Revelation 4
1 Chwilę później zobaczyłem, że w Niebiosach otworzono bramę i usłyszałem potężny głos, niczym brzmienie wielkiej trąby, który przemówił do mnie: — Wejdź tu, a pokażę ci, co musi się jeszcze wydarzyć!
2 I zostałem w duchu przeniesiony w Niebiosa, gdzie ujrzałem wspaniały Tron i spoczywającą na nim Chwałę Boga Najwyższego.
3 Wielka światłość biła od tego Tronu. Mieniła się ona kolorami jaspisu i sardonyksu. Aureola w kolorze szmaragdowym lśniła wokół Tronu,
4 który był otoczony dwudziestoma czterema innymi, pomniejszymi tronami. Na nich zasiadało dwudziestu czterech zwierzchników w białych szatach ze złotymi wieńcami na głowach.
5 Z Tronu Boskiej Chwały biły oślepiające błyskawice i wydobywały się przejmujące grzmoty. Obok tego Tronu zobaczyłem siedem płonących świeczników reprezentujących siedem społeczności wierzącego ludu, z których każda obdarzona była specjalnym duchowym namaszczeniem.
6 W jego pobliżu znajdowała się również szklana kadź, która była wykonana jakby z kryształu. Widziałem też cztery przedziwne żywe istoty, które z każdej strony osłaniały Tron w środku jego wysokości. Miały one wiele oczu, zarówno z przodu, jak i z tyłu.
7 Pierwsza z istot była podobna do lwa, druga do wołu. Trzecia miała oblicze przypominające twarz człowieka, a czwarta przypominała orła w locie.
8 Każda z czterech istot miała po sześć skrzydeł rozmieszczonych wokół swego ciała. Wnętrza ich skrzydeł były pokryte mnóstwem oczu. Postaci te nieustannie, dniem i nocą, wołały: — Święty, Święty, Święty PAN, Bóg Wszechwładny, TEN, KTÓRY BYŁ, KTÓRY JEST i KTÓRY NADCHODZI.
9 I za każdym razem, kiedy istoty te oddawały hołd, cześć i dziękczynienie Temu, który w pełni Bożej Chwały spoczywał na Tronie – to znaczy Temu, który ma w sobie odwieczne i nieskończone Życie –
10 owych dwudziestu czterech zwierzchników padało przed Nim na kolana i oddawało Mu pokłon. A składając swe wieńce u stóp Majestatu spoczywającego na Tronie, to znaczy u stóp Tego, który ma w sobie odwieczne i nieskończone Życie, mówili: —
11 Godzien jesteś, PANIE i Boże nasz, otrzymać chwałę, cześć i moc, bo Ty wszystko stworzyłeś. Z Twojej bowiem woli wszystko się stało. Całe stworzenie zostało powołane do istnienia.