Acts 6
1 Ze wzrostem liczby członków społeczności wierzących zaczęło narastać w ich wspólnocie niezadowolenie i narzekanie. Coraz częstsze stawały się konflikty pomiędzy Żydami wyrosłymi w tradycji helleńskiej a tymi z tradycji hebrajskiej. Żydzi helleńscy uważali, że ich ubogie kobiety są na co dzień gorzej traktowane niż kobiety hebrajskie.
2 W tej sytuacji Apostołowie zwołali zgromadzenie całej wspólnoty, na którym ogłosili: — Nie jest słuszne, byśmy zrezygnowali z nauczania Bożego Słowa na rzecz działań charytatywnych.
3 Wybierzcie zatem spośród siebie, bracia i siostry, siedmiu mężów cieszących się pośród was dobrą opinią, pełnych duchowej mądrości, abyśmy mogli ustanowić ich naszymi przedstawicielami w sprawach dotyczących dobroczynności.
4 My zaś będziemy dalej niezłomnie koncentrować się na modlitwie i nauczaniu Bożego Słowa.
5 Propozycja ta spodobała się wszystkim. Wybrali więc Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Uświęcenia, oraz Filipa, Prochora, Nikanora, Tymona, Parmenasa i Mikołaja. Ten ostatni był prozelitą z Antiochii.
6 Postawili ich przed Apostołami, a ci – po modlitwie – ustanowili ich swymi przedstawicielami do pełnienia zadań charytatywnych.
7 Wskutek tej decyzji Słowo Boże nadal bez przeszkód rozchodziło się szeroko po całej Jerozolimie, tak iż liczba uczniów PANA w tym mieście szybko wzrastała. Nawet kapłani, i to bardzo licznie, okazywali Bogu swe posłuszeństwo i wkraczali na drogę wiary.
8 Wielkie znaki i cuda działy się wśród ludu przez Szczepana, który był pełen Bożej łaski i mocy.
9 W tym czasie pewni ludzie z synagogi wyzwoleńców przybyli z Cyrenajki, Aleksandrii oraz pochodzący z Cylicji i innych krain Azji wdali się w dysputy teologiczne ze Szczepanem.
10 Kiedy jednak nie mogli sprostać mądrości, z jaką przemawiał on w Duchu,
11 uknuli spisek i przez podstawionych ludzi rozpowiadali: — Słyszeliśmy, jak ten człowiek wypowiadał się bluźnierczo nie tylko przeciw Mojżeszowi, ale przeciwko samemu Bogu!
12 W ten sposób podburzyli lud, starszyznę oraz uczonych w Piśmie. Następnie pochwycili Szczepana i zaciągnęli go przed Sanhedryn.
13 Tam sprowadzili fałszywych świadków, którzy zeznali: — Ten człowiek nieustannie wypowiada się przeciwko świątyni i Prawu Mojżeszowemu.
14 Osobiście słyszeliśmy, jak mówił, że Jezus z Nazaretu zburzy tę świątynię i pozmienia zwyczaje przekazane nam przez Mojżesza.
15 Kiedy zaś zebrani w sali posiedzeń Najwyższej Rady wpatrzyli się uważnie w twarz Szczepana, ujrzeli jakby oblicze anioła.