Romans 11
1 Czy to oznacza, że Bóg definitywnie odrzucił ten naród? Ależ nie! Przecież i ja jestem Izraelitą, potomkiem Abrahama, z rodu Beniamina.
2 Bóg nie odrzucił narodu, który wcześniej wybrał. Czy nie pamiętacie, co Bóg powiedział Eliaszowi, gdy ten skarżył się na Izrael słowami:
3 PANIE, proroków Twoich pozabijali, a Twoje ołtarze zburzyli. Zostałem tylko ja sam, a i na moje życie nastają.
4 Jakiej odpowiedzi Bóg udzielił mu wówczas? Zachowało się w Izraelu siedem tysięcy takich mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.
5 Podobnie jest i teraz, tylko pewna część tego narodu korzysta z Bożej łaskawości objawionej w planie zbawienia, jaki został przygotowany przez Najwyższego.
6 A jeśli korzystają oni z Bożego ułaskawienia, to znaczy, że nie otrzymali statusu sprawiedliwych z powodu swych czynów lub zasług. Gdyby było inaczej, to ułaskawienie nie miałoby przecież sensu.
7 Wynika stąd, że Izrael – jako naród – nie osiągnął tego, o co zabiegał z taką gorliwością. A z Bożego planu ułaskawienia skorzystali tylko niektórzy z nich. Byli to ci, którzy wiarą odpowiedzieli na Boże wezwanie. Pozostali Żydzi umocnili się w skamienieniu własnych serc –
8 zgodnie z tym, co jest napisane, że Bóg: pozwolił na to, żeby umacniali się w duchu zamroczenia: aby mieli oczy, które nie widzą, oraz uszy, które nie słyszą. I w takim stanie trwają aż do dnia dzisiejszego!
9 A Dawid dodał jeszcze: Niechaj własny stół będzie im pułapką, sidłem i potrzaskiem, koszmarną odpłatą.
10 A oczy ich niech będą w ciemności pogrążone, tak aby oślepli, zgięci wpół na zawsze.
11 Czy to znaczy, że naród ten potknął się aż tak bardzo, by upaść zupełnie? Absolutnie nie! Jednak wskutek ich odstępstwa zbawieniem zostały objęte także inne narody, z taką intencją, aby pobudziło to Żydów do zazdrości.
12 Bo jeśli ich odstępstwo przyniosło światu tak wielką obfitość, a ich zamroczenie stało się dla innych narodów tak ogromnym błogosławieństwem, to o ileż większym dobrodziejstwem będzie dla wszystkich ich opamiętanie się i dołączenie do pełni Bożego Ludu wiary!
13 Słowa te kieruję przede wszystkim do tych z was, którzy nie jesteście Żydami, abyście mogli rozumieć, dlaczego posługę, którą pełnię pośród was, opromienia tak wielka Boża chwała.
14 Jej blask ma bowiem pobudzić moich rodaków do zazdrości i dzięki temu niektórych z nich uratować.
15 Jeśli zatem odrzucenie, które spotkało Żydów, było otwarciem światu drogi do pojednania z Bogiem, to czym będzie ich ponowne przygarnięcie, jeśli nie tym oczekiwanym przez nas wszystkich powstaniem z martwych do odwiecznego i nieskończonego Życia?
16 Oczywiste jest bowiem, że jeśli zaczyn jest święty, to i ciasto z niego wyrobione powinno być święte; jeśli pień jest święty, to również takie powinny być jego gałęzie.
17 Skoro jednak niektóre z tych gałęzi nie wydały takiego owocu, zostały odcięte, a ciebie – niczym dziczkę oliwną – wszczepiono w ich miejsce, dzięki czemu otrzymałeś współudział w sokach obfitości płynących z tego pnia,
18 to nie wynoś się ponad tamtych, lecz pamiętaj, że nie ty dźwigasz pień, lecz to pień dźwiga ciebie.
19 Gdybyś jednak pomyślał sobie: „Przecież tamte gałęzie zostały odcięte od pnia, abym ja mógł zostać w niego wszczepiony”,
20 to zauważ, że tamte gałęzie zostały odcięte z uwagi na to, że nie okazały Bogu zaufania, ty zaś zostałeś wszczepiony tylko z powodu ufności, którą w Nim złożyłeś. Nie unoś się zatem pychą, lecz trwaj w bojaźni Bożej.
21 Bo jeśli nie wytrwasz w ufnym posłuszeństwie wobec Najwyższego, Bóg nie oszczędzi również ciebie, jak nie oszczędził tamtych, którzy byli przecież naturalnymi gałęziami.
22 Uświadom sobie to, że Bóg w swym działaniu okazuje się nie tylko łagodny, ale i surowy. Swoją surowość ujawnił w konsekwentnym postępowaniu wobec tych, których odciął. Łagodność natomiast okazał tobie. Jeśli jednak nie będziesz trwał w okazanej ci łaskawości, to również i ty zostaniesz odcięty.
23 Ale także i tamci, o ile nie będą z uporem trwać w niewierze, zostaną ponownie wszczepieni do pnia, gdyż Bóg ma moc to uczynić.
24 Bo skoro ty, który zostałeś wzięty z dzikiego drzewka, mogłeś wbrew swej naturze zostać wszczepiony w szlachetne drzewo oliwne, to o ileż łatwiej tamci, z natury pasujący do tego drzewa, mogą zostać ponownie wszczepieni w swój macierzysty pień.
25 Bracia i siostry, nie chciałbym, abyście przez brak znajomości tej tajemnicy stali się zarozumiali. Rzecz jest bowiem w tym, że skamienienie serc pewnej części ludu Izraela stało się okazją do tego, by inne narody mogły się nawrócić.
26 A gdy to już się dopełni, wówczas także Izrael zostanie na nowo przywiedziony do zbawienia zgodnie z tym, co jest napisane: Przybędzie z Syjonu Wybawiciel, który zawróci Izraela z dróg jego buntu. A także:
27 Nowe Przymierze, które ustanowię z domem Izraela, będzie polegało na tym, że w Nim ich grzechów wspominać już nie będę.
28 Tak więc jeśli chodzi o Dobrą Wiadomość o ratunku w Chrystusie, stali się oni – ze względu na was – wrogami Boga, jeśli jednak idzie o wybranie to – ze względu na praojców – nadal są przez Boga otaczani miłością.
29 Bóg bowiem nigdy nie postępuje tak, by miał żałować swych decyzji, niezależnie od tego, czy udziela komuś daru, czy też wyznacza kogoś do realizacji jakiegoś zadania.
30 Dotyczy to zarówno ich, jak i was. Wy, chociaż kiedyś byliście Bogu nieposłuszni, teraz dostępujecie miłosierdzia z powodu skamienienia serc Izraela.
31 Podobnie i oni, choć teraz są Bogu nieposłuszni, kiedyś skorzystają z tego samego miłosierdzia, którego wy obecnie dostępujecie.
32 Bóg pozwolił bowiem na to, aby wszyscy pogrążyli się w nieposłuszeństwie, po to by każdy w swoim czasie miał szansę skorzystać z Jego zmiłowania.
33 O, jakże niezwykła jest głębia oraz bogactwo mądrości i wszechwiedzy Boga! Jak nieprzeniknione są Jego decyzje, a Jego plany nie do wytropienia!
34 Czy ktokolwiek potrafi zgłębić myśli PANA, tak by sam mógł zostać Jego doradcą?
35 Czy ktokolwiek pierwszy czymś Go obdarował, by móc w rewanżu od Niego czegoś oczekiwać?.
36 Przecież to z Niego i dzięki Niemu, i dla Niego jest wszystko! Jemu więc niech będzie chwała na wieki! Amen.