Bible

1 Domsord mot Moab. Å, på ei natt ¬vart Ar-Moab herja og gjekk til grunne. Ja, på ei natt ¬vart Kir-Moab herja og gjekk til grunne. 2 Folket i Dibon ¬går opp til templet, til offerhaugane og vil gråta. Moabittane held klage fordi Nebo og Medeba er tapte. Kvart hovud er snauklypt, alt skjegg er avraka. 3 I gatene går dei ¬med syrgjeplagg, på tak og torg jamrar dei alle, medan tårene renn. 4 Folket i Hesjbon ¬og El’ale klagar, heilt til Jahas høyrest deira rop. Difor jamrar Moabs krigsmenn, dei skjelv og misser motet. 5 Mitt hjarta klagar over Moab. Dei som rømer der, ¬kjem til Soar og til Eglat-Sjelisjia. Ja, oppetter bakken til Luhit går folk og græt. På vegen til Horonajim klagar dei høgt ¬over samanbrotet. 6 For Nimrim-vatnet ¬vert ei øydemark; gras og groe turkar bort, det er ikkje meir noko grønt. 7 Difor tek dei det som er att av det dei har samla, og fører det over Seljebekken. 8 Ja, klageropet lyder rundt om i Moab-landet; jammerskriket når til Eglajim og til Be’er-Elim. 9 For i Dimon ¬er vatnet fullt av blod. Men endå meir ulukke ¬sender eg mot Dimon: løver mot dei ¬som slapp unna frå Moab, og mot dei som er att i landet.