona na oczach narodów — i przekonasz się, że Ja jestem PAN!
17 PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
18 Synu człowieczy! Dom Izraela stał Mi się jak żużel. Wszyscy oni to brąz i cyna, żelazo i ołów wewnątrz tygla — po prostu żużel srebra.
19 Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Ponieważ wy wszyscy staliście się żużlem, to Ja was w Jerozolimie zgromadzę.
20 I jak wrzuca się srebro i brąz, żelazo, ołów i cynę do tygla, tak Ja was tam wrzucę w mym gniewie i wzburzeniu. Potem rozniecę pod wami ogień — i stopię!
21 Buchnę w was zebranych żarem gniewu i roztopię!
22 Jak w tyglu topi się srebro, tak będziecie stopieni w obrębie murów miasta — i przekonacie się, że to Ja, PAN, wylałem na was mój gniew.
23 PAN skierował do mnie Słowo tej treści:
24 Synu człowieczy! Przemów do Jerozolimy: Zostaniesz ziemią nie oczyszczoną, bez deszczu, w dniu mojego gniewu.
25 Sfora rządzących w twym obrębie jest jak zgłodniały lew rozrywający zdobycz. Pożera ludzi, przejmuje mienie, zagarnia dobytek i mnoży wdowy w mieście!
26 Kapłani gwałcą moje Prawo. Znieważają to, co dla Mnie święte. Nie rozróżniają między świętym a zwykłym. Nie uczą o różnicy między czystym a nieczystym. Odwracają uwagę od moich szabatów, tak że jestem przez nich bezczeszczony.
27 Jej książęta są jak wilki chciwe łupu, żądne krwi, niszczące ludzi, tylko po to, aby czerpać niegodziwy zysk.
28 A prorocy? Ci wszystko wybielają. Mówią, że coś tam widzą, wróżą zwykłe kłamstwa. Powtarzają: Tak mówi Wszechmocny PAN — podczas, gdy PAN nic nie mówi.
29 Prosty lud nie jest w niczym lepszy. Uciska i rabuje. Krzywdzą ubogich i potrzebujących, a obcych przybyszów wyzyskują, nie dbając o prawo.
30 Szukałem wśród nich człowieka, który by postawił zaporę i stanął przede Mną w wyłomie, wstawiając się za tą ziemią, bo nie chciałem jej zniszczyć, ale nie znalazłem.
31 Wyleję więc na nich mój gniew, zniszczę ich żarem wzburzenia, a skutki ich niecnych czynów zwalę im na głowy — oświadcza Wszechmocny PAN.