Bible

1 Domsord. Dette er Herrens ord til Israel ved Malaki. 2 «Eg har dykk kjær,» ¬seier Herren. Men de spør: «Korleis har du synt at du har oss kjær?» «Var ikkje Esau ¬bror til Jakob?» lyder ordet frå Herren. «Likevel hadde eg Jakob kjær, 3 men Esau hadde eg uvilje mot. Eg gjorde fjella hans til ei audn, arvelandet hans til ei villmark ¬for sjakalar.» 4 Når edomittane seier: «Vi er knuste, men vil byggja opp att ¬det som seig i røys,» då seier Herren, Allhærs Gud: «Lat dei byggja, ¬men eg riv ned. Dei skal kallast ¬det gudlause landet og folket som Herren ¬for alltid er harm på.» 5 De skal sjå det med eigne augo ¬og seia: «Herrens velde ¬når ut over Israels grenser.» 6 Ein son ærar far sin, og ein træl har age ¬for herren sin. Men er eg far, ¬kvar er då mi ære, og er eg herre, ¬kvar er då agen for meg? seier Herren, Allhærs Gud, ¬til dykk, de prestar ¬som vanvørder mitt namn. De spør: «Korleis vanvørder vi ¬ditt namn?» 7 Jau, de ber fram urein mat ¬på mitt altar. De spør: «Korleis har vi krenkt ¬din reinleik?» Jau, de seier: «Herrens bord ¬er lite å vørda.» 8 Når de vil ofra eit blindt dyr, er ikkje det gale? Når de kjem med eit dyr ¬som er halt eller sjukt, er ikkje det gale? Kom med slikt ¬til statthaldaren din! Trur du han vil synast om deg eller ta vel imot deg? seier Herren, Allhærs Gud. 9 Men no, ¬prøv å vinna Guds velvilje, så han kan vera nådig mot oss. Når de har gjort slikt, kan han då syna godhug ¬for dykk? seier Herren, Allhærs Gud. 10 Om det berre fanst nokon ¬mellom dykk som ville stengja ¬tempeldørene, så de ikkje til fåfengs ¬kveikjer eld på mitt altar. Eg har ingen hugnad i dykk, seier Herren, Allhærs Gud, og vil ikkje ha dei offergåvene som de ber fram. 11 Frå lengst i aust til lengst i vest er mitt namn stort ¬mellom folkeslaga. Alle stader ¬brenner dei reine offer som dei ber fram for meg; for mitt namn er stort ¬mellom folkeslaga, seier Herren, Allhærs Gud. 12 Men de vanhelgar mitt namn når de seier ¬at Herrens bord er ureint, og at maten på det ¬er ring frukt. 13 De tenkjer: «Å, for eit strev!» og blæs åt det, seier Herren, ¬Allhærs Gud. De kjem med dyr som er røva, og med dyr som er halte ¬eller sjuke, når de ber fram offergåver. Skulle eg ha hugnad i slike gåver frå dykk? ¬seier Herren. 14 Forbanna vere den ¬som fer med svik, som har eit hanndyr ¬i buskapen og lovar å gje det til Herren, men i staden ofrar eit dyr ¬som er skadt. For eg er ein stor konge, seier Herren, Allhærs Gud, mellom folkeslaga ¬står det age av mitt namn.