Bible

Create

Inspiring Presentations Without Hassle

Try Risen Media.io Today!

Click Here

John 6

:
Macedonian - 2006
1 Потоа Исус отиде на другата страна од Галилејското Море, на­ре­чено Тиверијадско.
2 И по него одеше многу народ, зашто ги гледаа чудата Негови што ги вр­шеше над болните.
3 А Исус отиде во гората и таму се­де­ше со учениците Свои.
4 И наближуваше јудејскиот празник Пасха.
5 Исус, пак, откако ги подигна очите, ви­де дека кон Него иде многу народ му рече на Филип: „Од каде да купиме леб за да јадат овие?“
6 А тоа го рече за да го искуша, зашто Сам знаеше што ќе направи.
7 Филип Му одговори: „Не ќе им биде доволно леб за двесте денарии, па да до­бие секој од нив по малку!“
8 Еден од учениците Негови, Андреј, братот на Симон Петар, Му рече:
9 „Овде се наоѓа едно момче кое има пет јачменови лебови и две риби; но што е тоа за толку души?“
10 Исус рече: „Кажете им на луѓето да поседнат!“ А на тоа место имаше многу трева. Тогаш поседнаа луѓето, на број околу пет илјади.
11 Исус ги зеде лебовите, заблагодари и им ги подаде на оние што поседнаа; исто така и од рибите, кој колку сака­ше.
12 А кога се наситија, им рече на уче­ниците Свои: „Соберете ги останатите парчиња за да не се загуби ништо!“
13 И од петте јачменови лебови собраа и наполнија дванаесет кошници пар­чи­ња, што им преостанаа на оние што ја­деа.
14 Луѓето, кога го видоа чудото што го направи Исус, рекоа: „Овој е навистина Пророкот Кој требаше да дојде на светот!“
15 Но Исус, штом разбра дека сакаат да дојдат и да Го фатат за да го прогла­сат за цар, се повлече Сам во гората.
16 А приквечер, учениците Негови слегоа до морето,
17 влегоа во кораб и тргнаа преку мо­рето кон Капернаум.
18 Морето, пак, се подигаше, зашто дуваше силен ветар.
19 И кога беа поминале дваесет и пет до триесет стадии, Го видоа Исус ка­ко оди по морето и се приближува кон коработ, па се уплашија.
20 Но Тој им рече: „Јас сум, не пла­ше­те се!“
21 Тие сакаа да Го примат во коработ и веднаш коработ пристигна до брегот, каде што одеа.
22 Утредента наутро народот, што стоеше од другата страна на морето, за­бележа дека таму немаше друг кораб, освен еден, во кој влегоа учениците Не­гови, и дека Исус не влезе во коработ со учениците Свои, а тие сами заминаа.
23 И други кораби дојдоа од Ти­ве­ри­ја­да, близу до она место каде што беа јале леб, по благословувањето Господово.
24 И кога видоа луѓето дека Исус не беше таму, ниту учениците Негови, влегоа сами во кораби и дојдоа во Ка­пернаум да Го бараат Исус.
25 И штом Го најдоа отаде морето, Му рекоа: „Рави, кога дојде овде?“
26 А Исус им одговори и рече: „Вис­ти­на, вистина ви велам: вие не Ме барате затоа што видовте чуда, туку затоа што јадевте од лебовите и се наситивте.
27 Работете не за храна што се расипува, туку за храна што останува за вечен живот и која ќе ви ја даде Синот Чо­веч­ки, зашто врз Него ставил печат Бог Отецот.“
28 А тие Му рекоа: „Што да правиме за да извршуваме Божји дела?“
29 Исус им одговори и рече: „Божјото дело е ова: да поверувате во Оној Кого Го испрати Тој.“
30 А тие Му рекоа: „Каков знак ќе ни покажеш да видиме и да поверуваме? Што ќе направиш?
31 Татковците наши јадеа мана во пус­тината, како што е напишано: ‚Леб од небото им даде да јадат.‘“
32 Но Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам: не ви даде Мојсеј леб од не­бото, туку Мојот Отец ви дава вистински леб од небото.
33 Зашто лебот Божји е Оној, Кој сле­гува од небото и му дава живот на светот.“
34 Тогаш тие Му рекоа: „Господи, да­вај ни го секогаш тој леб!“
35 А Исус им рече: „Јас сум лебот на животот; кој доаѓа кај Мене, нема да огладни и кој верува во Мене, нема никогаш да ожедни.
36 Но ви реков: вие и Ме видовте и пак не верувате.
37 Сѐ што Ми дава Отецот, ќе дојде кај Мене; а кој доаѓа кај Мене, нема да го избркам надвор;
38 зашто Јас слегов од небото не да ја извршувам Мојата волја, туку волјата на Отецот, Кој Ме прати.
39 А волјата на Отецот, Кој Ме прати, е оваа: од сѐ што Ми дал да не за­губам ништо, туку да го воскреснам во последниот ден.
40 Волјата на Оној што Ме прати е: се­кој што ќе го види Синот и ќе поверува во Него да има вечен живот, а Јас ќе го воскреснам во последниот ден.“
41 Се разгневија против Него Јудеј­ци­те, зашто рече: „Јас сум лебот што сле­зе од небото“,
42 и зборуваа: „Зар не е Овој Исус, Јо­сифовиот син, Чиј татко и мајка ги познававме? Како тогаш Тој вели: ‚Слегов од небото.‘“
43 Им одговори Исус и рече: „Не мр­морете меѓу себе.
44 Никој не може да дојде кај Мене, ако не го привлече Отецот, Кој Ме пра­ти; и Јас ќе го воскреснам во последни­от ден.
45 Кај Пророците е напишано: ‚И ќе бидат сите од Бога научени.‘ Секој што чул од Отецот и се научил, доаѓа кај Мене.
46 Но тоа не значи дека некој Го видел Бога, освен Оној Кој е од Бога; само Тој го видел Отецот.
47 Вистина, вистина ви велам: Кој ве­рува во Мене има вечен живот.
48 Јас сум лебот на животот.
49 Татковците ваши јадеа мана во пус­тината и умреа;
50 а ова е леб што доаѓа од небото, и оној, кој јаде од него, нема да умре.
51 Јас сум живиот леб што слезе од не­бото; кој јаде од овој леб, ќе живее веч­но; а лебот што ќе го дадам Јас, е Мо­ето тело, што ќе го предадам за животот на светот.“
52 Јудејците пак почнаа да се препира­ат меѓу себе, велејќи: „Како може Овој да ни го даде телото Свое да го јадеме?“
53 А Исус им рече: „Вистина, вистина ви кажувам: ако не го јадете телото на Синот Човечки и не ја пиете крвта Не­гова, не ќе имате живот во себе.
54 Кој го јаде Моето тело и ја пие Мо­јата крв, има живот вечен и Јас ќе го воскреснам во последниот ден.
55 Зашто Моето тело е вистинска хра­на, и Мојата крв вистинска напивка.
56 Кој јаде од Моето тело и пие од Мо­јата крв, ќе биде во Мене и Јас во него.
57 Како што Ме прати живиот Отец и Јас живеам преку Отецот, така и тој што јаде од Мене, ќе живее преку Ме­не.
58 Ова е лебот што слезе од небото, а не како татковците ваши што јадеа ма­на и изумреа; кој јаде од овој леб, ќе жи­вее довека.“
59 Ова го кажа Исус во синагогата, ко­га поучуваше во Капернаум.
60 Тогаш мнозина од учениците Не­го­ви, кои слушаа, рекоа: „Тешки се овие зборови! Кој може да ги слуша!?“
61 А Исус, знаејќи во Себе дека учениците Негови се бунат против тоа, им рече: „Зар ова ве соблазнува?
62 А што ако Го видите Синот Чо­веч­ки како се вознесува горе, каде што бил порано?
63 Духот е тој што оживува; телото ништо не помага. Зборовите што ви ги кажав се дух и живот.
64 Но има меѓу вас и некои што не ве­руваат.“ Исус знаеше од почеток кои се тие што не веруваат и кој е тој што ќе го предаде.
65 И рече: „Затоа ви зборувам дека ни­кој не може да дојде кај Мене, ако не му биде дадено од Мојот Отец.“
66 Од тоа време мнозина од Неговите ученици се повлекоа и не одеа веќе со Него.
67 Тогаш им рече Исус на дванаесет­те: „Да не сакате и вие да си отидете?“
68 А Симон Петар Му одговори: „Гос­поди, кај кого ќе отидеме? Ти имаш збо­рови за вечен живот,
69 и ние поверувавме и познавме дека си Божјиот Светител (Христос, Син на живиот Бог).“
70 Исус им одговори: „Не ли ве избрав дванаесетмина? Но еден од вас е ѓа­вол.“
71 А зборуваше за Јуда Симонов Иска­риот, зашто тој, како еден од дванаесет­те, сакаше да Го предаде.