Acts 3
1 Pewnego dnia o trzeciej po południu Piotr i Jan udali się na modlitwę do świątyni.
2 Przy wejściu do niej spotkali pewnego człowieka, który nie chodził od urodzenia. Jego rodzina codziennie kładła go przy bramie świątynnej zwanej Piękną, by prosił o jałmużnę.
3 Ten, widząc zbliżających się Piotra i Jana, zaczął głośno błagać o wsparcie.
4 Apostołowie zatrzymali się przy nim, a Piotr rzekł: — Spójrz na nas!
5 Gdy żebrak, licząc na jakiś datek, zwrócił się ku nim,
6 Piotr powiedział: — Nie posiadam srebra ani złota, lecz dam ci to, co mam! W imieniu Jezusa Chrystusa z Nazaretu mówię ci: Wstań i zacznij chodzić!
7 I chwyciwszy żebraka za ręce, pomógł mu wstać. W tym momencie nogi tego człowieka wzmocniły się tak,
8 iż stanął pewnie i zaczął chodzić. Razem z Apostołami wszedł na teren świątyni i tam, ciągle chodząc i podskakując, chwalił Boga.
9 Wszyscy zgromadzeni widzieli, że poruszał się samodzielnie, wielbiąc przy tym Boga.
10 Ludzie, którzy rozpoznawali w nim żebraka spod Bramy Pięknej, wpadali w uniesienie z powodu tego, co się wydarzyło.
11 Uzdrowiony zaś ani na krok nie odstępował Piotra i Jana. Kiedy podekscytowani ludzie otoczyli ich tłumnie, co miało miejsce w portyku zwanym Salomonowym,
12 Piotr tak przemówił: — Mężowie izraelscy, dlaczego z takim podziwem patrzycie na nas, jakbyśmy własną mocą lub pobożnością sprawili, iż człowiek ten zaczął chodzić?
13 To Bóg naszych ojców: Abrahama, Izaaka i Jakuba, chciał tym wydarzeniem zwrócić waszą uwagę na to, iż swoją odwieczną chwałę ujawnił w Synu, Jezusie, którego wy wydaliście na śmierć i wyrzekliście się przed Piłatem, chociaż ten chciał Go uwolnić.
14 Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, domagając się ułaskawienia dla mordercy!
15 Zabiliście Tego, który jest Źródłem Odwiecznego Życia i jedynym do tego Życia Przewodnikiem! Jednak On, Boską mocą, powstał z martwych, czego my jesteśmy naocznymi świadkami!
16 A ten człowiek, którego od dawna znacie i tutaj widzicie, dzięki zaufaniu, jakie w jego sercu wzbudziło imię Chrystusa, uzyskał pełną sprawność nóg! To Jezus swoją mocą sprawił to, co przed chwilą wydarzyło się na waszych oczach, a mianowicie, że kończyny tego człowieka wzmocniły się i zaczęły funkcjonować!
17 Bracia, mam jednak świadomość tego, iż postępowaliście w niewiedzy, podobnie jak i wasi przywódcy,
18 gdyż to Bóg samodzielnie zaplanował i zrealizował wszystko, co wcześniej zapowiadał ustami swoich proroków, a mianowicie to, że obiecany przez Niego Mesjasz zostanie przeprowadzony przez cierpienie.
19 Jeśli więc pragniecie, by wasze grzechy zostały przez Boga wymazane, opamiętajcie się i zwróćcie swymi sercami oraz całym myśleniem ku Chrystusowi,
20 bo tylko w Nim możecie dostąpić obiecanego wytchnienia w Obecności PANA. Finał zbawienia dokona się bowiem wtedy, gdy Jezus, Boży Mesjasz, powtórnie przybędzie na Ziemię.
21 Jednak trzeba, aby tymczasem pozostawał On w Niebiosach, aż wszystko zostanie odnowione. To o Nim Bóg od dawna mówił ustami swych świętych proroków.
22 Posłuchajcie choćby tego, co powiedział Mojżesz: Proroka – jak ja – wzbudzi wam Bóg spośród waszych braci. We wszystkim, co On powie, macie się Go słuchać.
23 A jeśli ktoś Go nie usłucha: zostanie, ku swej zgubie, z ludu wyłączony.
24 Obecne dni zapowiadali również wszyscy prorocy od czasów Samuela.
25 A wy przecież jesteście dziećmi tych proroków i dziedzicami tego Przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, poczynając od Abrahama, do którego powiedział: W twoim Potomku błogosławieństwa dostąpią wszystkie narody Ziemi.
26 Lecz zanim Bóg skierował to orędzie do innych narodów, posłał Jego, to znaczy Syna, najpierw do was, by wam pobłogosławić w odwracaniu się od niegodziwości i złego postępowania! W tym też celu powstał On z martwych!