Psalms 56
1 Voor de koorleider. Op de wijze van: De duif op verre terebinten. Van David. Een kleinood, toen de Filistijnen te Gat hem gegrepen hadden.
2 Wees mij genadig, o God, want de mensen vertrappen mij, de ganse dag benauwen mij de bestrijders;
3 wie mij benauwen, vertrappen mij de ganse dag, ja velen zijn het, die mij uit de hoogte bestrijden.
4 Ten dage dat ik vrees, vertrouw ik op U;
5 op God, wiens woord ik prijs. Op God vertrouw ik, ik vrees niet; wat zou vlees mij aandoen?
6 De ganse dag verminken zij mijn woorden; al hun overleggingen zijn tegen mij ten kwade.
7 Zij willen aanvallen, zij spieden, zij nemen mijn schreden waar, terwijl zij loeren op mijn leven.
8 Zou er voor hen bij zoveel boosheid ontkoming zijn? Stort de volken in toorn neder, o God!
9 Mijn omzwerving hebt Gij te boek gesteld, doe mijn tranen in uw kruik; zijn zij niet in uw boek?
10 Dan zullen mijn vijanden terugwijken ten dage dat ik roep; dit weet ik: dat God met mij is.
11 Op God, wiens woord ik prijs, op de HERE, wiens woord ik prijs,
12 op God vertrouw ik, ik vrees niet; wat zou een mens mij aandoen?
13 Op mij, o God, rusten geloften, U toegezegd, lofoffers zal ik U betalen,
14 want Gij hebt mijn leven gered van de dood; immers ook mijn voet van aanstoot, zodat ik voor Gods aangezicht mag wandelen in het licht des levens.