Proverbs 17
1 Подобро сув залак и со него мир, отколку куќа полна со заклан добиток, но во раздор.
2 Разумен слуга господари над развратен и со браќата ќе го подели наследството.
3 Среброто и златото со оган се испитуваат, а срцата Господ самиот ги испитува.
4 Лош човек се вслушува во беззакона уста; а лажливец — во злонамерен јазик.
5 Кој се подбива со сиромав, Создателот негов го навредува; кој се радува на зло, нема да остане неказнет.
6 Синовите на синовите се венец на старите, а слава за децата се родителите нивни.
7 На безумниот умен збор не му прилега, уште повеќе на големец — лажлива уста.
8 Дарот е скапоцен камен во очите на оној што го дава: каде и да се сврти, ќе успее.
9 Кој ги покрива престапите, бара љубов, а кој одново напомнува за нив, оддалечува дури и пријател.
10 Врз разумниот посилно дејствува прекор, отколку врз глупавиот сто удари со стап.
11 Лошиот човек бара само зло, затоа жесток ангел ќе биде испратен против него.
12 Подобро човек да сретне мечка, чии мечиња се грабнати, отколку безумен во неговото безумство.
13 Кој враќа зло за добро, злото нема да ја напушти куќата негова.
14 Почеток на караницата е како кога водна брана се отвора: отстапи од караницата пред да се разгори.
15 Кој оправдува грешен и кој обвинува праведен — и обајцата се одвратност пред Господ.
16 Што ќе му се пари во рацете на безумен за да купи мудрост, кога во него нема разум?!
17 Пријателот сака во секое време и како брат ќе се јави во време на неволја.
18 Неразумен човек подава рака и станува гарант за ближниот свој.
19 Кој сака караници, го сака гревот, и кој високо ја издига вратата своја, бара да падне.
20 Подмолно срце нема да најде добро, и лукав јазик ќе западне во беда.
21 Кому се родил глупак, тешко нему. За таткото на безумен нема радост.
22 Веселото срце е благотворно како лек, а паднатиот дух коски суши.
23 Не се прави патиштата на нечесните што земаат поткуп; тие го искривуваат патот на правосудието.
24 Мудроста е пред лицето на разумниот, а очите на безумниот се на крајот од земјата.
25 Глупав син е мака за таткото и огорчување за мајката.
26 Не е добро да казнуваш праведен, ниту да тепаш началник.
27 Разумниот е воздржан во зборовите свои, а одмерениот е трпелив и спокоен.
28 И безумниот кога молчи, за мудар го сметаат, и кој ја затвора устата своја — за разумен го сметаат.