Leviticus 23
1 И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:
2 „Кажи им на синовите израелски и објасни им за празниците Господови, во кои треба да се свикуваат свештени собранија. Ова се празниците Мои:
3 во шесте денови да работите, а седмиот ден е сабота — ден за одмор, свето собрание; никаква работа да не вршите, тоа е сабота Господова во сите ваши живеалишта.
4 А ова се празниците Господови, за свештени собранија, што треба да ги свикувате во нивните определени времиња:
5 во првиот месец, на четиринаесеттиот ден од месецот вечерта е Пасха Господова,
6 а на петнаесеттиот ден од истиот месец е Господовиот празник Бесквасници; седум дена јадете бесквасен леб;
7 во првиот ден правете свето собрание; не вршете никаква работа;
8 а во седумте дена принесувајте Му на Господ жртви огнени, и во седмиот ден пак правете свето собрание; не вршете никаква работа.“
9 И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:
10 „Јави им на синовите израелски и кажи им: кога ќе дојдете во земјата, што ви ја давам, и почнете таму да жнеете жетва, првиот сноп од жетвата ваша донесете го кај свештеникот;
11 тој ќе го принесе тој сноп пред Господ, за да добиете благонаклоност; на вториот ден од празникот свештеникот ќе го принесе;
12 а во оној ден кога го принесувате снопот, принесете Му на Господ и жртва сепаленица — едногодишно јагне без недостаток,
13 а заедно со него и лебен принос — две десетини ефа пченично брашно, измешано со масло како жртва на Господ со благопријатен мирис и со него прелив од една четвртина ин вино;
14 никаков нов леб, ниту печени класје, ни сурови зрна не јадете до денот, во кој ќе принесете принос на вашиот Бог: тоа нека ви биде вечна наредба во родовите ваши по сите ваши живеалишта.
15 Избројте од првиот ден по празникот, од денот во кој го принесувате снопот како вознесување — седум полни седмици,
16 до првиот ден од последната седмица избројте педесет дена, и тогаш принесете Му на Господ нов лебен принос.
17 Од своите домови принесувајте два леба за вознесување, кои треба да бидат месени од две десетини ефа пченично брашно со квас, испечени и принесени како првини за Господ.
18 Заедно со лебовите принесете и седум јагниња без недостаток, едногодишни и од крупниот добиток едно теле и два овна; тоа нека биде жртва сепаленица за Господ, лебен принос, и прелив кон него како жртва за благопријатен мирис пред Господ.
19 Принесете исто така од козјите стада еден козел — жртва за грев, и две едногодишни јагниња како жртва за мир.
20 И свештеникот нека го принесе тоа со лебовите од првото жито, вознесувајќи го пред Господ, заедно со двете јагниња: тоа ќе биде светиња Господова; тоа е за свештеникот што ги принесува.
21 И тој ден собирајте го народот и правете свето собрание; никаква работа не вршете во него — тоа нека ви биде вечна заповед за родовите ваши по сите ваши живеалишта.
22 И кога жнеете жетва на вашата нива, не дожневајте ја нивата своја до крај, и она што ќе падне од твојата жетва не собирај го: остави го за сиромавиот и придојдениот. Јас сум Господ, вашиот Бог.“
23 И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:
24 „Кажи им на синовите израелски и речи им: во седмиот месец, во првиот ден од месецот, одмарајте, зашто е Празник на трубите; во тој ден правете и свето собрание.
25 Никаква работа не вршете во него, и принесувајте Му на Господ жртва.“
26 И пак му рече Господ на Мојсеј, велејќи:
27 „И десеттиот ден од седмиот месец, Денот на очистувањето, нека ви биде ден за свето собрание: смирувајте ги душите ваши и принесувајте Му жртва на Господ.
28 Никаква работа не вршете во тој ден, зашто тоа е ден за очистување ваше, за да се очистите пред лицето на Господ, вашиот Бог.
29 А секоја душа, што не ќе го почитува тој ден, ќе биде истребена од народот свој.
30 И секоја душа што ќе врши каква и да било работа во тој ден, ќе ја истребам од народот нејзин.
31 Никаква работа не вршете: тоа ви е вечна наредба и за родовите ваши по сите ваши живеалишта.
32 Тоа е за вас сабота — ден за починка, па затоа смирете ги душите ваши од вечерта на деветтиот ден од месецот; од едната до другата вечер празнувајте ја вашата сабота.“
33 И му рече Господ на Мојсеј, велејќи:
34 „Кажи им на синовите израелски и речи им: во петнаесеттиот ден од истиот месец, седмиот месец, е Празникот на сениците, Господов празник што трае седум дена.
35 Во првиот ден правете свето собрание, никаква работа не вршете;
36 седум дена принесувајте Му на Господ жртва; а во осмиот ден правете свето собрание, и тогаш принесувајте Му на Господ жртва; — тоа е оддание на празникот, и никаква работа не вршете.
37 Тоа се Господовите празници, во кои треба да свикувате свети собранија, за да Му принесувате на Господ жртви: сепаленици, крвни и бескрвни жртви, како и преливи — секоја во својот ден,
38 освен во саботите Господови, освен даровите ваши, заветите ваши, што ќе Му ги давате од благодарност на Господ.
39 А на петнаесеттиот ден од седмиот месец, кога ги собирате плодовите на земјата, празнувајте празник Господов седум дена: првиот и осмиот ден нека ви бидат за починка.
40 Во првиот ден земете плодови од убави дрвја, и гранки од палми, и гранки од широколисни дрвја како и од врби, и веселете се пред Господ, вашиот Бог седум дена.
41 Празнувајте го овој празник Господов седум денови во годината: тоа е наредба за вас и за родовите ваши. Во седмиот месец празнувајте го.
42 Седум дена престојувајте во колиби: секој Израелец по род треба да престојува во колиба,
43 за да знаат поколенијата ваши дека Јас во колиби ги вселив синовите израелски, кога ги изведов од египетската земја. Јас сум Господ, вашиот Бог.“
44 И Мојсеј им соопшти на синовите израелски за празниците Господови.