Deuteronomy 34
1 Potem, ze stepów Moabu, Mojżesz wstąpił na górę Nebo, na szczyt Pisga, leżący naprzeciw Jerycha. Stamtąd PAN pokazał mu całą ziemię, Gilead aż po Dan,
2 cały obszar Naftalego, ziemię Efraima i Manassesa, całą ziemię Judy aż po Morze Zachodnie,
3 Negeb i dolinę Jerycha, Miasto Palm — aż po Soar.
4 Wówczas PAN powiedział do niego: To ziemia, którą przysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi. Obiecałem im, że ich potomstwu ją dam. Pokazałem ci ją i zobaczyłeś ją własnymi oczami, ale do niej nie wejdziesz.
5 Tam, w ziemi Moab, zgodnie z postanowieniem PANA, Mojżesz, sługa PANA, umarł.
6 Tam też, w dolinie, w ziemi Moab, naprzeciw Bet-Peor, pogrzebał go i nikt po dziś dzień nie wie, gdzie jest jego grób.
7 Mojżesz w chwili śmierci miał sto dwadzieścia lat. Nie osłabł jego wzrok i nie stracił on swojego wigoru.
8 Synowie Izraela opłakiwali go na stepach Moabu przez trzydzieści dni, dopełniając w ten sposób okresu żałoby po nim.
9 Pełen ducha mądrości był teraz Jozue, syn Nuna, ponieważ Mojżesz niegdyś włożył na niego ręce. Izraelici słuchali go więc i postępowali tak, jak przykazał im PAN przez Mojżesza.
10 Nie powstał już jednak w Izraelu prorok taki jak Mojżesz, z którym PAN obcowałby twarzą w twarz.
11 Wyraziło się to przez wszystkie znaki i cuda, których PAN polecił mu dokonać w Egipcie wobec faraona i wszystkich jego sług w całej jego ziemi.
12 Wyraziło się to także w przeróżnych przejawach mocy i w całym budzącym lęk dziele, którego Mojżesz dokonał na oczach całego Izraela.