Psalms 57
1 Een lied van David voor de koordirigent. Te zingen op de wijs van: 'Vernietig niet.' Een waardevol lied, dat hij schreef nadat hij voor Saul vluchtte in de grot.
2 Wees mij nabij, o God, en geef mij Uw genade; mijn ziel vindt alleen maar bescherming bij U. Ik schuil in de schaduw onder Uw vleugels, tot het gevaar is geweken.
3 Ik roep de Allerhoogste God aan. De God, Die mij bevrijden zal.
4 Hij zal mij hulp sturen vanuit de hemel en mij verlossen. Hij zal de man die mij naar het leven staat, tot een mikpunt van spot maken. God zal de waarheid aan het licht brengen en Zijn goedheid en liefde tonen.
5 Ik voel mij als voor de leeuwen gegooid; ik ben omringd door mensen die mijn bloed willen zien. Hun tanden zien er uit als speren en scherpe pijlen. Hun tong is een scherp zwaard.
6 Laat Uw grootheid zien tot boven de hemelen, o God; toon de hele aarde Uw geweldige majesteit.
7 Zij hebben een val voor mij gezet om mij levend te vangen. Zij hebben een kuil voor mij gegraven, maar zijn er zelf in gevallen.
8 O mijn God, U stelt mij gerust; mijn hart is weer tot kalmte gebracht. Ik zal liederen en psalmen voor U zingen.
9 Word wakker, mijn ziel! Word wakker, harp en citer! Samen zullen wij de nieuwe dag tegemoettreden.
10 Here, ik zal U de lof en eer brengen onder alle volken. De hele wereld zal mijn lofpsalmen horen tot Uw eer.
11 Uw goedheid en liefde zijn onmetelijk; verder dan de hemel reiken zij. Uw trouw is niet te vatten; die gaat verder dan de wolken, waar wij niet bij kunnen.
12 Laat Uw grootheid zien tot boven de hemelen, o God; toon de hele aarde Uw geweldige majesteit.